Thailand 2015

Na een vroeg ontbijt worden we om 7.30u samen met twee Amerikanen in een song taew gezet en rijden we naar een klein haventje. Daar regelt de chauffeur een longtailboat. We passen er makkelijk met zijn zessen in dus de kosten voor de excursie kunnen we delen. Voorop de boot zit een oud Thais vrouwtje, zij lacht de hele tijd en wijst waar we heen gaan en kijkt of ze dolfijnen ziet. Achterop zit de kapitein, hij spreekt geen woord Engels. We varen een heel eind langs de kust en stoppen in een mooie baai. Ineens zien we de ene na de andere dolfijn. Grote, kleine, ver van de boot en ook heel dichtbij. Soms zwemt er een onder de boot door, we kunnen ze bijna aanraken. Het zijn geen enthousiaste springers dus ze komen nooit helemaal uit het water, maar we zien heel veel snuiten, vinnen, ruggen en staarten. De grote zijn grijs, de kleintjes hebben een bleekroze kleur. Soms zien we ze spelen met een visje, dat ze steeds vooruit gooien met hun snuit. Het is prachtig om te zien. Dan zien we ze een tijdje niet meer, iedereen speurt rond, soms is er in de verte een rug. We varen een eindje verder en daar zijn ze weer. Als de kapitein vindt dat we er genoeg hebben gezien

sandra schneider

14 chapters

15 Apr 2020

Dolfijnen

July 28, 2015

|

Khanom

Na een vroeg ontbijt worden we om 7.30u samen met twee Amerikanen in een song taew gezet en rijden we naar een klein haventje. Daar regelt de chauffeur een longtailboat. We passen er makkelijk met zijn zessen in dus de kosten voor de excursie kunnen we delen. Voorop de boot zit een oud Thais vrouwtje, zij lacht de hele tijd en wijst waar we heen gaan en kijkt of ze dolfijnen ziet. Achterop zit de kapitein, hij spreekt geen woord Engels. We varen een heel eind langs de kust en stoppen in een mooie baai. Ineens zien we de ene na de andere dolfijn. Grote, kleine, ver van de boot en ook heel dichtbij. Soms zwemt er een onder de boot door, we kunnen ze bijna aanraken. Het zijn geen enthousiaste springers dus ze komen nooit helemaal uit het water, maar we zien heel veel snuiten, vinnen, ruggen en staarten. De grote zijn grijs, de kleintjes hebben een bleekroze kleur. Soms zien we ze spelen met een visje, dat ze steeds vooruit gooien met hun snuit. Het is prachtig om te zien. Dan zien we ze een tijdje niet meer, iedereen speurt rond, soms is er in de verte een rug. We varen een eindje verder en daar zijn ze weer. Als de kapitein vindt dat we er genoeg hebben gezien

varen we terug, maar onderweg stoppen we nog bij een eiland waar bovenop een tempel staat. Hij gebaart dat we uit de boot moeten om te gaan kijken. Dus we springen in het water en waden naar het eiland, klimmen omhoog en komen bij de openluchttempel. Mooi uitzicht ook. De kust is hier prachtig, met veel rotsen en grotten. Op de terugweg stopt de chauffeur in een dorpje en worden we de 7-eleven ingestuurd voor wat boodschapjes. Handig, want in de buurt van het resort zit helemaal niks. Omdat onze camera vol is hebben we eigenlijk een nieuwe geheugenkaart nodig anders moeten we foto's gaan weggooien, we hebben er een hard hoofd in maar vragen toch of die hier te krijgen zijn. De man spreekt nauwelijks Engels maar hij neemt Sandra mee naar een winkel waar ze na een gigantische spraakverwarring voor 400 baht (€11) een kaartje van 8Gb koopt. Goede deal dus. Om 11.30u zijn we weer terug in ons huisje, om de rest van de dag te relaxen.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.