Na een prima vlucht en vier films verder komen we aan in Sydney. Gauw de koffers ophalen want we kunnen niet wachten om Tom en Heleen te zien. De koffers zijn er snel maar er staat zo'n enorme rij voor de douane!! Pfff, daar hebben we echt geen zin in. We zien ook dat er vandaag opnamen worden gemaakt voor Australia Boarder Security. Dat zal vast niet meehelpen. Maar uiteindelijk gaat er toch een andere rij open en weten we niet hoe snel we eruit moeten.
En meteen zie ik Tom staan (niet dat ik Heleen niet zag maar Tom is nu eenmaal langer!). Ik hou me eerst in maar als Ingo en Bas zeggen 'rennen dan', trek ik een sprintje. De tranen lopen over mijn wangen. Heerlijk om Tom weer te knuffelen en wat heb ik ze gemist. Daarna een dikke knuffel voor een blonde en lekker bruine Heleen. Wat zien ze er goed uit! We besluiten eerst nog even een koffietje te doen op het vliegveld. Het voelt meteen als vanouds.
Met een taxibusje gaan we naar 212 Bondi Road. Naar het appartement. Anna, een Poolse jonge meid, legt ons alles uit en laat meteen het zwembad zien op het dak. Wat een uitzicht! Terug bij de lift komt er een rare kerel al scheldend uit de deur en geeft de koffers een trap. We kunnen er niet over uit.
We besluiten om de teenslippers aan te trekken en maar meteen naar Bondi beach te lopen. Wat een heerlijk weer! Na een heerlijke lunch gaan we nog even 'hangen'op het strand. Tom en Bas lopen op het strand meteen te klooien, Heleen blij, heeft zij even rust. Tom neemt nog een duik. Daarna merk ik dat ik in slaap val en ik blijk niet de enige.
Op de terugweg naar huis doen we boodschappen. En ik schrik me inderdaad kapot van de prijzen. Ik wilde cashewnoten kopen, 11 dollar! Een stokbroodje kost 4,60! Maar goed aangezien we de puf niet meer hebben om straks de deur uit te gaan, halen we wat lekkers in huis en een lekker Australisch wijntje.
Lekker gegeten en bijgekletst maar ook allemaal heel moe. Dus besluiten we om op tijd naar bed te gaan. We hebben tenslotte nog 11 dagen in het vooruitzicht!