Up north again

Even wennen
Europa. Dat is toch weer even wennen zeg. Het is schoner en georganiseerder dan Nepal, dat is zeker.
Hoewel, in de buurt van Napels kan je eigenlijk over beide punten twisten. De eerste dagen zijn we 'aangeland' op de Masseria del Carmine Maggiore. Een mooie farmhouse en restaurant net buiten Napels. Dat is fijn, want ik moet nog even goed uitzieken van 'het Nepalese cadeautje'; de heftige buikbacterie die ik meenam. Op dit mooie plekje op een ligbedje buiten in het zonnetje is dat echter wel te doen.

Daarnaast moet ook mijn fiets nog even gefikst want die heeft net als ik toch ook een klein tikje gekregen van de vlucht. Eigenlijk überhaupt wonderbaarlijk dat dat nu pas voor het eerst is. Met m'n fiets voor service bij de fietsenmaker besluiten we Pompeï te bezoeken, Europees cultuur

snuiven. Best wel indrukwekkend!
Je waant je echt in ver vervlogen tijden.

Na 4 dagen is mijn fiets gemaakt en gaan we er echt aan geloven. Up north again! Heel, heel langzaam richting huis. Dat romantische idee van schoon en gestructureerd Europa kunnen we op onze 1e fietsdag meteen loslaten. Maar dan ook echt volledig loslaten. Nog nooit hebben we over zo'n vuilnisbelt gefietst, compleet met louche figuren en dames van lichte zeden op random straathoeken. Is dit Italië...? Dat is niet echt hoe ik het me had voorgesteld, of wat ik me herinner van Europa? Watskeburt?

Yoga farm
Gelukkig blijkt deze gekkigheid toch echt beperkt tot de regio rond Napels. Na 2 dagen wordt het landschap glooiender, groener en gezelliger. Gelukkig.
We fietsen door naar een 'yogafarm' waar we een paar dagen blijven. Lekker nog even wat yoga doen en, zo blijkt, veel internationale mensen ontmoeten. Heel apart deze farm, er zijn een hoop vrijwilligers en elke avond en ochtend eet je samen met elkaar en 's ochtends kan je een yogalesje doen. En hier komen echt mensen van overal naartoe, Zuid Afrika, Australië, States, Israël, van alles. Erg leuk. Omdat we zo langzaam mogelijk naar het noorden gaan blijven we lekker 5 dagen hangen. Een reiki sessie maakt het bezoek aan deze farm af.

Poteto potato
Als we dan toch maar eens vertrekken boeken we onderweg een leuk b&b'tje. Booking.com zo handig, alles met een klik geregeld. Dimora Morello, leuke naam ook. Fietsen is vermoeiend, dus we zijn blij als we er na een pittig eindklimmetje eindelijk zijn.
Hmm, er is niemand die ons verwacht hier. De tuinman spreekt alleen Italiaans (wij dus niet) maar uiteindelijk belt hij de baas. Zij komt eraan en heeft grote vraagtekens over onze komst. Wij inmiddels ook, we hebben toch net geboekt? Voor vandaag?
Ze vraagt of ze onze boeking mag zien en tadaaa. Daar blijkt de verwarring. Ik had geboekt bij dimora marella, niet dimora morello. ?€#%@!&*! Dat

is namelijk 300 km verderop aan de Adriatische kust .. oeps. Soms gaat Booking iets té makkelijk als je niet echt oplet. Naja. Poteto, potato. Gelukkig had ze alsnog een kamer voor ons en waren de mensen van de andere morello zo vriendelijk om geld terug te geven :-).

Bed, Bagni, brood
Inmiddels kunnen we alvast goed wennen aan het noord Europese weer. Dat is hier namelijk niet best... Koud en nat. Hoewel we eigenlijk nog mazzel hebben want waar wij zitten is het vooral dreigend. Er zijn geen werkelijke overstromingen, zoals elders. Maar, het betekent toch dat we het originele plan dat we hadden (elke dag fietsen en kamperen) niet kunnen (of nou ja, willen) uitvoeren. In plaats daarvan fietsen we tussen de buien door en verblijven we steeds wat langer op 1 plek. Iets langer in Rome blijven is ook niet bepaald een straf. Wat. Een. Stad. Dat hebben die Romeinen toch echt wel leuk gebouwd. In Rome, staan we trouwens lekker tóch op een camping. Iets anders is namelijk niet te betalen. We slapen wel luxe in een

schletje in plaats van ons tentje. Hilarisch zo'n stadscamping. Camping de Konijnenberg (wie kent em niet?) is er niets bij. Zoals overal tot nu toe heeft ook deze kamer 1 mankement. Er is geen waterkoker om 's ochtends een bakkie te kunnen maken. Waarom? Koffie is een serieuze zaak en doe je alleen aan de bar ofzo? Ik weet het niet. Anyway, wij drinken wel koffie 's ochtend, liefst in bed. Dus overal komt het gasbrandertje en de french press goed van pas:-). Voelt het toch nog een beetje als kamperen.

Een ander leuk tijdverdrijf hier zijn trouwens de natuurlijke thermale baden. Daar hebben we in Nieuw Zeeland al kennis mee gemaakt maar ik wist eigenlijk niet dat die hier ook zoveel waren, haha.

En ook gewoon vrij toegankelijk. Onderweg zitten we een aantal keer lekker even in een heerlijk warm buitenbad. Daarna weer doorfietsen is overigens best wel zwaar, maar ach zo ver fietsen we niet.

Van thermaal bad naar ijsbad
Om even aan de zoete Italiaanse (ochtend)keuken te ontsnappen doen we ook een tijdje een appartementje midden tussen Rome en Siena. Zelf weer eens koken en bepalen wat en wanneer je eet. Dat is toch ook wel weer lekker zeg! In plaats van alleen maar mierzoete cake in de ochtend (de Italiaanse Dolces) gewoon lekker fruit en yoghurt. Helemaal fijn!

We zijn mooiweer fietsers zo blijkt maar weer, en mooi weer dat is het niet, dus moeten we iets anders verzinnen.
En aangezien, zoals jullie weten, we allebei guru zijn geworden, is het leuk om daar iets mee te doen. We gaan daarom voor elkaar een retreat dag organiseren. Nou, dát is leuk! Een hele dag vol met

alle dingen die we geleerd hebben. Yoga, meditatie, access bars en als kers op de taart een semi-ijsbad breathworks sessie in het steenkoude zwembad. En uiteraard met lekker eten. Heel erg leuk om een programaatje te bedenken en uit te proberen. En uiteraard ook om te ondergaan. Dit lijkt me wel wat om vaker te doen. Kan ik hier mijn geld niet mee verdienen...?

Naar huis
En dan komt er weer een droge, mooie dag aan en fietsen we toch weer wat verder noordwaarts. Naar huis gaan komt steeds dichterbij. Heel dubbel. Want we hebben heel veel zin om iedereen te zien. Maar het is ook zo lekker om samen op pad te zijn dat we er ook tegenop zien...

Maar nog een paar daagjes in mooie oude (ingeslapen) Italiaanse stadjes is het dan toch tijd om de fietsbus huiswaarts te pakken. Want we gaan zoals we gekomen zijn. Zoals verwacht is die bijna helemaal leeg, op 1 echt compleet verregende man na. Ocherrum, die had 2 weken gefietst van NL naar Italië met alleen maar zomerkleding bij zich. En hij heeft, bijna letterlijk, de hele tijd met een donderwolk die leegliep boven zijn hoofd gefietst. Dan hadden wij het toch beter voor elkaar met ons ijsbad :-). Slapen gaat trouwens relatief aardig in zo'n lege bus, 'lekker' languit op de achterbank en op het opgeblazen slaapmatje op de vloer van de bus.

En dan zijn we ineens weer in NL. Na 9 maanden. Raar hoor. Meteen doorgaan naar een leeg huis lijkt me horror dus we maken eerst nog een klein rondje langs vrienden en familie. Lekker op bezoek bij de woonkeet van Anke en Tjalling. Wat een leuke start van weer in NL zijn! Hun buren hebben een B&B dus we slapen die nacht heerlijk.
De volgende dag stappen we dan op het fietsje naar Den Bosch, hier is het nu namelijk wél mooi weer, jippie! Vlak fietsen gaat een stuk sneller dan over al die steile bergen die we hebben gedaan dus al heel snel komen we aan bij een feestelijk onthaal in Den Bosch met slingers en toeters en familie! Zo gezellig!

We halen mijn nichtje Emilia op van de opvang. Die is groot geworden in 9 maanden, wow. Logisch ook, want ze is nog maar 2 dus dat maakt nogal uit op die leeftijd. Maar goed, heel erg leuk dus om iedereen weer te zien en te spreken! Zeker met zo'n warm welkom. De dag erna moeten we er dan toch echt aan geloven. Naar huis, hoe zou het er daar uitzien? Is alles nog heel? Doen de planten het nog?

Als we straat in fietsen lijken er slingers bij de buren te hangen, feestje? Maar als we dichterbij komen zien we dat de slingers bij ons hangen! De buren hebben heel het voortuintje versierd, met welcome home en bruidspaartjes.
Wat een warm welkom! En wat een mooie afsluiter van een fantastische reis. Of beter gezegd. Wat een mooie start van ons nieuwe avontuur! Wie weet hoe dat eruit gaat zien.

The end...

...for now