Een gekke week was dit wel..
Vooral omdat ik het gevoel heb dat het einde van mijn stage al in zicht is.

We hebben de afgelopen week ons project 'on your best behaviour' afgesloten. We hebben samen met de kinderen gereflecteerd over wat zij het leukste vonden, het minst leuk vonden en wat zij hadden geleerd. De kinderen besefte nog niet helemaal dat dit de laatste dag van ons project was. Het was wel heel cute wat sommige kinderen opschreven. Een kindje schreef op 'I am feeling strong enough and powerful after this project and I want to thank you for everything. Dan smelt je hart toch!! (misschien wilde ze slijmen maar dan alsnog is het super cute!!!)

De kinderen vonden het heel raar dat dit de laatste dag van het project was en dat vonden wij ook.. Het is heel gek om een aantal weken met deze kids aan te slag te gaan en dan vervolgens weer weg te gaan.
Vooral omdat je nu een punt hebt bereikt dat je de kinderen goed kent en echt een band hebt opgebouwd. Een mooi voorbeeld van afgelopen week is een meisje uit ons project die een akkefietje had met een ander kind. Er was een meisje uit ons project dat ruzie had met een ander meisje. Maar deze ruzie ging van kwaad naar erger. De kinderen vlogen elkaar letterlijk in de haren. Niemand greep in.. dus rende ik er naartoe. Ik haalde de twee kinderen uit elkaar en op dat moment kwam er een andere leraar bij 'het gevecht' kijken. De meisjes werden naar de principal gestuurd. Ons eigen project ging door en we kwamen op het punt dat we het groepje gingen ophalen waar een van die meisjes ook inzat. Het meisje was niet in de klas. Dus besloot ik haar te gaan zoeken. Ik zat er best wel mee in mijn maag vooral omdat zij niet de aanstichter was van de ruzie. Ik trof haar aan, huilend op een bankje binnen de school. Ik liep naar haar toe om haar te troosten. Ze vertelde me dat een ander kind over haar had gezegd dat ze niet het meisje sloeg maar mij. Dit was natuurlijk helemaal niet waar, ik was alleen tussen de meisjes gesprongen om ze uit elkaar te halen. Ze durfde niet naar het project te komen omdat ze bang was dat ik boos op haar was. Het was zo akelig om haar zo te zien! En ook dat ze eigenlijk zo verdrietig was om het feit dat ze dacht dat ik boos op haar was.
Ik heb haar een dikke knuffel gegeven en meegenomen naar het project. We hebben kort nog even gepraat over de gebeurtenis en ze vertelde ook dat andere kinderen haar pesten in de klas. Ze had al voor de derde keer gevochten op school en daarom moest haar moeder ook naar school komen. Ze vertelde dat ze blij was dat haar moeder gister thuis was gekomen (waar was ze al die tijd? geen idee..) omdat haar oma (waar ze bij woont) erg ziek is en dus niet mee naar school kon komen. Ik had het zo te doen met dat meisje. Het lijkt wel of geweld de enige of meeste bruikbare oplossing is voor alles hier. In Nederland hebben kinderen ook wel eens ruzie en vechten zij. Maar hier is dat ook een soort normaal. Als je kinderen tijdens de pauze spelletjes ziet spelen dan denk je.. okee? Wat is er met verstoppertje en tikkertje gebeurd? En het ergste is nog dat kinderen in Nederland dit zien vanuit de videogames en spelletjes op de Ipad. Maar hier hebben zij dat niet en dat betekent dus dat dit gewoon real life games zijn die zij zien....

Ik ben nu ook op een punt bereikt waarin je jezelf niet teveel moet hechten aan de kinderen. Want uiteindelijk laat jij je ze hier ook weer achter. Dit is hun leven en het enige wat je kunt doen is hen een leuke tijd bezorgen. Of hopelijk iets mee te geven voor in hun toekomst.
Het is lastig om deze kinderen dan weer achter te laten en te weten in welke omstandigheden zij verkeren. Maar dat is helaas de werkelijkheid.

Dit was dan wel onze laatste week van het project maar nog niet de laatste week van mijn stage hier. De kinderen hebben nu twee weken examens en daarna willen wij een zomer project organiseren waarin we allemaal leuke spelletjes met de kinderen willen doen. Met in de hoofdrol echte Hollandse spellen zoals spijker poepen, koek happen etc. Ik ben benieuwd wat de kids daarvan gaan vinden!

Omdat het de laatste week van ons project was voelde het ook een beetje als aftellen hier.. Dus we hebben deze week nog een paar lunch tentjes bezocht waar we nog wilden eten. Is natuurlijk een grote smoes want ik ben hier gewoon nog een maand in Port Elizabeth. Maar wel een goeie smoes toch om te lunchen? :)
Na die maand ga ik ook nog een maand reizen!!! En daar heb ik ook zoveel zin in. Deze week hebben we alle hostels en reisjes gepland. In de tweede week van december vertrek ik met 2 andere meiden via de Garden Route richting Kaapstad. Met de kerst komt mijn lieve zussie langs. En ik heb heel veel zin om haar te zien!!! Ook is het oud en nieuw feest al gepland. En die is op het strand!!!!! Hoe jaloerser kan ik jullie nog maken?????

Afgelopen weekend hebben we lekker gechillt aan het strand en hebben we een waterpooltje met waterval bezocht in Jeffreys Bay. Weer eens wat anders dan strand. Vervelend hé?
Ah, wat is het leven hier toch chill!!! Nooit meer naar huis!
Mopje...... :) (= grapje ;Belgische uitspraak van Laurine)