Hoe zal ik deze week omschrijven?

Het valt bijna niet te beschrijven omdat ik weer zo ontzettend veel meegemaakt heb!!!!
Ik had deze week even een moment dat ik zo blij was dat ik de keuze heb gemaakt om dit te doen. Het leven in een ander land, het reizen in een ander land, het zien van de meest bizarre dingen en daar tussen te mogen leven, werken en wonen.

Deze week hebben we met ons project meer ingespeeld op het onderwerp verslavingen. We hebben kinderen geleerd wat een verslaving precies is. Het is alleen lastig uit te leggen omdat de kinderen hier het heel normaal vinden als hun ouders of familie elke dag alcohol drinken. Dus om kinderen dan uit te leggen wat een verslaving precies is was dan wel lastig. Uiteindelijk hebben we naar veel herhalen de kinderen geleerd dat: When you are addicted to something. You can't live without it.
Weer een smelt momentje was toen we vroegen naar een ander soort verslaving dan drugs of alcohol. Een kind antwoordde daarop: my mom. Because i can't live without her. Dat is toch te cute!!
Ondanks dat dit niet helemaal het doel van de vraag was, konden wij het wel waarderen dat hij dit zei.

We kregen deze week ook bezoek van ons stagebureau. Jacco en Avril kwamen kijken naar ons project. We deden een soort levend bordspel met vragen en opdrachten over de informatie die we gegeven hadden over de onderwerpen. We konden de kinderen hierdoor op een leuke manier toetsen. Jacco en Avril waren erg enthousiast over ons project en dat was fijn! Het geeft je toch een goed gevoel dat je goed bezig bent. Ik zit nu op de helft van mijn stageperiode en het voelt nu pas alsof ik me compleet (zo goed als dat kan) aangepast heb aan de cultuur. Waar ik me in voorgaande weken nog aan kon storen is nu weg gevallen. Ik plan hier niet teveel en leef van dag tot dag. We bereiden de dag zelf iets voor en passen ons ook aan die dag aan. Want elke dag is er wel weer iets wat onverwachts gebeurd.

We hebben er sinds deze week ook een nieuw project bij. Er kwam namelijk een volunteer van de school naar ons toe en vroeg ons om hulp. Hij wilt graag de ouders van de kinderen bereiken en hen inspireren om kinderen op te laten groeien in een positief ontwikkelende omgeving. Hij vroeg of wij nog ideeën en tips hadden om deze ouders te bereiken. Super interessant natuurlijk!!!! Hoe cool zou het zijn als we naast de kinderen ook de ouders nog iets kunnen meegeven. Misschien hebben we te grote verwachtingen maar het lijkt me wel bijzonder om de ouders te inspireren. Want uiteindelijk draait het allemaal om de basis... (opvoeding).
Komende week gaan we samen met de volunteer brainstormen over verschillende ideeën. Ik ben benieuwd wat hier uitkomt!

Naast het voldane gevoel van deze stageweek begon er nog een ander reisavontuur. En WAUW wat was die gaaf!
Woensdagavond vlogen we vanuit PE naar Johannesburg. Daar hebben we overnacht en de volgende dag zijn we richting Pretoria gereden. Waar ik na 2,5 maand zeuren eindelijk de paarse jacaranda bomen heb gezien! Pretoria staat bekend om deze mooie paarse bomen die maar 2 maanden in het jaar in volle bloei staan. Heel cool dus! Dag erna zijn we richting de panoramaroute gereden. Dit was lang rijden.. maar zo waard!
De omgeving waarin je rijdt is echt zo m e g a cool!! Het is echt net alsof je in de lion king zit. Met de mooiste gebergten en natuur om je heen. Hele stukken leeg land met af en toe een huisje. Je ziet mensen met een boodschappentas op hun hoofd lopen over de weg. Waarschijnlijk lopen die mensen kilometers om eten of iets te halen.
In een zin: het echte Afrika gevoel kwam in deze trip naar boven.

We hebben zoveel mooie uitzichten, gebergten, watervallen en natuur gezien. Echt adembenemend!! Alsof ik 5 dagen in een film zat, zo mooi! Ik kon het af en toe ook gewoon niet geloven dat dit echt was. Het waren 5 dagen vol avontuur... google maps die je ergens een berg opstuurt waar je liever niet op wilt rijden, sneeuw zien omdat je op zo een hoge berg rijdt, het hostel kwijtraken midden in de jungle zonder service.. en noem maar op!!!

Het is jammer dat je de tijd af en toe niet even stil kunt zetten. Om gewoon nog even iets langer te genieten van die coole momenten die je hier meemaakt. Of dat je weer even terug zou kunnen gaan naar zo een moment. Ik zou nu al weten naar welk moment ik terug zou willen. In het hostel (wat we eerst zoek waren) sliepen we tussen de dieren. We hadden een huisje maar daarom heen liepen gewoon zebra's, herten, kudu's etc. En s'avonds wilde ik iets doen wat ik deze 2,5 maand altijd al wilden doen namelijk sterren kijken... En daar lag ik dan samen met Mabel mijn sterrenmaat. Te kijken naar honderden sterren, zo cool..
Terwijl er op dat moment ook gewoon allerlei wilde dieren om je heen lopen. Echt bizarder kun je het soms niet bedenken. En ja hoor! Ik zag opnieuw een vallende ster!

En die was voor de gene die in Nederland door een moeilijke tijd gaan.. Verdrietig nieuws hoorde ik deze week.. en dat maakt het soms zo lastig dat je zo ver van Nederland zit. Je wilt mensen steunen maar dat gaat moeilijk vanaf zo een grote afstand. Aan hen denken is het enigste wat je kunt doen..

Nu ben ik net 2 uur thuis terug in PE en lig ik in mijn bed deze blog te schrijven. En kan ik toch eigenlijk nog steeds niet geloven wat ik hier allemaal doe. Het is dat ik de foto's heb maar anders zou je me denk ieder moment even moeten knijpen..

Komende week is een drukke maar leuke en gekke week. Met de kinderen gaan we dieper in op de thema's geweld en verslaving en het gedrag wat daarbij hoort. Ook gaan er 3 meiden alweer terug naar Nederland.. Dus hebben we een soort vervroegde sinterklaasavond gepland met cadeautjes en rijmpjes. En komend weekend staat surfen weer op de planning :) Benieuwd naar deze week!