Hiroshima

Vanochtend melden we ons om half acht beneden in het hotel. We gaan met de eerst boot naar het eiland miyajima. Het is ongeveer een half uur varen op de Japanse binnenzee. Bijzonder is dat we langs een rode schrijn varen die ongeveer tweehonderd meter uit de kust in het water staat. Op het eiland lopen we door een leuk straatje naar de pier toe. Hiervandaan kan je de schrijn heel mooi fotograferen. Bij deze schrijn hoort natuurlijk weer een tempel erg mooi , maar omdat we al zoveel tempels gezien hebben lopen we er toch wat snel doorheen. Van hier uit gaan we allemaal ons eigen weg. Wij gaan eerst naar de tempel omdat die op de route naar de kabelbaan ligt. Ik vind deze tempel heel mooi omdat hij niet zo opgetuigd is zo als de andere tempels. Hij ligt tussen het groen en de

prachtige Japanse bomen. Er is ook een prachtige mausoleum met honderden boeddhabeeldjes en lantaarns. Na wat moed verzameld ten hebben beginnen we aan de twintigminuten durende wandeling naar de kabelbaan naar het hoogste punt van het eiland. Dit was prachtig, tussen de boomtoppen gingen we naar boven. Boven aangekomen viel het uitzicht ons eigenlijk een beetje tegen. Het was door de enorme hitte vrij nevelig, maar de foto's krijgen hier wel wat mysterieus door. Na een kop koffie gaan we weer met een kabelbaan naar beneden. Leuk is het dat Japanse kinderen ons heel bijzonder vinden en altijd naar ons zwaaien. Vanuit de kabelbaan liepen we het winkelstraatje in op zoek naar iets te eten. Oesters is in Hiroshima het streekgerecht dus moesten we nog even zoeken. Hierna hadden we nog even de tijd om souvenirs voor thuis te kopen. We hadden zoveel tijd omdat het eb was. Hierdoor lag de Schrijn droog, maar kon de boot ook niet varen. Het was heel grappig om over wat twee uur geleden nog zee was nu naar de schrijn toe te lopen. Met de boot varen we terug naar Hiroshima We worden afgezet vlak bij het Atoombom museum. Eerst lopen we langs het nationaal monument. Dit is het enige gebouw dat nog overeind staat na de val van de atoombom. Hierna gingen we naar het monument van het meisje Sadako. Hier staan vijf glazen bakken gevuld met duizenden gevouwen kraanvogels. Ook zij is overleden aan de gevolgen van de straling van de atoombom.
We lopen via het vredevuur naar het atoombom museum. Dit gaat over de aanslag en de gevolgen hiervan. Dit is zo indrukwekkend, we waren na afloop eigenlijk alle vier een beetje van slag. Ook omdat dit gebeurd is met goedkeuring van mensen en dat ze het drie dagen later nog een keer laten gebeuren, maar dan nog erger. We lopen richting de tram en eten in het eerste, beste restaurant dat we tegen komen en gaan hierna terug naar ons hotel. Het is acht uur als we op onze kamer zijn en het eerste wat we doen is DOUCHEN.