Jongens! Het is gedaan. Het is voorbij. Die 5 maanden zijn voorbij gevlogen. Jullie hebben nog even kunnen mee genieten van twee weken vakantie maar de echte pret begint nu pas. Ik heb besloten om het dagboek hier te eindigen. Morgen ga ik naar Talita en ik wil graag een compilatie maken aan het eind van de vakantie met beelden die heb ik geschoten met de GoPro. Daarnaast wil ik van onze vakantie een fotoboek maken zoals ik met elke vakantie doe. Dit dagboek gaat over mijn avontuur bij Rangsit University en in Thailand. 5 maanden lang hebben jullie met mij mee kunnen lezen hoe het mij hier verging. Ik denk dat we beiden wel kunnen stellen dat ik het er goed vanaf heb bracht. Ondanks teleurstellingen heb ik een tal van leuke momenten gehad en mooie herinneringen opgedaan. Boven alles was dit een persoonlijke ontwikkeling waar je u tegen zegt. Ik weet wat ik aan mijzelf heb, ik weet wat ik wil, ik ben sociaal maar ik ga ook goed als ik op mijzelf ben. Ik ben klaar voor de toekomst.

Ik ben zo ongelooflijk blij dat ik dit heb gedaan en heb kunnen doen. Ik ben trots en en diep dankbaar voor alle mensen die achter mij stonden tijdens dit avontuur. Ik heb het maar even waar gemaakt. Daarnaast, alle sprankelende zielen die ik hier heb leren kennen, degene met een voetafdruk in mijn hart, jullie weten wie jullie zijn. Lieve Albert & Hemko bedankt voor alle tips. En jij, beste lezer, dank je wel. Dankjewel dat je mijn eindeloos lange verhalen hebt gelezen.

Thailand. Ik had nooit gedacht wat jij met mij zou doen. Je hebt mij verwonderd, bedonderd en hopeloos verliefd laten worden. Het is een prachtig land, met fantastisch eten, eindeloos witte stranden, en aardige mensen. Ik heb verschillende delen en kanten van je mogen zien. Ik ben in je religie gedoken, ik heb een belangrijk moment in de Thaise geschiedenis mee mogen maken en ik ben zeker niet klaar om je achter me te laten. Voor nu is het goed, tijd voor wat anders. Maar ik kom terug, dat beloof ik.

Bedankt. Voor alles. Over en uit.
Liefs, Danique