De blog van deze week voelt toch wel een beetje gek. Vooral omdat ik het idee heb dat aan alles nu een beetje een einde komt.
Komende week vertrekken er twee andere meiden uit het huis. Die ik stiekem toch wel echt ga missen!
Iedereen in het huis is bezig met het afronden van zijn project. Er worden afscheidslunches gehouden, cadeautjes gegeven, certificaten uitgedeeld etc.
Ik vind het toch een gek idee dat iedereen zijn project langzamerhand aan het afsluiten is en dan gewoon weer naar huis gaat. Alsof dit gewoon even een soort droom was die ineens weer over is.
Ons project hebben wij vorige week afgesloten. Deze komende weken hadden wij een zomer programma georganiseerd voor de kinderen. En natuurlijk zijn we in Zuid Afrika en gaat niet alles volgens plan. Maandag hebben we met de kinderen een zomer collage gemaakt. Ze konden door te tekenen, knippen en plakken hun eigen zomer fantasie maken.
We hadden de kinderen beloofd dat we de volgende dag terug zouden komen en nog meer leuke spellen met de kinderen te komen doen. De kinderen beloofden om te komen en hadden er al helemaal zin in.
Op dinsdag reden we naar onze stage. Daar zagen wij ineens politieauto's en mensen op de weg staan. Er waren verschillende vuurtjes op de weg gemaakt.
Er is vanuit onze organisatie al eerder gewaarschuwd dat als mensen op de weg staan dat je dan direct omkeert. Mensen waren aan het protesteren. In maart zijn er verkiezingen in Zuid Afrika en daarom doen mensen deze protesten.
Wij zijn meteen omgekeerd en hadden onze organisatie gebeld met de vraag of we via een andere weg naar stage konden.
Helaas kon dit niet en betekende dit dus dat we de kids op school moesten teleurstellen.
Woensdag en donderdag was hetzelfde verhaal en konden we niet naar de school. Mensen waren nog steeds aan het protesteren. Het kan er op een gegeven moment gewelddadig aan toe gaan. Mensen gooien met stenen en bouwen grote vuren. Het is niet veilig om dan richting de school te gaan.
Ik voelde me toch wel rot tegenover de kinderen. De kinderen op de school doen letterlijk niks in de les. De leraren zijn druk bezig met het nakijken van de examens en de kinderen moeten in het klaslokaal zichzelf vermaken. Wij zijn er dan om leuke spelletjes met de kinderen te doen zodat zij toch nog een leuke bezigheid hebben op de dag.
We hadden de kinderen beloofd om iets leuks met ze te doen en dat konden we helaas niet waarmaken.
Er is een ding dat mij toch wel vaak dwars zit in deze stage namelijk: de veiligheid. Je wilt zoveel doen en zoveel betekenen voor de kinderen en de school. Maar steeds komt alles op het zelfde neer. We kunnen niet naar stage omdat het niet veilig is op de weg. We kunnen geen project starten binnen de wijk omdat het te onveilig is. Het is natuurlijk volkomen logisch dat we vanwege veiligheidsregels bepaalde dingen niet kunnen doen. It is still South Africa..
Maar toch weerhoudt je dit van de doelen die je met de kids, de community en het land wilt bereiken.
Ik heb gemerkt tijdens mijn project dat veel te maken heeft met de opvoeding en de omgeving waar de kinderen in opgroeien. Wij hebben een project gedaan over geweld en verslavingen. Maar hoe kunnen wij de kinderen weerbaarder maken tegen geweld als zij zich nog steeds elke dag bevinden in gewelddadige situaties.
En het is niet alleen dat het te gevaarlijk is voor ons als Nederlandse studenten. Onze supervisor vertelde ons afgelopen week dat hij na zijn studie verschillende banen in de Northern Area kreeg aangereikt. Maar hij dacht er geen seconde over na om daar te werken in verband met de gewelddadige en criminele situaties die daar voorkomen.
Dat is dus best wel een struggle waar ik mee zit. Wij kunnen niks betekenen voor de omgeving van de school omdat het te onveilig is. Maar ook de social workers in dit land willen niet werken in die omgevingen vanwege de veiligheid. En daarbij vindt de overheid het niet noodzakelijk om op iedere basisschool een social worker te plaatsen. (terwijl dat naar mijn idee juist heel erg nodig is!!!)
Maar hoe gaat er dan ooit een verbetering komen in deze wijken?
Genoeg om over na te denken.. En dan gaan er bij mij al honderd idee belletjes rinkelen met hoe je dan een project zou kunnen opzetten in deze wijken... misschien nog een tripje in de toekomst naar Zuid-Afrika voor mijn eigen project...... :)
Who knows!!!!
Een week met helaas geen kids en geen leuke zomer spelletjes :(
Maar de protesten waren niet de enige verassing van deze week. Er werd al gewaarschuwd dat in een van de dagen de elektriciteit zou uitvallen. Dit is schijnbaar ook omdat mensen protesteren voor iets. Nergens last van gehad totdat we vrijdagavond aan het eten waren bij een te leuke restaurantje. Ineens stroom uit!!!
Was uiteindelijk toch wel romantisch met kaarslichtjes :)
Maar het leek ons te achtervolgen. Zaterdag gingen we naar Jeffreys Bay voor een 'summer festival'. Ik moet even zeggen dat ons hostel aan het strand echt TE LEUK was. Maar dat ter zijde. Ook daar waren we een hapje aan het eten. Ineens stroom uit!!! Daar waren we niet van kaarsjes voorzien (de beste uitvinding tot nu toe: de Iphone zaklamp).
Na ons diner zijn we naar het 'summer festival' vertrokken. Het zou (again) Zuid Afrika niet zijn als dit totaal iets anders was dan dat wij voorstelde.
Het was ja, ja, ja een ouderwetse, old school, minderjarige schuimparty!!!!!
Na mijn huisgenoten een voor een het schuim door te zien duiken bleef ik netjes met mijn onderbeentjes in het schuim omdat er iemand droog moest blijven om voorin te zitten bij de taxi. Anders mochten we namelijk niet meer mee (goeie smoes wel hé ;)).
Na dit grandioos heftige 'summer festival' hebben we volgende dag heerlijk gesurfd en op het strand gechillt. En surfen is toch stiekem wel een hele coole sport. Zeker als het lukt! Ik ben gewoon de tel kwijt hoe vaak ik op de surfplank stond!!!
Aan het eind van de dag nog een 'beetje' tapas gedeeld met my always sharing food maat Denise. We dachten hier niet genoeg aan te hebben en bestelden natuurlijk ook nog een pizza en een toetje. Why not? In Nederland gaan we wel weer leven op bleekselderij (is ook het enige wat ik dan nog kan veroorloven ;))
Komende week moeten we 2 huisgenootjes uitzwaaien :(
Deze week staat volgepland met afscheidsetentjes en karaoke avondjes en nog een paar dikke knuffels.
Op stage staat een presentatie over ons project op de planning. We willen voor alle leraren en voor ons stage bedrijf een informatieve en interactieve presentatie geven waarvan wij hopelijk iets kunnen meegeven aan de leraren van de school.
Hopelijk zien we ook nog wat kids en misschien kunnen we nog wat leuks met ze doen..
Let's see...
Because it is still South Africa. Nothing is as you expect it!
Jaimy Kester
20 chapters
December 03, 2018
|
Port Elizabeth, South Africa
De blog van deze week voelt toch wel een beetje gek. Vooral omdat ik het idee heb dat aan alles nu een beetje een einde komt.
Komende week vertrekken er twee andere meiden uit het huis. Die ik stiekem toch wel echt ga missen!
Iedereen in het huis is bezig met het afronden van zijn project. Er worden afscheidslunches gehouden, cadeautjes gegeven, certificaten uitgedeeld etc.
Ik vind het toch een gek idee dat iedereen zijn project langzamerhand aan het afsluiten is en dan gewoon weer naar huis gaat. Alsof dit gewoon even een soort droom was die ineens weer over is.
Ons project hebben wij vorige week afgesloten. Deze komende weken hadden wij een zomer programma georganiseerd voor de kinderen. En natuurlijk zijn we in Zuid Afrika en gaat niet alles volgens plan. Maandag hebben we met de kinderen een zomer collage gemaakt. Ze konden door te tekenen, knippen en plakken hun eigen zomer fantasie maken.
We hadden de kinderen beloofd dat we de volgende dag terug zouden komen en nog meer leuke spellen met de kinderen te komen doen. De kinderen beloofden om te komen en hadden er al helemaal zin in.
Op dinsdag reden we naar onze stage. Daar zagen wij ineens politieauto's en mensen op de weg staan. Er waren verschillende vuurtjes op de weg gemaakt.
Er is vanuit onze organisatie al eerder gewaarschuwd dat als mensen op de weg staan dat je dan direct omkeert. Mensen waren aan het protesteren. In maart zijn er verkiezingen in Zuid Afrika en daarom doen mensen deze protesten.
Wij zijn meteen omgekeerd en hadden onze organisatie gebeld met de vraag of we via een andere weg naar stage konden.
Helaas kon dit niet en betekende dit dus dat we de kids op school moesten teleurstellen.
Woensdag en donderdag was hetzelfde verhaal en konden we niet naar de school. Mensen waren nog steeds aan het protesteren. Het kan er op een gegeven moment gewelddadig aan toe gaan. Mensen gooien met stenen en bouwen grote vuren. Het is niet veilig om dan richting de school te gaan.
Ik voelde me toch wel rot tegenover de kinderen. De kinderen op de school doen letterlijk niks in de les. De leraren zijn druk bezig met het nakijken van de examens en de kinderen moeten in het klaslokaal zichzelf vermaken. Wij zijn er dan om leuke spelletjes met de kinderen te doen zodat zij toch nog een leuke bezigheid hebben op de dag.
We hadden de kinderen beloofd om iets leuks met ze te doen en dat konden we helaas niet waarmaken.
Er is een ding dat mij toch wel vaak dwars zit in deze stage namelijk: de veiligheid. Je wilt zoveel doen en zoveel betekenen voor de kinderen en de school. Maar steeds komt alles op het zelfde neer. We kunnen niet naar stage omdat het niet veilig is op de weg. We kunnen geen project starten binnen de wijk omdat het te onveilig is. Het is natuurlijk volkomen logisch dat we vanwege veiligheidsregels bepaalde dingen niet kunnen doen. It is still South Africa..
Maar toch weerhoudt je dit van de doelen die je met de kids, de community en het land wilt bereiken.
Ik heb gemerkt tijdens mijn project dat veel te maken heeft met de opvoeding en de omgeving waar de kinderen in opgroeien. Wij hebben een project gedaan over geweld en verslavingen. Maar hoe kunnen wij de kinderen weerbaarder maken tegen geweld als zij zich nog steeds elke dag bevinden in gewelddadige situaties.
En het is niet alleen dat het te gevaarlijk is voor ons als Nederlandse studenten. Onze supervisor vertelde ons afgelopen week dat hij na zijn studie verschillende banen in de Northern Area kreeg aangereikt. Maar hij dacht er geen seconde over na om daar te werken in verband met de gewelddadige en criminele situaties die daar voorkomen.
Dat is dus best wel een struggle waar ik mee zit. Wij kunnen niks betekenen voor de omgeving van de school omdat het te onveilig is. Maar ook de social workers in dit land willen niet werken in die omgevingen vanwege de veiligheid. En daarbij vindt de overheid het niet noodzakelijk om op iedere basisschool een social worker te plaatsen. (terwijl dat naar mijn idee juist heel erg nodig is!!!)
Maar hoe gaat er dan ooit een verbetering komen in deze wijken?
Genoeg om over na te denken.. En dan gaan er bij mij al honderd idee belletjes rinkelen met hoe je dan een project zou kunnen opzetten in deze wijken... misschien nog een tripje in de toekomst naar Zuid-Afrika voor mijn eigen project...... :)
Who knows!!!!
Een week met helaas geen kids en geen leuke zomer spelletjes :(
Maar de protesten waren niet de enige verassing van deze week. Er werd al gewaarschuwd dat in een van de dagen de elektriciteit zou uitvallen. Dit is schijnbaar ook omdat mensen protesteren voor iets. Nergens last van gehad totdat we vrijdagavond aan het eten waren bij een te leuke restaurantje. Ineens stroom uit!!!
Was uiteindelijk toch wel romantisch met kaarslichtjes :)
Maar het leek ons te achtervolgen. Zaterdag gingen we naar Jeffreys Bay voor een 'summer festival'. Ik moet even zeggen dat ons hostel aan het strand echt TE LEUK was. Maar dat ter zijde. Ook daar waren we een hapje aan het eten. Ineens stroom uit!!! Daar waren we niet van kaarsjes voorzien (de beste uitvinding tot nu toe: de Iphone zaklamp).
Na ons diner zijn we naar het 'summer festival' vertrokken. Het zou (again) Zuid Afrika niet zijn als dit totaal iets anders was dan dat wij voorstelde.
Het was ja, ja, ja een ouderwetse, old school, minderjarige schuimparty!!!!!
Na mijn huisgenoten een voor een het schuim door te zien duiken bleef ik netjes met mijn onderbeentjes in het schuim omdat er iemand droog moest blijven om voorin te zitten bij de taxi. Anders mochten we namelijk niet meer mee (goeie smoes wel hé ;)).
Na dit grandioos heftige 'summer festival' hebben we volgende dag heerlijk gesurfd en op het strand gechillt. En surfen is toch stiekem wel een hele coole sport. Zeker als het lukt! Ik ben gewoon de tel kwijt hoe vaak ik op de surfplank stond!!!
Aan het eind van de dag nog een 'beetje' tapas gedeeld met my always sharing food maat Denise. We dachten hier niet genoeg aan te hebben en bestelden natuurlijk ook nog een pizza en een toetje. Why not? In Nederland gaan we wel weer leven op bleekselderij (is ook het enige wat ik dan nog kan veroorloven ;))
Komende week moeten we 2 huisgenootjes uitzwaaien :(
Deze week staat volgepland met afscheidsetentjes en karaoke avondjes en nog een paar dikke knuffels.
Op stage staat een presentatie over ons project op de planning. We willen voor alle leraren en voor ons stage bedrijf een informatieve en interactieve presentatie geven waarvan wij hopelijk iets kunnen meegeven aan de leraren van de school.
Hopelijk zien we ook nog wat kids en misschien kunnen we nog wat leuks met ze doen..
Let's see...
Because it is still South Africa. Nothing is as you expect it!
1.
29 augustus 2018: Today is the day
2.
2 September 2018: First weekend in PE it is!
3.
9 September 2018: Good things take time..
4.
16 September 2018: The project
5.
23 September 2018: First week of project
6.
30 september 2018: Second week of project
7.
8 oktober 2018: Traveling
8.
14 oktober 2018: Making progress
9.
21 oktober 2018: Enjoying it ALL!
10.
29 oktober 2018: Education is everything
11.
5 november 2018: Is this even real?
12.
11 november 2018: Time is running
13.
19 November 2018: Last week of project
14.
26 november 2018: We gaan nog niet naar huis, nog lange niet!
15.
3 december 2018: In SA nothing is what you expect
16.
12 december 2018: End of internship :(
17.
21 december 2018: First week of traveling
18.
7 Januari 2019: Last two weeks of traveling
19.
18 januari 2019: THE END!
20.
30 januari 2019: Back home
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!