Tegen de kliffen op

So. Baskenland is dus steiheil. Heel véél heuvels, of kliffen. Eigenlijk alleen maar heuvels, of kliffen dus, en allemaal zijn ze steil. Dat is dus best pittig met de fiets. Ik ben dus omhooggaand ingehaald door hardlopers en snelle wandelaars. Oeps.
Maar, naar beneden zeker niet. Dan kan je iedereen dus heerlijk voorbij stuiven :-). Maar al met al schiet je zo qua afstand niet heel erg op. Gelukkig maakt dat niets uit want we hebben geen haast.

De weg wijst zich vanzelf
Als je de camino loopt of fietst volg je gewoon de gele pijlen of bordjes met sint Jacobs schelp. Makkelijk zat, staan op elke hoek van de straat. Letterlijk.
Maar gelukkig heb ik ook nog m'n eigen navigator bij me. Op een gegeven moment werd het namelijk echt te gortig met alle rots- en geitenpaden en werd het tijd om van de route af te wijken en een heel chill fietstochtje langs de kust richting Bilbao te kiezen. Want dat kan natuurlijk ook gewoon. En, met mijn persoonlijke navigator, wees de weg zich voor mij nog steeds vanzelf.

Regen? Bloedheet!
Noordelijke provincies van Spanje zijn groen, omdat het vaak regent natuurlijk. Eerder altijd reden geweest om hier niet naartoe te gaan. Onnodig tot nu toe. 1x regen gehad, 's nachts nog wel, dus eigenlijk perfect. En verder is het juist bloedheet, gisteren meer dan 40 graden. Das zelfs voor mij overdreven. Hoewel je koude drankje, any koud drankje, dan wel het lekkerste is wat je ooit hebt gedronken. Das het grote voordeel!
Overigens komt er een dikke storm, restjes van een orkaan deze kant op dus waarschijnlijk kan ik binnenkort m'n lol op met m'n regen....