Onderweg naar het tweede hostel deden de mensen van de security check bij de metro weer moeilijk over mijn deo. Wat is dat toch de laatste tijd? De eerste twee maanden heb ik nergens last van gehad en nu doen ze steeds moeilijk. Ze vertelde dat ik mijn deo niet mee mocht nemen. Ik vertelde dat ik al veel vaker met de metro ben gegaan en het altijd mee heb genomen. Ik vroeg haar waarom het nu ineens niet mocht. Ze liet een vertaling op haar telefoon zien dat het vlambaar was. Ja dus, waarom mocht ik het dan al die andere keren wel meenemen? Uiteindelijk gaf ze het op, omdat haar Engels gewoon ruk is. En ik mocht mijn deo gewoon weer meenemen. Ik moet nog zo'n 2/3 keer met al mijn spullen met de metro. De volgende keer doe ik gewoon mijn deo in mijn jaszak. Ze 'scannen' je wel, maar dat is meer even met een handscanner zwaaien en niet echt scannen. Ik ga er dan ook vanuit dat ze dan niet eens doorhebben dat ik deo mee heb.
Ik zit nu in het tweede hostel in Beijing. Er zijn vier bedden in de kamer. Dat is dus wel even fijn i.p.v. tien van het vorige hostel.
Verder is het hostel oké, maar ook niet meer dan dat. Er is een badkamertje bij de kamer, maar de wc spoelt heel moeilijk door. Daarnaast is het douchen ook niet bepaald fijn. De eerste minuut was het wel warm, maar het werd steeds kouder en toen ik helemaal ingesopt was, werd het helemaal koud. Fijn, zo'n koude douche maar niet heus.
Ook zag er eigenlijk geen restaurants in de buurt van het hostel. Het is een flink stuk lopen (of 1 halte met de metro) naar een soort winkelstraat waar wel een aantal restaurants zijn.
Er slaapt een Russisch meisje bij mij op de kamer. Zij is voor 10 dagen in China, in Beijing. Ze koopt hier allerlei kleding voor de winkel van haar moeder in Rusland. Ik vroeg haar wat voor dingen ze heeft bezocht. Ze vertelde dat ze alleen kleding had gekocht en verder niets had bezocht. Dat is toch ook raar. Dan ben je in Beijing, kun je zoveel dingen bezoeken en dan doe je dat niet. Heel vreemd.
Op een avond heb ik een restaurant opgezocht waar ik kon gaan eten. Op TripAdvisor vond ik een Japans all you can eat restaurant, Yaikyo teppanyaki. Volgens een recensie zou het 268 yuan kosten. Dat is behoorlijk wat, maar ik had echt even zin om goed, lekker en veel te eten. Het was even zoeken want het restaurant was in een groot winkelcentrum dat heel vreemd in elkaar zit. Het hoort allemaal bij elkaar maar het is niet overdekt en er zijn trappen waardoor je bij verschillende delen van het winkelcentrum kunt komen.
Eenmaal binnen in het restaurant mocht ik aan een grote tafel zitten waar zo'n bakplaat was. Het restaurant zag er netjes uit. Ik kreeg de menukaart en in eerste instantie was het voor mij niet helemaal duidelijk of het nou all you can eat was. Bij elk gerecht en drankje stonden namelijk prijzen, terwijl er voor in het boek twee standaard prijzen stonden. Uiteindelijk begreep ik dat het inderdaad all you can eat was voor 268 yuan. Ik heb onwijs veel gegeten zoals een sushi rol, sashimi zalm, dumplings, verschillende gebakken rundvlees met knoflook en ui, zalm krokant gebakken, scheermesjes (die ik normaal op het strand in Nederland open vind) en nog veel meer. Het was heel erg lekker. Het eten kwam heel snel en werd vervolgens op de plaat bereid. Ook het drinken zat bij de prijs in dus dat was helemaal goed. In Nederland had ik van te voren niet gedacht dat ik alles zo makkelijk met stokjes zou kunnen eten. Ik denk wel dat er veel eten weggegooid wordt in het restaurant. Ik zat aan tafel met een groep Chinezen die onder andere drie porties sashimi zalm hadden besteld. Toen ze weggingen was er denk ik in totaal nog een hele portie zalm over. En er lag nog wel meer eten wat niet opgegeten was, erg zonde.
Donderdagavond ben ik weer naar de bar geweest waar de language mix was. Hier heb ik weer wat nieuwe mensen ontmoet en gezellig gekletst. Het bleek dat ze helaas de Nederlandse vlag niet hadden dus had ik weer de wit, blauw, groene vlag. Ik heb even opgezocht welk land dat eigenlijk is, Hongarije. Oke... nou in ieder geval ligt het ook in Europa.
De vrijdag heb ik weinig gedaan. Ik ben wel naar het Tianenmen square geweest en dacht eraan om naar het National museum te gaan, maar daar ben ik uiteindelijk niet heen gegaan. Ik had in de recensies op TripAdvisor gelezen dat het voornamelijk allemaal dingen (o.a. potten) waren uit de historie van China. En ik had gelezen dat er zo goed als nergens Engels bij stond. Ik vind musea al niet zo heel boeiend, maar wanneer ik alleen maar naar oude spullen kijk waarvan ik geen idee heb wat het is (of was), vind ik het al helemaal niet interessant. Dus ik ben niet naar het museum gegaan.
De laatste paar dagen voel ik mij sowieso erg moe en heb ik weinig zin om dingen te doen. En als ik dan ergens een uurtje ben geweest, wil ik eigenlijk al weer terug naar mijn bed om te slapen.
Vandaag ga ik weer naar mijn volgende slaapplek. Ik hoop dat ik vanuit daar nog wat meer zin krijg om dingen te gaan doen. Het enige wat ik nog moet zien van mezelf is de verboden stad. Verder maakt het mij niet zoveel uit wat ik nog ga zien en doen.
Rebecca Besteman
65 chapters
15 Apr 2020
December 21, 2018
|
Beijing
Onderweg naar het tweede hostel deden de mensen van de security check bij de metro weer moeilijk over mijn deo. Wat is dat toch de laatste tijd? De eerste twee maanden heb ik nergens last van gehad en nu doen ze steeds moeilijk. Ze vertelde dat ik mijn deo niet mee mocht nemen. Ik vertelde dat ik al veel vaker met de metro ben gegaan en het altijd mee heb genomen. Ik vroeg haar waarom het nu ineens niet mocht. Ze liet een vertaling op haar telefoon zien dat het vlambaar was. Ja dus, waarom mocht ik het dan al die andere keren wel meenemen? Uiteindelijk gaf ze het op, omdat haar Engels gewoon ruk is. En ik mocht mijn deo gewoon weer meenemen. Ik moet nog zo'n 2/3 keer met al mijn spullen met de metro. De volgende keer doe ik gewoon mijn deo in mijn jaszak. Ze 'scannen' je wel, maar dat is meer even met een handscanner zwaaien en niet echt scannen. Ik ga er dan ook vanuit dat ze dan niet eens doorhebben dat ik deo mee heb.
Ik zit nu in het tweede hostel in Beijing. Er zijn vier bedden in de kamer. Dat is dus wel even fijn i.p.v. tien van het vorige hostel.
Verder is het hostel oké, maar ook niet meer dan dat. Er is een badkamertje bij de kamer, maar de wc spoelt heel moeilijk door. Daarnaast is het douchen ook niet bepaald fijn. De eerste minuut was het wel warm, maar het werd steeds kouder en toen ik helemaal ingesopt was, werd het helemaal koud. Fijn, zo'n koude douche maar niet heus.
Ook zag er eigenlijk geen restaurants in de buurt van het hostel. Het is een flink stuk lopen (of 1 halte met de metro) naar een soort winkelstraat waar wel een aantal restaurants zijn.
Er slaapt een Russisch meisje bij mij op de kamer. Zij is voor 10 dagen in China, in Beijing. Ze koopt hier allerlei kleding voor de winkel van haar moeder in Rusland. Ik vroeg haar wat voor dingen ze heeft bezocht. Ze vertelde dat ze alleen kleding had gekocht en verder niets had bezocht. Dat is toch ook raar. Dan ben je in Beijing, kun je zoveel dingen bezoeken en dan doe je dat niet. Heel vreemd.
Op een avond heb ik een restaurant opgezocht waar ik kon gaan eten. Op TripAdvisor vond ik een Japans all you can eat restaurant, Yaikyo teppanyaki. Volgens een recensie zou het 268 yuan kosten. Dat is behoorlijk wat, maar ik had echt even zin om goed, lekker en veel te eten. Het was even zoeken want het restaurant was in een groot winkelcentrum dat heel vreemd in elkaar zit. Het hoort allemaal bij elkaar maar het is niet overdekt en er zijn trappen waardoor je bij verschillende delen van het winkelcentrum kunt komen.
Eenmaal binnen in het restaurant mocht ik aan een grote tafel zitten waar zo'n bakplaat was. Het restaurant zag er netjes uit. Ik kreeg de menukaart en in eerste instantie was het voor mij niet helemaal duidelijk of het nou all you can eat was. Bij elk gerecht en drankje stonden namelijk prijzen, terwijl er voor in het boek twee standaard prijzen stonden. Uiteindelijk begreep ik dat het inderdaad all you can eat was voor 268 yuan. Ik heb onwijs veel gegeten zoals een sushi rol, sashimi zalm, dumplings, verschillende gebakken rundvlees met knoflook en ui, zalm krokant gebakken, scheermesjes (die ik normaal op het strand in Nederland open vind) en nog veel meer. Het was heel erg lekker. Het eten kwam heel snel en werd vervolgens op de plaat bereid. Ook het drinken zat bij de prijs in dus dat was helemaal goed. In Nederland had ik van te voren niet gedacht dat ik alles zo makkelijk met stokjes zou kunnen eten. Ik denk wel dat er veel eten weggegooid wordt in het restaurant. Ik zat aan tafel met een groep Chinezen die onder andere drie porties sashimi zalm hadden besteld. Toen ze weggingen was er denk ik in totaal nog een hele portie zalm over. En er lag nog wel meer eten wat niet opgegeten was, erg zonde.
Donderdagavond ben ik weer naar de bar geweest waar de language mix was. Hier heb ik weer wat nieuwe mensen ontmoet en gezellig gekletst. Het bleek dat ze helaas de Nederlandse vlag niet hadden dus had ik weer de wit, blauw, groene vlag. Ik heb even opgezocht welk land dat eigenlijk is, Hongarije. Oke... nou in ieder geval ligt het ook in Europa.
De vrijdag heb ik weinig gedaan. Ik ben wel naar het Tianenmen square geweest en dacht eraan om naar het National museum te gaan, maar daar ben ik uiteindelijk niet heen gegaan. Ik had in de recensies op TripAdvisor gelezen dat het voornamelijk allemaal dingen (o.a. potten) waren uit de historie van China. En ik had gelezen dat er zo goed als nergens Engels bij stond. Ik vind musea al niet zo heel boeiend, maar wanneer ik alleen maar naar oude spullen kijk waarvan ik geen idee heb wat het is (of was), vind ik het al helemaal niet interessant. Dus ik ben niet naar het museum gegaan.
De laatste paar dagen voel ik mij sowieso erg moe en heb ik weinig zin om dingen te doen. En als ik dan ergens een uurtje ben geweest, wil ik eigenlijk al weer terug naar mijn bed om te slapen.
Vandaag ga ik weer naar mijn volgende slaapplek. Ik hoop dat ik vanuit daar nog wat meer zin krijg om dingen te gaan doen. Het enige wat ik nog moet zien van mezelf is de verboden stad. Verder maakt het mij niet zoveel uit wat ik nog ga zien en doen.
1.
Het begin van mijn reis naar China - de voorbereiding
2.
De voorbereiding deel 2
3.
Ik dacht dat ik alles geregeld had...
4.
Eerste uren in Chengdu
5.
Dag 2 Chengdu
6.
Panda's!!!
7.
Panda's verzorgen
8.
Stairs, stairs and more stairs
9.
Kangding City
10.
Xinduqiao Town
11.
Zheduo mountain and snow mountain
12.
Terug in Chengdu
13.
Free time in Chengdu
14.
Giant stone Buddha
15.
Dagje treinen
16.
Oh wait... more stairs en een fantastisch uitzicht
17.
Dagje hostel
18.
Ping'an village
19.
Typisch Nederlands
20.
Bambooraften in Xin Ping
21.
Gongcheng
22.
Dag 2 Gongcheng
23.
De Chineze (kleuter)school
24.
Tijd uitzitten
25.
Persimmon
26.
Nachttrein naar Zhanjiang
27.
Zhanjiang
28.
Donghai island
29.
Dolfijnen???
30.
Laatste dag groepsreis
31.
De reis alleen is begonnen!
32.
Wandelen door Xiamen
33.
Een rustig dagje
34.
Treinreis naar Suzhou
35.
Suzhou
36.
Shantang street
37.
Rust dagje
38.
Tongli
39.
Onderweg naar Shanghai
40.
Opvallend in China
41.
Start Mandarin lessons
42.
Eerste lesdag
43.
Paaldansen in Shanghai
44.
Eerste week les
45.
Shanghai ontdekken
46.
Fengjing town
47.
CrossFit in Shanghai
48.
Week 2 in Shanghai
49.
Internationale avonturen in Shanghai
50.
Einde in Shanghai
51.
Hangzhou
52.
Disneyland Shanghai
53.
Nanjing
54.
Het koude Qingdao
55.
Mijn laatste bestemming
56.
Beijing zoo
57.
Verdere avonturen in Beijing
58.
Great wall Badaling
59.
Wat ik nog meer gedaan heb in Beijing
60.
Dit ga ik niet missen
61.
De laatste dagen in Beijing
62.
Laatste blog in China
63.
Weer terug in Nederland
64.
Mijn 'normale' leven weer opgepakt
65.
Nieuw hoofdstuk
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!