My South Africa Dream

Wat heb ik deze week allemaal meegemaakt?

Ik denk dat ik gewoon ga beginnen bij dit o zo coole weekend! Want wat was dit MEGA COOL!!
Afgelopen weekend zijn we met het hele huis naar het Addo Elephant Park geweest. We hebben daar zaterdag zelf door het park gereden en dat was zo vet. Olifanten die gewoon bijna je auto omlopen!! (ja dat gebeurde echt bijna..) Kudu's, herten, buffalo's, schildpadden, mestkevers, vossen, zebra's etc. Alles loopt in het wild rond en jij mag ze van zo dichtbij bewonderen.
Zaterdagavond hebben we een avond safari gedaan. Met zonsondergang olifanten spotten en in het donker de mooiste sterrenhemel ooit bewonderen. Tijdens deze (o zo) mooie sterrenhemel zag ik zelfs als klap op de vuurpijl een vallende ster!
Waardoor Mabel en ik elkaar aankeken en meteen een wens deden (zag er heel cute uit) (had je bij moeten zijn denk). Zaterdagnacht hebben we een nachtje geslapen in het park. En omdat we zulke echte rangers waren hebben we de volgende ochtend ook een zonsopgang safari gedaan. Om half 6 s'ochtends vertrokken we het park in. En ja hoor, na 10 minuten spotten wij 2 leeuwen!!! the king of the jungle. Alsof ik in de Lion King zat, zo vet....
De rest van de dag hebben we zelf door het park gereden en nog heel veel olifantjes en andere diertjes kunnen spotten.
Echt een ervaring om niet te vergeten...!

Na dit super coole weekend had ik ook gewoon een "normale" stage week. In ons project hebben we deze week meer geleerd over de families en dromen van de kinderen. Heel bijzonder hoe sommige families in elkaar zitten. Sommige kinderen wonen bij hun oma of oom en andere hebben een moeder maar ook een 'second mother'. De mensen hier leven heel erg in groepen. Dus voor de kinderen hier worden die groepen ook gezien als hun familie. Maar ook hoorden we verhalen over kinderen waarvan de moeder dan op een andere plek in Afrika woonden en de kinderen werden dan opgevoed door hun oma of een ander familielid. Bijzonder om te zien was hoe open de kinderen konden vertellen over hun families. Sommige vertelden ook over overleden familieleden of ouders.. Vond ik best wel heftig voor de tijd dat we de kinderen nu kennen. Dat zij dat al met ons wilden delen.

Op stage is iedere dag anders en kunnen er ineens dingen veranderen en daar heb ik me inmiddels ook bij neergelegd. Je leeft hier van dag tot dag. En je ziet dan ook wel wat die dag jou brengt. Neem je tijd en wees niet te voorbereid. Want de dag loopt altijd anders dan hoe ik het gepland heb in mijn hoofd. Op stage houden we deze gedachten steeds voor ogen want met je Nederlandse gedachten wordt je hier anders snel geïrriteerd en een beetje loco. Toch blijven je Nederlandse drijfveren in je en zal ik mijn neus nog wel een paar keer stoten. Maar daar leer ik van!

Je merkt wel dat je steeds meer gewend raakt aan het leven hier. Je weet nu een beetje hoe alles hier gaat, waar je alles kunt vinden, en hoe de gang van zaken hier zijn. Je raakt gewend aan het huis en aan je huisgenoten. Mijn huisgenoten zijn nu een beetje mijn tweede familie. Met hun deel je alles en maak je ook alles mee.
Ik kan me nu ook al niet voor stellen dat als ik in januari weer thuis ben dat ik dan niet meer deze meiden om mij heen heb.
Drie meiden uit het huis vertrekken al over 3 weken en dat lijkt me al zo gek..
Je bent inmiddels zo gewend aan iedereen. Dat wanneer je thuiskomt er altijd iemand is om mee te kletsen. Of als je wakker wordt er altijd iemand is die vraagt hoe het met je is. En er ook altijd iemand is om op de bank tegen aan te hangen ;) (dat is wat ik bij iedereen doe hihi). En ik heb iedereen al aangestoken met mijn hug verslaving. In Nederland deed ik dat altijd met mijn Pap en mam. Inmiddels heb ik hier ook mijn knuffels die ik uit kan delen. En dat is fijn!!

Toch vind ik het gek dat ik helemaal niet bezig ben met thuis. Het leven gaat daar gewoon door. En daarentegen ben ik zo druk met mijn leven hier dat ik helemaal niet nadenk over wat er thuis gebeurt. En soms voel ik me dan een beetje egoïstisch tegenover mijn vriendinnen en familie thuis omdat het lijkt alsof ik het daar niet meer interessant vind. Maar dat is eigenlijk gewoon heel lastig uit te leggen. Ik heb hier nu mijn leven en ik geniet er 100 % van. Maar ik kan al die verhalen die ik hier meemaak wel met thuis delen maar tegelijkertijd moet je het eigenlijk gewoon mee maken om het te snappen. Het lijkt alsof mijn leven in Nederland gewoon even op pauze staat. Maar iedereen gaat daar wel gewoon door met zijn leven. Die gedachtes gingen deze week even door me heen. En alleen maar goed, want dat besef van: ik zit gewoon in ZUID AFRIKA, kwam ook pas deze week echt binnen.

Ik heb mezelf ook voorgenomen om soms even stil te staan bij wat ik hier nu allemaal doe. Want je doet zoveel en de tijd gaat zo snel. Ik zit al bijna op de helft van mijn tijd hier. Ik heb zelfs al 2 x gedroomd dat ik naar huis moest en (sorry pap en mam) dat wil ik echt nog niet!!
Dit land heeft zoveel verschillende kanten.
Vooral in het weekend zie je echt de mooiste en gaafste dingen. Maar tijdens je stage zie je dan toch ook wel echt de armoede en problematieken in dit land.
Afgelopen vrijdag heb ik een toets gemaakt voor mijn studie. En daarin kwamen ook de rechten van het kind naar voren. En dat liet mij ook extra nadenken over het leven van een kind hier. In Nederland is het zo wanneer een kind met kapotte kleding naar school komt of er onverzorgd uit ziet. Wordt dat als verwaarlozing gezien. Op de school waar ik stage loop zijn er genoeg kinderen die kapotte school uniforms of schoenen dragen. Maar hier wordt dat niet gezien als verwaarlozing. Dus de rechten van het kind zijn in ieder land weer aangepast aan het land. Maar hiermee probeer ik ook te zeggen dat die weekenden en doordeweeks dagen zo verschillen van elkaar. Echt two different worlds waar ik allebei een beetje van mag proeven! En van beide leer je zoveel!
Lucky bastard ben ik!!!!!
Komende week gaan we weer verder met ons project 'On your best Behaviour'. We gaan het deze week met de kinderen over geweld hebben. Wat weten zij van geweld en wat zien hun gebeuren in hun omgeving? interessante onderwerpen gaan aan bod komen.
Ik ben benieuwd!!!!

Jaimy Kester

20 chapters

21 oktober 2018: Enjoying it ALL!

October 21, 2018

|

South Africa, Port Elizabeth

Wat heb ik deze week allemaal meegemaakt?

Ik denk dat ik gewoon ga beginnen bij dit o zo coole weekend! Want wat was dit MEGA COOL!!
Afgelopen weekend zijn we met het hele huis naar het Addo Elephant Park geweest. We hebben daar zaterdag zelf door het park gereden en dat was zo vet. Olifanten die gewoon bijna je auto omlopen!! (ja dat gebeurde echt bijna..) Kudu's, herten, buffalo's, schildpadden, mestkevers, vossen, zebra's etc. Alles loopt in het wild rond en jij mag ze van zo dichtbij bewonderen.
Zaterdagavond hebben we een avond safari gedaan. Met zonsondergang olifanten spotten en in het donker de mooiste sterrenhemel ooit bewonderen. Tijdens deze (o zo) mooie sterrenhemel zag ik zelfs als klap op de vuurpijl een vallende ster!
Waardoor Mabel en ik elkaar aankeken en meteen een wens deden (zag er heel cute uit) (had je bij moeten zijn denk). Zaterdagnacht hebben we een nachtje geslapen in het park. En omdat we zulke echte rangers waren hebben we de volgende ochtend ook een zonsopgang safari gedaan. Om half 6 s'ochtends vertrokken we het park in. En ja hoor, na 10 minuten spotten wij 2 leeuwen!!! the king of the jungle. Alsof ik in de Lion King zat, zo vet....
De rest van de dag hebben we zelf door het park gereden en nog heel veel olifantjes en andere diertjes kunnen spotten.
Echt een ervaring om niet te vergeten...!

Na dit super coole weekend had ik ook gewoon een "normale" stage week. In ons project hebben we deze week meer geleerd over de families en dromen van de kinderen. Heel bijzonder hoe sommige families in elkaar zitten. Sommige kinderen wonen bij hun oma of oom en andere hebben een moeder maar ook een 'second mother'. De mensen hier leven heel erg in groepen. Dus voor de kinderen hier worden die groepen ook gezien als hun familie. Maar ook hoorden we verhalen over kinderen waarvan de moeder dan op een andere plek in Afrika woonden en de kinderen werden dan opgevoed door hun oma of een ander familielid. Bijzonder om te zien was hoe open de kinderen konden vertellen over hun families. Sommige vertelden ook over overleden familieleden of ouders.. Vond ik best wel heftig voor de tijd dat we de kinderen nu kennen. Dat zij dat al met ons wilden delen.

Op stage is iedere dag anders en kunnen er ineens dingen veranderen en daar heb ik me inmiddels ook bij neergelegd. Je leeft hier van dag tot dag. En je ziet dan ook wel wat die dag jou brengt. Neem je tijd en wees niet te voorbereid. Want de dag loopt altijd anders dan hoe ik het gepland heb in mijn hoofd. Op stage houden we deze gedachten steeds voor ogen want met je Nederlandse gedachten wordt je hier anders snel geïrriteerd en een beetje loco. Toch blijven je Nederlandse drijfveren in je en zal ik mijn neus nog wel een paar keer stoten. Maar daar leer ik van!

Je merkt wel dat je steeds meer gewend raakt aan het leven hier. Je weet nu een beetje hoe alles hier gaat, waar je alles kunt vinden, en hoe de gang van zaken hier zijn. Je raakt gewend aan het huis en aan je huisgenoten. Mijn huisgenoten zijn nu een beetje mijn tweede familie. Met hun deel je alles en maak je ook alles mee.
Ik kan me nu ook al niet voor stellen dat als ik in januari weer thuis ben dat ik dan niet meer deze meiden om mij heen heb.
Drie meiden uit het huis vertrekken al over 3 weken en dat lijkt me al zo gek..
Je bent inmiddels zo gewend aan iedereen. Dat wanneer je thuiskomt er altijd iemand is om mee te kletsen. Of als je wakker wordt er altijd iemand is die vraagt hoe het met je is. En er ook altijd iemand is om op de bank tegen aan te hangen ;) (dat is wat ik bij iedereen doe hihi). En ik heb iedereen al aangestoken met mijn hug verslaving. In Nederland deed ik dat altijd met mijn Pap en mam. Inmiddels heb ik hier ook mijn knuffels die ik uit kan delen. En dat is fijn!!

Toch vind ik het gek dat ik helemaal niet bezig ben met thuis. Het leven gaat daar gewoon door. En daarentegen ben ik zo druk met mijn leven hier dat ik helemaal niet nadenk over wat er thuis gebeurt. En soms voel ik me dan een beetje egoïstisch tegenover mijn vriendinnen en familie thuis omdat het lijkt alsof ik het daar niet meer interessant vind. Maar dat is eigenlijk gewoon heel lastig uit te leggen. Ik heb hier nu mijn leven en ik geniet er 100 % van. Maar ik kan al die verhalen die ik hier meemaak wel met thuis delen maar tegelijkertijd moet je het eigenlijk gewoon mee maken om het te snappen. Het lijkt alsof mijn leven in Nederland gewoon even op pauze staat. Maar iedereen gaat daar wel gewoon door met zijn leven. Die gedachtes gingen deze week even door me heen. En alleen maar goed, want dat besef van: ik zit gewoon in ZUID AFRIKA, kwam ook pas deze week echt binnen.

Ik heb mezelf ook voorgenomen om soms even stil te staan bij wat ik hier nu allemaal doe. Want je doet zoveel en de tijd gaat zo snel. Ik zit al bijna op de helft van mijn tijd hier. Ik heb zelfs al 2 x gedroomd dat ik naar huis moest en (sorry pap en mam) dat wil ik echt nog niet!!
Dit land heeft zoveel verschillende kanten.
Vooral in het weekend zie je echt de mooiste en gaafste dingen. Maar tijdens je stage zie je dan toch ook wel echt de armoede en problematieken in dit land.
Afgelopen vrijdag heb ik een toets gemaakt voor mijn studie. En daarin kwamen ook de rechten van het kind naar voren. En dat liet mij ook extra nadenken over het leven van een kind hier. In Nederland is het zo wanneer een kind met kapotte kleding naar school komt of er onverzorgd uit ziet. Wordt dat als verwaarlozing gezien. Op de school waar ik stage loop zijn er genoeg kinderen die kapotte school uniforms of schoenen dragen. Maar hier wordt dat niet gezien als verwaarlozing. Dus de rechten van het kind zijn in ieder land weer aangepast aan het land. Maar hiermee probeer ik ook te zeggen dat die weekenden en doordeweeks dagen zo verschillen van elkaar. Echt two different worlds waar ik allebei een beetje van mag proeven! En van beide leer je zoveel!
Lucky bastard ben ik!!!!!
Komende week gaan we weer verder met ons project 'On your best Behaviour'. We gaan het deze week met de kinderen over geweld hebben. Wat weten zij van geweld en wat zien hun gebeuren in hun omgeving? interessante onderwerpen gaan aan bod komen.
Ik ben benieuwd!!!!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.