Does he live or die?

Bas gaat vandaag Skydiven! Ik slaap er al twee nachten niet van. Wat hebben jonge lui ook goede ideeën! Maar goed om half 9 vertrekken we richting Wollongong maar aangezien we midden in de spits door Sydney rijden, duurt het wat langer. We komen precies om 10 uur aan en Bas mag meteen formulieren invullen. Ik wil ook dat hij het hokje van 'insurance' aanklikt maar dat vindt Bas onzin. Maar moeders wil is wet en ik hou van schijnveiligheid. Ik merk dat Bas nerveus is maar ik ook!
Buiten wordt door een vrolijke gast (en iedereen is hier even enthousiast van pompbediende tot caissière) uitgelegd dat je 'shit

your pants' als de vliegtuigdeur open gaat. Dat maakt het er niet beter op. Bas hijst zich in de kleding, de broek komt een centimetertje of wat te kort aan de onderkant, en krijgt een tuigje om. En ik maar hopen dat dat vrolijke mannetje terwijl hij zoveel kletst ook alles goed vast maakt.
Dan volgt de uitleg en zit Bas met een paar Amerikaanse dames en een aantal Chinezen (tenminste wij denken dat iedereen met zwart steil haar en spleetogen een Chinees is) klaar voor vertrek. Tom onze huisfotograaf legt alles vast.
Als zij met het busje naar het vliegveld vertrekken, rijden wij naar de plek waar ze zullen landen.
Even wat anders, er zit hier een vogel, wij noemen het een geitvogel (of als je er gek van wordt een schijtvogel) die het geluid van een geitje maakt. Serieus. Dus terwijl we daar zitten te wachten, kijk ik toch weer achterom omdat het klinkt alsof er in de omgeving een geit geslacht wordt. Maar dat is dus weer zo'n vogel.
Dan spot Ingo het vliegtuig. Omdat de zon volop schijnt, is het moeilijk om er tegenin te kijken. Tom staat klaar met de fotocamera, Heleen met de GoPro en Ingo en ik met de Iphone. En ik heb twee brillen op mijn hoofd, zonnebril en leesbril. Want ik kan geen bal zien op het scherm (komt ook door de zon). Ik moest een video maken. Is geen succes geworden.

We proberen Bas te spotten en dat is niet makkelijk! Ze komen mooi naar beneden maar dat laatste stukje gaat toch wel razendsnel. Ik hoor Tom gillen 'Basboe' en er komt een schreeuw terug uit de lucht. Wat een mooi gezicht. Het allermooiste vond ik toch dat Bas (in één geheel) opstond met de grootste grijns die je maar voor kunt stellen en heel veel f....cking greats etc. later ons met lichte trilbeentjes ging omhelzen. Dit moment heb ik ook gefilmd en ik moet zeggen als ik hem op tijd had gestopt was ie perfect geweest!
Dit avontuur was rond 12 uur voorbij dus terwijl de kids wachten op de filmbeelden, rijden Ingo en ik naar de super om broodjes en drinken te halen zodat we kunnen picknicken op het strand. Het is een heerlijke middag.
Om half vier besluiten we de Grand Pacific Drive terug te nemen. Zie de foto (van internet hoor). Een prachtige route langs de kust. We stoppen een paar keer om foto's te nemen. Wat een uitzicht!
Dan denderen we weer de drukte van Sydney in maar rond half 7 zijn we thuis.
Nog iets leuks. Als er op de deur van een restaurant staat BYOB, vertelde Tom dat dit 'bring your own boose' betekent. Oftewel neem je eigen drinken mee. Dat is handig want het is hier schreeuwend duur. Dus we sturen de jongens vooruit om een biertje te halen bij de super en gaan we daarna naar de Thai. Heerlijk en goedkoop. En het meisje dat daar werkt is zo'n schatje. Die lacht alleen maar en brengt ons meteen een opener voor de flessen. Maar Bas was haar al voor.
Zo! Het is acht uur 's ochtends, de blog is bijgewerkt en het belooft een mooie dag te worden dus ik spring gauw onder de douche!