Sightseeing in Bangkok

De eerste avond eten we in het hotel. Thaise tapas voor Iwan en Boris, een hamburger met frietjes voor Tinka en een Thaise schotel zonder smaakversterker (allerlei termen geprobeerd, white seasoning powder deed het 'm) voor Sandra. Tijdens het eten krijgen we bezoek van twee hagedisjes die tegen het raam geplakt zitten, en maken we onze eerste Thaise regenbui mee. Het is hier regenseizoen dus het zal niet de laatste zijn. De stroom valt zelfs uit in het restaurant. De avond rekken we nog een beetje tot het voor Thaise begrippen bedtijd is en dan gaan we heerlijk slapen. Het blijft gek dat we een nacht hebben overgeslagen, we zijn steeds in de war met welke dag het is.
's Ochtends maken we uitgebreid gebruik van het ontbijtbuffet. En dan verlaten we het hotel voor wat sightseeing. Een enorme cultuurschok als je hier naar buiten loopt! In het park onder de brug is een openluchtsportschool, overal wordt eten verkocht in de meest smerig uitziende kraampjes en het is een grote chaos op straat. We kijken onze ogen uit. Voor 3 baht pp (9 eurocent) nemen we de ferry naar de overkant van de rivier, en daar stappen we op de busboot naar het Grand Palace.
De broeken van Iwan en Boris worden te kort bevonden en ze moeten in de rij voor een lange leenbroek. Tinka en Sandra komen wel door de keuring. We betalen 500 baht pp (€15) voor een bezoek aan DE bezienswaardigheid van Bangkok, het Grand Palace plus de Wat Pra Kaew (tempelcomplex). In een van de tempelgebouwen staat de beroemde Emerald Boeddha, een groen Boeddhabeeldje van 60 cm hoog waar een complete gouden kitschberg omheen gebouwd is. Je weet niet wat je ziet. Je moet er op je blote voeten naar binnen maar Boeddha mag je voetzolen niet zien, dus je moet je in allerlei bochten wringen om op je knieën te gaan zitten en weer op te staan als je klaar bent met aanbidden, steeds met je voeten naar achter. En dat bij 35 graden. Het enorme terrein met alle prachtig versierde gebouwen is indrukwekkend, maar bij deze temperaturen kijk je toch wat sneller rond en is een ijsje belangrijker dan de zoveelste gouden tempel. We komen nog een varaan tegen (een megahagedis) en houden het dan voor gezien. Onze volgende stop wordt het reisbureau waar we de treintickets moeten ophalen. Te ver om te lopen dus we proberen een taxi te krijgen maar op deze supertoeristische plek wil niemand ons meenemen voor een normale prijs. Dus lopen we een eindje de drukte uit en na een paar pogingen lukt het ons een tuk-tuk te regelen voor 100 baht. Het mannetje is in zijn nopjes en scheurt er met zichtbaar plezier vandoor, met ons vieren op elkaar gepropt op de achterbank. Als hij moet tanken onderweg mag Boris even op de chauffeursplek zitten. We hebben alle vijf de grootste lol.
Het Nederlands-Thaise Reisbureau Greenwood Travel zit op de 14e verdieping van een poepie-chic hotel. We krijgen de tickets, en heel belangrijk: een briefje waarop in het Thais staat "zonder smaakversterker!!!". We weten niet eens wat onder en boven is maar

bij de lunch hebben we ineens een stuk minder uit te leggen en werkt het briefje prima. Die lunch is verder een misser, we zijn de enigen in een restaurant met 20 personeelsleden, iedereen kijkt ons op de vingers en we betalen Nederlandse prijzen. Dan nemen we vervoermiddel 4 van vandaag, de longtailboot. Je moet er op springen en uitkijken dat je niet in het smerige klong(kanaal)water valt en tijdens de rit de plastic flappen omlaag doen anders word je heel erg nat. Dan belanden we in het MBK shopping center. Belachelijk groot, maar wel goed voor de eerste souvenirs. Met serieus afdingen (Tinka van 290 naar 100 baht, zonder al te veel moeite) scoren Boris en Tinka allebei een olifantje. Met vervoermiddel nr. 5 van de dag, de skytrain, en wederom de ferry, gaan we terug naar ons hotel. Lekker zwemmen al werkt het niet echt verkoelend want het water is inmiddels warmer dan de buitenlucht.