's Morgens zijn we naar een kleuterschool in het dorp geweest. Er was een klas van 3/4 jarigen en een klas van 5/6 jarigen. De bedoeling was dat wij (in een groepje van vier) activiteiten met de kinderen moesten gaan doen. En dat twee uur lang! Normaal gesproken zou ik dat helemaal niet erg vinden, maar nu was het toch wel lastig. Ik had allemaal leuke spelletjes in mijn hoofd, maar de kinderen mochten niet naar buiten. Als ik het goed begrepen heb, mocht het niet omdat het buiten nat was en ze uit konden glijden. Het had geregend, maar regende op dat moment niet meer. We moesten dus binnen blijven.
Ik had gekozen voor de klas van 5/6 jarigen. Er zaten 31 kinderen in deze klas. Dat is voor mij een normale hoeveelheid. We hebben ons eerst voorgesteld. Al kwam dat natuurlijk niet echt over aangezien ze geen Engels verstonden. Vervolgens hebben we maar wat liedjes en dansjes gedaan. Ook hebben we ze de kleuren en cijfers geleerd. We konden weinig doen, aangezien er nauwelijks materiaal was. Na een tijd mochten de kinderen wat gaan kleuren. Ze kregen maar liefst een half A4tje en wat wascokrijtjes. Ondertussen heb ik wat rond gekeken in de klas en heb ik de weinige schriftjes bekeken. Ik zag dat ze een rekenschriftje hadden. Alleen was hier nog niet ingewerkt. Misschien komt dat het tweede halfjaar. Ook heb ik gekeken in wat schrijfschriftjes. Ik zag dat ze karakters hebben geleerd. Alles zag er onwijs netjes uit! Daar kunnen onze groep 3 kinderen nog wat van leren tijdens hun schrijflessen.
De activiteiten met de kinderen waren voor even wel leuk, maar twee uur duurde echt te lang. Ik voelde mezelf een beetje als tijdopvulling. Daarnaast vind ik het erg jammer dat wij activiteiten met ze moesten doen in plaats van dat wij konden observeren hoe de kinderen les kregen van de leerkracht. Ik had heel graag willen zien hoe de leerkracht haar werk zou doen. Ik merkte wel al dat deze kinderen al heel gedrild waren. De leerkracht zei iets en alle kinderen gingen rechtop zitten, schreeuwden tegelijkertijd iets en waren daarna compleet stil. Letterlijk schreeuwen want het geluid was onwijs hard.
Achteraf ben ik blij dat ik een kleuterschool in China heb gezien. Al had ik graag ook nog een gewone basisschool gezien.

Na de school zijn we terug naar het hostel gegaan voor de lunch. Daarna zijn een aantal mensen gaan wandelen en hebben een berg beklommen. Dit heb ik niet gedaan aangezien ik wel genoeg bergen (en vooral trappen) heb gezien en het regende. Lin had ook gezegd dat we nogmaals gingen bambooraften. Alleen dan het echte raften. Dit wilde ik wel graag doen, maar ik had de planning verkeerd begrepen. Ik dacht dat ze na het berg beklimmen nog terug zouden komen en we daarna zouden bambooraften, maar dit was niet zo. Ze deden het direct achter elkaar. Ik kon dus niet mee bambooraften. Achteraf was dit niet zo erg, want ook dit raften was voor ons geen echt raften.

In de middag zijn er een aantal Chineze studenten gekomen. Zij zouden het hele weekend blijven.
Na het avondeten hebben we met deze studenten Mahjong gespeeld. Dit keer ging het al wat beter dan de eerste keer dat ik het speelde. Al waren er nu wel weer wat andere regeltjes aangezien we in een andere regio zijn. Al blijven de hoofdregels wel hetzelfde. Er waren steeds twee Chinezen en twee 'buitenlanders' aan het spelen. We hebben het spel vier keer gespeeld. En elke keer heeft een buitenlander gewonnen. Dit was wel grappig.