Australië, Sydney

Om 5.30 uur geland en meteen doorgelopen naar de transferbalie. Het lukt om onze tickets van vannacht om te zetten naar exit seats! We gaan heel snel door de controle en staan binnen 20 minuten bij de taxi. Dat blijkt iets lastiger want hun Engels is net zo goed als ons Taiwanees (Chinees). Dus er staan vijf taxichauffeurs om ons heen. Ze weten twee woorden: taxi en money. We krijgen een telefoon in ons hand, of we in het Engels willen zeggen waar we naartoe willen. En dan op hoop van zegen de stad in. De rit duurt best een tijdje waardoor we wat van Taipei zien. Veel hoogbouw met piepkleine balkons die zijn gevuld met airco's.
Als we bij het hotel aankomen gaan we gauw slapen want we zijn gesloopt! Het zijn kleine kamers maar dat boeit verder niet. Maar de inrichting is bijzonder. Wij hebben een echte gefiguurzaagde trein boven ons hoofd hangen.
De wekker staat op 12.30 uur maar ik word al eerder wakker van de schoonmaakdame die aanbelt; 'woem kween'? Nee hoor, hoeft niet. Ik probeer weer verder te slapen en dat lukt.
Om 13.00 lopen we de straat uit en gaan eerst even een hapje eten bij de Starbucks om vervolgens een taxi te pakken naar de Taipei Zoo. Ook hier hetzelfde verhaal als eerder. Onze eerste vraag was of we konden pinnen. No. Creditcard laten zien en dan is het yes. Als we bij de dierentuin aankomen echter blijkt dat we helemaal niet met een creditcard kunnen betalen. Dus neemt hij ons weer mee naar een supermarkt. Het is allemaal wel aandoenlijk. En je realiseert je meteen dat je als je de taal niet spreekt en het alfabet ook niet kent, je behoorlijk verloren bent!
De dierentuin kost maar €2,-- per persoon! En het is prachtig aangelegd, veel tropische planten en bloemen en natuurlijk de reuzenpanda's want die willen we graag zien (ik weet dat je ze nu ook in Nederland kunt zien hoor). We krijgen een ticket en een tijd wanneer je naar de panda's mag kijken. Maar eerst zien we koala's of soala's zoals ik ze noem sinds ik van Tom hoorde ruim 50% van de koala's een soa heeft. En dan te bedenken dat ze met uitsterven bedreigd worden door de bosbranden van o.a. eucalyptusbomen. Nu blijkt de soa een net zo groot probleem.
Terug naar de panda's. Ze liggen prompt te slapen en met hun hoofd afgewend. Maar op de terugweg zien we ze toch nog lopen en eten. Ze zijn echt van een enorm hoog knuffelgehalte. Oftewel attractie nr. 1 was de panda en nr.2 was zeker Bas die door iedereen bekeken werd.
Het park is mooi, we zien veel dieren en de temperatuur is door het

Brigitte rimann

15 chapters

16 Apr 2020

Time in Taiwan

May 07, 2017

|

RF Hotel, Linsen North Road, Taipei

Om 5.30 uur geland en meteen doorgelopen naar de transferbalie. Het lukt om onze tickets van vannacht om te zetten naar exit seats! We gaan heel snel door de controle en staan binnen 20 minuten bij de taxi. Dat blijkt iets lastiger want hun Engels is net zo goed als ons Taiwanees (Chinees). Dus er staan vijf taxichauffeurs om ons heen. Ze weten twee woorden: taxi en money. We krijgen een telefoon in ons hand, of we in het Engels willen zeggen waar we naartoe willen. En dan op hoop van zegen de stad in. De rit duurt best een tijdje waardoor we wat van Taipei zien. Veel hoogbouw met piepkleine balkons die zijn gevuld met airco's.
Als we bij het hotel aankomen gaan we gauw slapen want we zijn gesloopt! Het zijn kleine kamers maar dat boeit verder niet. Maar de inrichting is bijzonder. Wij hebben een echte gefiguurzaagde trein boven ons hoofd hangen.
De wekker staat op 12.30 uur maar ik word al eerder wakker van de schoonmaakdame die aanbelt; 'woem kween'? Nee hoor, hoeft niet. Ik probeer weer verder te slapen en dat lukt.
Om 13.00 lopen we de straat uit en gaan eerst even een hapje eten bij de Starbucks om vervolgens een taxi te pakken naar de Taipei Zoo. Ook hier hetzelfde verhaal als eerder. Onze eerste vraag was of we konden pinnen. No. Creditcard laten zien en dan is het yes. Als we bij de dierentuin aankomen echter blijkt dat we helemaal niet met een creditcard kunnen betalen. Dus neemt hij ons weer mee naar een supermarkt. Het is allemaal wel aandoenlijk. En je realiseert je meteen dat je als je de taal niet spreekt en het alfabet ook niet kent, je behoorlijk verloren bent!
De dierentuin kost maar €2,-- per persoon! En het is prachtig aangelegd, veel tropische planten en bloemen en natuurlijk de reuzenpanda's want die willen we graag zien (ik weet dat je ze nu ook in Nederland kunt zien hoor). We krijgen een ticket en een tijd wanneer je naar de panda's mag kijken. Maar eerst zien we koala's of soala's zoals ik ze noem sinds ik van Tom hoorde ruim 50% van de koala's een soa heeft. En dan te bedenken dat ze met uitsterven bedreigd worden door de bosbranden van o.a. eucalyptusbomen. Nu blijkt de soa een net zo groot probleem.
Terug naar de panda's. Ze liggen prompt te slapen en met hun hoofd afgewend. Maar op de terugweg zien we ze toch nog lopen en eten. Ze zijn echt van een enorm hoog knuffelgehalte. Oftewel attractie nr. 1 was de panda en nr.2 was zeker Bas die door iedereen bekeken werd.
Het park is mooi, we zien veel dieren en de temperatuur is door het

briesje aangenaam.
We zijn wel een beetje suf, eerlijk is eerlijk. Om half 5 besluiten we de taxi te nemen naar Taipai 101 de tot voor kort hoogste toren ter wereld tot die Dubai er kwam. Op de 89ste verdieping aangekomen is het inderdaad mistig dus het zicht is beperkt. Maar toch wel de moeite waard! Vlak bij het hotel zie ik een tentje waar ze van die bubble tea verkopen en laat ik daar nou trek in hebben. We kiezen wat uit.... Na de eerste slok blijkt het geen pistache te zijn maar zeewierthee. Gatver!
Ingo is zijn telefoon kwijt en we hopen dat hij in het hotel ligt. Dit is niet het geval en ze hebben hem bij het hotel ook niet gevonden. Dus proberen we meteen met zoek mijn Iphone om hem te lokaliseren. Nog zonder succes.
Zo meteen gaan we naar een tentje waar je dumplings kunt eten op aanrader van het meisje wat naast Bas in het vliegtuig zat.

Het duurt even voor we het eettentje vinden maar het blijkt in een warenhuis te zitten. We zien hoe de dumplings gemaakt worden en vervolgens de enorme rij van wachtenden. Het wachten op een tafel duurt 50 minuten. Dat redden we niet gezien de tijd. We besluiten te gaan voor take out want als er zoveel Taiwanezen staan te wachten, moet het wel bijzonder zijn. Ik haal bij de supermarkt, die op dezelfde afdeling zit, drie koude biertjes en 3 Haagen dasz ijsjes. We lopen naar buiten maar dan is het lastig om een plekje te vinden. Dus ploffen we neer op een trappetje bij een pinapparaat. Het is een bijzondere ervaring! Dumplings eten met stokjes midden in Taipei!
Dan naar het hotel, gauw douchen en op naar het vliegveld. We hebben 12 uur en 45 minuten te gaan.....

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.