Koh Phi Phi

And off we go. Op naar het volgende eiland. Ik heb langer dan een week op Koh Lanta gezeten. Het beviel me wel hier. Het is wel een islamitisch eiland. Daar moest ik erg aan wennen. Het voelde nogal tegenstrijdig om bij het restaurant even een nieuwe fles water halen in je bikini en de eigenaresse helemaal gewikkeld in jurken en doeken. We hebben ook prachtig weer gehad. Ik wist niet hoelang ik op Koh Phi Phi wilde blijven. Hooguit 1 of 2 nachten dacht ik.

Ik kwam aan bij de pier en moest hier 20 baht betalen. Op de boot probeerde een man mij een tour voor de volgende dag aan te praten. Hij deed aardig goed zijn best maar het is hem niet gelukt. Ik heb besloten om hier geen tours meer te doen en waarschijnlijk ook niet op Krabi. Ik had het er nog met Joona over. Weet je wat het is? En laat mij nu even lekker verwaand en verwend klinken, maar zo is t wel. Ik heb al zo veel gezien. Ik ben 5 maanden in dit land geweest en heb gereisd. Ik zie het nut er niet van in om dan nu weer een tour te doen langs nog allemaal eilandjes. Die hebben vast hun eigen charme maar ik heb al zoveel mooie plekken gezien. Besteed het geld dan liever op Bali. Die vent liet mij wel zien hoe ik moest lopen naar de accommodatie. Dat vond ik dan wel weer aardig. Ik had Senna al geappt maar die reageerde niet. Eenmaal in de straten van het dorpje, Phi Phi is tenslotte maar klein, ging ik eerst naar de 7 Eleven. Ik had honger en dorst. Vol goede moed ging ik op weg. Al snel had ik natuurlijk geen idee waar ik heen moest. Ik stond toevallig bij een duikschool en een jongen hielp mij. Hij had een plattegrondje en vertelde welke kant ik op moest. Was nog ongeveer 10 minuutjes lopen, zei hij. Gewoon de weg met de gele stenen volgen. Hij zei eigenlijk "just follow the yellow brick road" en ik moest bijna lachen. Ik voelde me net Dorothy uit de Wizard of Oz. Ik heb hem vriendelijk bedankt en hij zei als ik wilde duiken dat ik maar terug moest komen, haha. Ik ging op pad en plotseling zie ik Lian en Senna ergens binnen in een restaurantje zitten. Ze hadden net gedoken en waren uitgehongerd. Ze zaten te lunchen. De telefoon lag nog op de kamer. Ik besloot ook maar wat te bestellen en we praten even bij. Sinds die avond dat we samen hebben gegeten, zitten hun dus al op dit eiland. Dan ben ik blij dat ik op Koh Lanta zat, het oogt hier echt als Lloret de Mar. We lopen erna naar boven, naar de accommodatie. Ik heb voor 1 nacht een kamer geboekt met drie bedden bij dezelfde accommodatie waar hun al een paar nachten verbleven. Toevallig. Eenmaal op de kamer doen we rustig aan. De meiden douchen, met koud water, Lian doet een dutje en ik lees verder in mijn boek. Als de zon onder is besluiten we om wat te gaan doen. We gaan naar beneden en eten in een restaurant met piraten-stijl. Joona had dit helemaal geweldig gevonden en ik stuurde hem een paar fotootjes. Het eten was goed en we lopen erna wat door de straatjes. Wel leuke dingen, maar allemaal net niet. En hoe ga ik het mee krijgen? Lian gaat alvast slapen en Senna gaat met mij mee. Ik wil namelijk na al die tijd mijn benen weer laten harsen. De salon die mij aansprak had 20 minuten wachttijd en we liepen wat rond op zoek naar een andere. Hier kostte het alleen 600 baht in plaats van 500. Maar daarvoor wilde ze het wel doen. Naar Senna's zeggen drie kwartier verder, wat best lang is, zijn mijn benen weer glad. Op sommige plekken plak ik nog een beetje. Ook wij gaan daarna terug en maken ons klaar voor bed.

Ik heb bizar slecht geslapen die nacht. Je hoorde muziek, mensen praten die langs liepen en rond 08.00 uur in de ochtend werden we alle drie wakker van een heel raar geluid. Het leek wel of iemand een koffer naar beneden gooide. Niet normaal. Ik blijf hier dus geen nacht langer. We doen rustig aan en proberen wakker te worden. We checken uit maar laten onze bagage nog even staan. We ontbijten en beginnen daarna aan de tocht naar het viewpoint. Een trap blijft een trap dus voor alsnog kut maar het was lang niet zo erg als ik verwacht had. Bijvoorbeeld het viewpoint bij die eilandengroep die Marit en ik op Koh Samui hebben beklommen was werkelijk hel. Na de trap kom je uit of viewpoint 1. Erg leuk maar dit is niet die van alle foto's. We volgen de bordjes en lopen nog een aardig stuk. Lian en ik zweetten ons dood en snotteren nog steeds. Oh ja, ergens op Koh Lanta ben ik verkouden geworden. Erg prettig. Je komt uit op een vlak stuk met een restaurantje, een kleine winkel en een vlonder en rotsen. Wij hebben foto's gemaakt op die vlonder. Er waren ook mensen die op de rotsen stonden. Bah, ik vond het maar doodeng. Ik begon 2 meter van de rand, ik ging zitten en schoof toen naar de rand toe. En niet naar beneden kijken! We dronken nog wat en liepen weer rustig naar beneden. We besloten om vandaag weg te gaan dus boekten we de boot. Ik naar Ao Nang, zij naar Phuket. We haalden de bagage op en ploften neer bij een leuk restaurant. Lian en Senna namen beiden een wafel. Ik had nog niet echt trek. Zij gingen een uur eerder weg dan ik. We namen afscheid en spraken af om contact te houden. En dat was het dan. Toen was ik echt alleen. Lekker 5 nachten mijzelf opsluiten op de hotelkamer. Oh ja, niet geheel onbelangrijk, ik heb in deze tijd de accommodatie geboekt. Geke belde net op het moment dat de meiden weggingen en heb nog bijna drie kwartier met hem aan de lijn gehangen. Toen was het voor mij ook tijd om te gaan. Door het doolhof van straatjes weer terug naar de pier. Ik kreeg weer een mooie sticker opgeplakt met mijn eindbestemming. De boot was echt heel druk. Maar vriendelijk gevraagd of die stoel misschien vrij was. Ennnn verder lezen. De boot meerde aan ergens in Krabi en vanaf daar moest ik met een bus verder. Een van de vele mannetjes vroeg naar mijn

accommodatie en ik liet het hem zien. Hij zei dat ik de bus niet kon nemen want die ging alleen naar Ao Nang stad. Nou, lekker dan. Eerst naar de ATM en maar een taxi gepakt. Het ticket had mij 350 baht gekost en nu moest ik nog eens extra 400 baht betalen voor die taxi. Uiteindelijk bleek dat die chauffeur helemaal geen idee waar dat hotel was dus deed ik mijn Google Maps maar aan. Soms vraag ik mij af hoe ik de accommodatie altijd uitkies.. Eenmaal daar ging alles goed, aardige mensen, nette kamer. Ik at beneden wat in het restaurant, ging douchen. Yay! Warm water. En ik las nog wat voor ik ging slapen.
Wie wist dat de pret toen pas net begon?