Einde in Shanghai

Dit was mijn laatste week in Shanghai, wat dus ook betekent dat mijn taallessen nu voorbij zijn. Voor 1 maand les vind ik dat ik behoorlijk wat geleerd heb. Al blijft het lastig om uit mezelf een heel verhaal te vertellen. Op straat versta ik soms al wat woorden, helaas nog geen hele verhalen. Ik heb geleerd om mijzelf en vrienden of familie voor te stellen. Ik weet een aantal dingen over het openbaar vervoer en over het onderwerp verjaardag. Ook weet ik hoe ik de weg kan vertellen (niet tot in detail). En heb ik geleerd om een gesprekje te voeren in een restaurant. Ik ben benieuwd of ik mijn geleerde kennis goed kan gebruiken in de volgende steden die ik ga bezoeken.

Op woensdagochtend ben ik samen met Femke naar de Yu Garden geweest. Dit is een hele mooie tuin, waar ik dus mooie foto's heb kunnen maken. Ook rondom de Yu Garden is een toeristisch gebied met allemaal souvenirs. Hier hebben we ook nog even rondgelopen.

Deze week heb ik een aantal in een restaurants gegeten. Dit doe je veel makkelijker hier in China. Ik heb af en toe ook wel gekookt in het appartement of even snel wat gegeten in een eettentje, maar het is wel heel makkelijk en vrij goedkoop om uiteten te gaan.
Afgelopen dinsdag heb ik samen met Femke en mijn huisgenoot Jesper sushi gegeten. We kwamen binnen en we moesten onze schoenen uit doen. Daarna mochten we doorlopen het restaurant in. Het was een heel Japans restaurant. We zaten als het waren op de grond, alleen dan op een stoelkussen (wel met rugleuning). Er was wel een soort ruime goot waar je je benen kwijt kon. Het zat prima. We hadden twee porties shasimi (zalm) besteld. Ook hadden we twee rollen sushi, een bord udong en een bord fried shrimp rice besteld. Het waren hele grote porties en echt onwijs lekker. Het was een goed restaurant! Voor 416 yuan, omgerekend zo'n 50 euro, hebben we met z'n drieën heerlijk gegeten.

Op woensdagavond heb ik samen met Femke en RenJie (onze leerkracht) traditionele hotpot gegeten. Dit keer gelukkig alleen met normaal vlees en heel veel groenten. Het was wel lekker, maar hotpot blijft toch niet zo mijn ding.
Net na dat we weg waren gegaan werd Femke helemaal niet lekker. Ze had erge hoofdpijn en dacht dat ze flauw ging vallen. Dat is gelukkig niet gebeurd.
Even later kreeg ik ook erge hoofdpijn. Ik moet een metrohalte verder dan Femke en tijdens de reis naar die halte werd ik heel erg duizelig, kreeg ik het onwijs warm en voelde ik mijn gehoor ineens wegzakken. Kort daarna kreeg ik vlekken voor mijn ogen. Ik dacht: 'shit, wat zullen die Chinezen doen als ik straks wel flauwval?'. Ik wilde zitten, maar dat kon natuurlijk weer niet. Alles was bezet. Gelukkig was ik bij mijn stop en kon ik er uit. Ik heb gewaggeld vanuit de metro naar een bankje en heb daar 10 minuten gezeten. Mijn handen trilden en ik wist niet wat er gebeurde. Nadat ik even gezeten had, ben ik met de roltrap omhoog gegaan. Ik merkte dat het weer slechter ging en ben snel op de volgende trap gaan zitten. Weer een aantal minuten later ben ik heel rustig naar mijn appartement gelopen. Ik heb er vanaf het uitstappen bij de metro tot aan mijn appartement 30 minuten over gedaan. Normaal gesproken is het niet meer dan 5 minuten. Ondertussen ging het iets beter, maar ik voelde mij nog steeds niet goed. Ik had Femke een bericht gestuurd hoe het met haar ging. Zij voelde zich al beter. Ze vertelde dat haar huisgenoot gezegd had dat de luchtkwaliteit heel erg slecht was en dat we ons misschien daardoor zo onwijs slecht voelden.
De volgende dag zei Femke ook nog dat het vaker voorkomt dat mensen na ongeveer een maand in Shanghai te zijn, last krijgen van de slechte luchtkwaliteit. Al blijft het vreemd dat wij het beide nog geen 20 minuten na elkaar kregen. De laatste dagen leek het, vooral in de avond, al zo mistig. Dit is dus geen gewone mist maar smog. Het kwam trouwens niet door het eten want dat was alleen maar groente en dunne lapjes lams- en rundvlees.

Donderdagavond ben ik met Femke en Jesper naar bar rouge geweest. Dit is een rooftop bar met uitzicht op The Bund. Heel mooi, maar ook erg duur. Voor een cocktail betaalde ik 120 yuan. Dat is meer dan 13 euro.
Vrouwen mochten gratis naar binnen. Jongens mochten dat ook, mits ze nette schoenen aan hadden. Ik vond dit een heel raar beleid. Als je als jongen sneakers o.i.d. droeg, moest je 100 yuan betalen. Ze lette alleen op de schoenen. De rest van de kleding deed er niet toe. Ik zag bijvoorbeeld een jongen met nette schoenen, maar hij had wel een broek met van die scheuren aan. Erg vreemd.

Vrijdag was dus mijn laatste lesdag. Ik vind het jammer dat ik nu geen lessen meer heb, maar ik vind het wel leuk dat ik weer andere plekken ga zien. Shanghai heb ik wel weer gezien.
Ik ga thuis kijken hoe veel ik heb geleerd in verhouding met mijn thuisstudie die ik heb. Ik weet in ieder geval dat ik de karakters nog moet leren, omdat ik dat deze maand (bijna) niet gedaan heb. Hopelijk heb ik verder veel van de thuisstudie af. Mocht ik daar snel klaar mee zijn, wil ik uitzoeken of er ergens Chinese lessen gegeven worden, zodat ik nog meer kan leren.
Het inpakken was trouwens nog een heel gedoe. Ik heb een paar nieuwe dingetjes gekocht en ik heb natuurlijk mijn boek en schrift van de taallessen. Hierdoor heb ik met moeite mijn backpack ingepakt. Een handdoek heb ik achter gelaten. Die paste echt niet meer. En ik heb er toch nog drie, twee gewone en die ene van het paaldansen.
Morgenochtend vroeg ga ik met de trein naar Hangzhou. Op naar het volgende avontuur.