Eindelijk tijd om mijn blog te schrijven. Of eindelijk tijd gemaakt om mijn blog van afgelopen week te schrijven. Want wowie wat ging deze week weer uber snel!!!!

Ik moet gewoon even goed nadenken over wat ik deze week allemaal heb meegemaakt.
De kinderen hadden hun laatste week van hun examens. Wij hebben deze week besteed aan het voorbereiden van 'our summer program' die we de komende 2 weken gaan doen. Normaal komen de kinderen niet naar school na de examens. Vooral omdat de leraren dan druk bezig zijn met het nakijken van de examens en de kinderen vervolgens in een klaslokaal 7 uur zitten te niksen...!!
Dus daarom hebben we afgelopen week posters gemaakt waarop stond dat de kinderen naar school konden komen om mee te doen aan onze 'summer holiday program'.

Ook hebben we deze week certificaten uitgedeeld aan de kids van het project wat we de week hiervoor hadden afgerond. Het was zo schattig om te zien hoe blij kinderen waren met een certificaat. Kinderen renden door de school en riepen: I got a diploma! I got a diploma!
De kinderen vonden het ook wel gek dat het project nu afgelopen was maar dat wij er nog wel de komende weken zijn.
Het is wel schattig dat een aantal kinderen van ons project ons echt beloofden om naar ons zomer programma te komen. Ik ben benieuwd naar de opkomst van de komende twee weken!
Je merkt wel dat de kinderen steeds meer door hebben dat we er nog maar voor een korte tijd zijn.
En dat was ook mijn struggle van deze week.
Ik ben hier letterlijk nog maar een kleine 2 maanden. Over 3 weken is mijn stage afgelopen, dan ga ik een maand reizen en heb ik nog 2 weken in PE zelf. Toch bizar!!!
En het idee dat de tijd zo snel gaat maakt het nog veel bizarder (geen idee of dit een bestaand woord is, but ach)
En daarmee moet ik toch wel een beetje bekennen dat ik het idee heb dat ik hier ooit nog een keer wil terugkomen..

Ik heb nu mijn project afgerond maar ik denk dat ik nog zoveel meer uit deze stage kan halen. Misschien door een vervolg project of een individueel project met de kinderen. Of misschien wel een project binnen de communities. Ik merk dat je echt een lange tijd nodig hebt om de mensen, het land, de omgeving en de cultuur te leren kennen. Ik ben nu op een punt dat ik vertrouwen heb gecreëerd bij de leraren op school, bij de kinderen maar ook in mezelf. Op dit moment heb ik het idee alsof ik hier echt thuis ben en ook een plekje heb gecreëerd in dit land.

Niet alleen binnen mijn stageplek maar ook binnen de stad PE. Elke week gaan we wel naar feestjes en andere uitjes. En dan denk je ik zit in een enorm land en toch kom je steeds dezelfde mensen tegen (lijkt bijna het Westland hier!!). Ook de mensen hier gaan zo leuk met je om. Mensen spreken je gewoon aan en hebben een echt oprecht gesprek met je. Iedereen is een chille vibe en er hangt overal ook echt een chille vibe. Dus ja ik vermaak me hier de komende 2 maanden zeker nog wel! En met alles denk ik nu al. O dat wil ik ook nog doen wantttt ik ben hier nog maar 2 maanden..

En het feestjesseizoen is hier ook aangebroken. We hadden zaterdag een soort festival met life bandjes en springkussens!! En als klap op de vuurpijl heb ik gewoon een helikoptervlucht gedaan!! Over de zee, hoe vet is dat!!!
Ook zijn we zondag naar de rooftap bar geweest waar ze altijd grandioos leuke feestjes hebben. Daar hebben Denise en ik weer even Nederland gerepresenteerd en bewezen dat Nederlanders niet stokstif dansen!!!

Mijn huisgenoten kwamen ook nog op het grandioze idee om te gaan paardrijden op het strand in Jeffreys Bay. Twee van mijn huisgenoten zijn ervaren paardrijders en vroegen ons mee. Daar kwam de stem van omi (Naomi) weer in mijn hoofd: Genieten en alles doen wat je kan! (zei ze voordat ik wegging). Dus ik dacht ah joh, waarom niet! Beetje paardrijden dat kan iedereen toch wel.
Nou dat viel dus nog vies tegen.. Lopen dat was een eitje, maar toen gingen we in draf en zelfs in galop! Ik wist niet wat ik meemaakte. Hoewel ik tot bijna 3 keer toe van het paard afviel vond ik het wel een hele coole ervaring.
5 blauwe plekken en op alle mogelijke plekken spierpijn, but I did it!
En een shout out naar Anne, omdat zij zo ongelooflijk heeft genoten van de rit op een ex ren paard! You go Ann!!
Vandaag was een aardige bijkom dag waarin we de eerste dag van onze summer program hebben gestart. De opkomst was toch nog aardig groot en de kinderen hadden lol!
s'Middags een massage gekregen van mijn privé masseur Mabel, die de spierpijn van het paardrijden toch een beetje soepeler heeft kunnen maken. En dan s'avonds af te sluiten met een air-robics les in eigen zwembad (mede mogelijk gemaakt door Nikki Schoonen).
Hoe goed kan je een week starten? Ik heb het toch zo slecht!

Op naar een week met hopelijk veel kids die lol hebben tijdens ons zomer programma. En daarbij weer veel lol met mijn huisgenootjes die ik zooooo ga missen als ik weer thuis ben. Maar daar denken we nog niet aan!

Still 2 months here!!! :):):):)