Koh Chang

Alweer een weekend voorbij. Wat gaat de tijd snel. Vrijdag is het alweer december...

Rechts van Bangkok, richting Cambodja, ligt een eilandengroep. Onderdeel hiervan zijn Koh Chang, Koh Kood en Koh Mak. Op Koh Kood ben ik natuurlijk vorig weekend geweest en dit weekend dus op Koh Chang. Koh Chang staat op nummer 3 van de grootste eilanden van Thailand. Je kunt er met de boot komen vanaf Trat, maar wel van een andere pier dan naar Koh Kood. Dus daar ging ik weer, dezelfde weg, opnaar Trat. Ik vertrok echter een dag eerder dus ik heb een lesje van Strategic Management overgeslagen. Oeps. Joona vertelde me dat ik niks had gemist dus dat scheelt. Ik vertrok vanaf de campus een uur eerder dan vorig weekend waardoor ik een bus eerder naar Trat kon nemen op het busstation Ekkamai. Niet dat dit heel veel uit maakte aangezien de boot naar Koh Chang toch veel vaker ging. En wat bleek, ik zat samen met Malin in de bus! Ook een exchange student die Marit en ik ook tegenkwamen op Koh Tao. Zij zat echter voor in de bus dus we hebben even gezwaaid en berichtje gestuurd via Messenger. Helaas kregen we onderweg pech. Er was een gigantische knal, stank en geratel. Ik vroeg aan Malin of het om een lekke band ging, geen idee zei ze. De meneer naast mij en de vrouw van de bus spraken nauwelijks Engels dus ik probeerde wat uit te beelden en ze knikten hevig. We moesten wachten tot de volgende bus kwam. Die vent naast mij viel natuurlijk zo in slaap zoals alle Thai maar zijn hand lag steeds op mijn been. Geen idee of hij dat nou expres deed? Op een gegeven moment had hij mijn been vast als het ware en was ik er klaar mee. Ik heb zijn hand op gepakt en in zijn eigen schoot laten vallen. Hij keek me met een klein glimlachje aan. Viezerik. Niet veel later kwam de andere bus en moesten de mensen die naar Koh Chang gingen overstappen. Deze bus had aansluiting op de laatste boot. Ik ging buiten eens even kijken naar die band maar die band was niet lek, alleen de spatlap hing aan flarden. Zo heet dat ding toch? Geen idee wat er gebeurd is. Maar goed, vanaf het busstation met een taxi naar de pier en met de boot over. De boot stelde niet zoveel voor, heel open omdat je ook met de auto over kan. Op het eiland kon ik met Malin mee rijden, zij werd opgehaald door een vriend omdat ze dit weekend zou helpen in zijn bar. Ik zeg haar dat ik misschien nog wel langs kom. Ik verblijf voor de eerste keer alleen in een hostel. De reden is omdat eilanden duur zijn en dit een leuke prijs voor een bed was, je maakt contact met andere mensen, 5 minuten van het strand vandaan en heeft een zwembad. En ik moet zeggen, ik heb een heel leuk weekend gehad.
Toen ik aankwam was het al tegen negenen of zelfs richting 22.00 uur ik heb geen idee. Ik heb die avond geen avond gegeten, had toch niet zo'n trek en heb gedoucht, daarna meteen gaan slapen. De tweede dag heb ik ontbeten in het restaurant naast het hostel, dit zat bij de prijs in. Hierna de hele dag op het strand gelegen. Volgens mij lag ik bovenop een mierennest of iets dergelijks want heb allemaal bultjes. Het krioelde ook van de zowel zwarte als rode mieren. Ik heb mijn boek uitgelezen en ben die dag verbrand. Oeps. Mijn tan lines van het snorkelen op Koh Lipe waren verbrand en mijn rug een klein

beetje. Hopelijk heb ik nu 1 kleur bruine billen, hahaha. Nadeel van verschillende bikini's dragen. 's Avonds gingen we met een hele groep van het hostel uit eten bij een restaurant aan het strand. Dit was erg gezellig. In de avond heb ik in bed nog de laatste aflevering van Expeditie Robinson gekeken. Wat is het spannend! Hierna lekker wezen slapen.

De volgende dag zaterdag 25 november, ging ik met Marlies en Linda naar White Sand Beach. Een Nederlandse en een Finse meid. We namen een taxi en zijn daar de hele dag gebleven. Tot zo ver onze poging om iets van het eiland te zien. De jongens gingen op pad met scooters maar dat durfden wij niet aan. Langs de stranden aan de westkust gaat het prima, maar in het zuiden en noorden waren flinke heuvels en verradelijke bochten. Rond 17.00 uur begon een restaurant waar we toevallig naast lagen het terras op het strand op te bouwen. We besloten om hier een drankje te doen en de zon in de zee te zien zakken. Terug in het hostel hebben we gedoucht en ons klaargemaakt want we hadden besloten om uit te gaan! We kregen die middag op het strand een flyer voor een bar op Lonely Beach die een beachparty hielden. Gratis drank! Ik stuurde Malin een berichtje welke bar van haar vriend was en het was dezelfde bar, dus ik zei tot vanavond. Hoe toevallig. Taxi daarheen, wat gegeten, aangezien we als lunch twee loempia's en een fruit shake ophadden waren we uitgehongerd, en toen naar het feest. Het was al aardig druk. Met de flyer kregen we ieder een gratis bucket met drank. Daar kon ik wel even mee vooruit want ik drink toch heel langzaam. Ondertussen draaiden ze hele goede muziek. Er was een dj die ook op de Full

Moon Party op Koh Phangan draait, dus ik heb goede verwachtingen voor het oud en nieuw feest daar. Ook was er een vuurshow zoals wel op meerdere eilanden bij de meeste bars te vinden is. Op een gegeven moment ging Linda met een kerel praten omdat we van hem nieuwe drank hadden gekregen. Marlies en ik gingen dansen. Superleuke avond gehad. Na 01.00 uur werd ik moe en had ik het wel gezien. Sommige jongens waren helemaal lam dus daar ergerde ik me dood aan. Marlies bleef nog en Linda en ik gingen terug naar het hostel. We stonden redelijk lang langs de kant van de weg omdat er geen taxi langskwam. Toen er 1 kwam hebben we te veel betaald maar we konden niet met de bestuurder onderhandelen en wilden beide gewoon naar bed. Ik was ook zo knock-out.

Zondag 26 november bleven we op het strand bij het hostel. We zijn wel een heel stuk naar het noorden gelopen. Deze keer niet tussen de mieren. We lagen vlakbij een schommel. Hier heb ik heerlijk een tijdje op gezeten met de voetjes in het water. Wat een heerlijk leven. Ook nog weer even gebeld met Geke, die geloof ik wel lichtelijk jaloers was. Richting het eind van de middag zijn we verhuisd naar het zwembad. De meiden gingen weer terug naar het zwembad en ik ben gaan douchen. Toen we allemaal klaar waren hebben we aan de overkant van de straat wat gegeten en onze reis terug naar Bangkok geregeld. Marlies reist met mij mee want zij vliegt morgen (dinsdag) weer terug naar huis. We hebben 400 baht betaald terwijl ons hostel vervoer had voor 700 baht. De verschillen zijn zo bizar. 's Avonds een film gekeken en gaan slapen. Morgen weer terug naar Rangsit...

En dan zijn we bij vandaag. Maandag 27 november. Wekker om 08.30 uur, ontbijt, uitchecken, taxi. En dat was een probleem. De eerste taxi die we aanhielden vroeg om 500 baht voor naar de pier. Dat is belachelijk. De tweede ook, die legde uit dat niet elke taxi naar de pier gaat. Wij terug naar het hostel, die zetten een bord buiten en na wat gedoe en onwetendheid stopte er gelukkig een taxi. Er zat nog een stel in. We reden door de buurt bij White Sand Beach maar hij reed zo langzaam. Zo zouden wij de boot toch nooit halen? Die man vroeg aan de bestuurder of hij op wilde schieten aangezien de boot in een kwartier vertrekt. Eerst deed hij wat moeilijk maar als we 100 baht zouden betalen zou hij nu sneller gaan rijden. Nou, 100 in plaats van 80 maakte ons niks uit, gaan met die banaan! Eenmaal bij de pier kwam de boot net aanvaren. Keurig op tijd dus. En nu zitten Marlies en ik in de bus. Met Wi-Fi. Ik dacht ik schrijf dit maar meteen anders duurt het weer zo lang of heb ik er geen zin meer in. Zal ik ooit korte verhalen kunnen schrijven? Sorry voor alle eventuele spelfouten, het was een hobbelige rit. We zijn rond zessen in Bangkok als het goed is. Vanaf het treinstation moet ik met de metro en dan de skytrain (bts). Wordt het pizza vanavond? .....