Dolfijnen???

In de ochtend hebben we met een boot(je) gevaren. Voordat we daadwerkelijk op de boot zaten, moest er van alles gebeuren. Als eerst moesten we een reddingsvest en regenlaarzen aan. Daarna kregen we een hele grappig en grote hoed op, om ons te beschermen tegen de zon. Dat betreft had onze gids wel even mogen vertellen dat het super warm en zonnig zou zijn. Dan had ik een zonnebril en vooral zonnebrand gekocht. Dit heb ik namelijk allebei niet. Dus om te voorkomen dat ik een levende kreeft zou worden, heb ik een willekeurig kleed uit de slaapkamer gepakt en deze meegenomen. Op de boot heb ik deze om mijn armen heen geslagen, zodat ik niet kon verbranden.
In Nederland zijn er mooie havens waar je makkelijk naar je boot kan lopen. Hier is dat wel anders. We moesten over een stenen muurtje en over allerlei andere obstakels om bij de 'steiger' te komen. Deze steiger was gemaakt van een paar houten balken waarvan een deel geen leuning had en je dus heel voorzichtig moest lopen, anders viel je tussen de planken. Ook het bootje was behoorlijk gammel. Echt een Chinees vissersbootje. Er waren geen zitplekken. Er waren alleen wat blokken van piepschuim waar we op konden zitten. Daar heb ik dus zo'n 2 tot 3 uur op gezeten. Normaal gesproken heb ik nergens last van als ik aan het varen ben, maar dit bootje ging toch wel heel veel op en neer. Ik was niet echt zeeziek, maar ik voelde mij toch wel wat misselijk en had hoofdpijn. De bedoeling was dat we een stuk zouden varen in de hoop dat we dolfijnen zouden zien. Van te voren ging ik er al vanuit dat we geen dolfijnen zouden zien. En helaas bleek dit ook het geval. We hebben geen dolfijnen gezien. Op de terugweg hebben de twee mensen van de boot twee keer een visnet uit het water gehaald. Het was een groot net van misschien wel 30 meter lang, maar er zaten maar heel weinig visjes in. Bij elkaar was het nog geen emmer vol met vis. De netten waren niet van hoge kwaliteit. Er zaten behoorlijk wat grote gaten in. Op deze manier moeten de mensen of wel heel veel netten uitzetten of heel vaak per dag controleren of er vis in zit. De gevangen vissen kregen wij mee voor bij de lunch.
Ik was blij dat ik weer op het land was. Dit was geen succes voor mij. Tijdens de lunch kregen wij dus onder andere de visjes (waarbij wel twee gamba's zaten) te eten. Deze worden gewoon helemaal gebakken en die moet je dus ook eerst nog helemaal ontleden voordat je het kan eten. Behoorlijk lastig met stokjes! Al waren deze visjes makkelijker te eten dan de stukken vis van gister. Het eetbare gedeelte van de vis kon ik nu vrij makkelijk lostrekken van de graat. Gister hadden we onder andere stukjes vis, maar hier zaten alleen maar graten in. Dit was echt zo zonde want de smaak was echt onwijs lekker. Het leek wel een soort kibbeling, maar ik heb het nauwelijks kunnen eten door alle graten.

In de middag zijn we door het dorpje gelopen waar we vlakbij overnachten. De huizen zagen er echt heel groot en luxe uit, gevalletje villa. Ik ga er vanuit dat er meerdere woningen in een huis zaten. Zo niet, dan wil ik ook wel zo'n huis in Nederland. In tegenstelling tot de huizen zag het dorpje er totaal niet schoon en mooi uit. Overal waar ik keek, zag ik afval liggen. Het hele strand lag bezaaid met allemaal afval. Zo veel afval heb ik nog nooit ergens zien liggen. Ik begrijp werkelijk waar niet waarom de mensen er hier zo'n zooi van hebben gemaakt. Dit is nooit meer op te ruimen. Het is te veel.

In de avond hadden we een BBQ. Ook hier was alles weer op stokjes. Er waren een soort worstjes, garnalen, kippenvleugeltjes, andere vis, mais en een soort sla. Het smaakte erg lekker.

Vanavond is de laatste nacht. Gelukkig maar. Die bedden joh, niet te doen. Ik dacht dat ik de hardste bedden wel gehad had, maar nee. Dit bed is serieus alleen een plank met een lakentje er op. Op de eerste dag zag ik dat er allerlei kussens op een stoel lagen. En iedereen had al een kussen op zijn bed. Ik heb de andere kussens gepakt en op mijn bed gelegd om een soort matras te maken. Om er even op te liggen was dit prima, maar het slapen was nog steeds onwijs hard. In ieder geval, erger kan het nu niet meer.

Morgen is de laatste dag van de groepsreis. Daarna zal ik alleen verder gaan reizen. Hier heb ik echt heel veel zin in. Zelf dingen ontdekken en zelf doen wat ik wil.