Over Berastagi, waar Niels en ik na Lake Toba heen zijn gegaan, is niet zo heel veel te vertellen. Het is een bergstadje waar vooral binnenlandse toeristen heen gaan. Aan de rand van Berastagi staan twee vulkanen: Gunung Sinabung en Gunung Sibayak. Ik heb nog nooit van mijn leven een vulkaan gezien, dus toen Niels en ik naar Berastagi reden, vond ik het aanzicht van Sinabung al erg indrukwekkend. Vooral omdat het een nog erg actieve vulkaan is, die in 2016 voor het laatst is uitgebarsten. De tweede vulkaan, Sibayak, is inactief én te beklimmen! And so we did!

Van onze homestay naar de voet van de vulkaan was in totaal zeven kilometer, waarvan zeker vijf kilometer ongeveer 15% helling was. Niels had bij het omhoog lopen nergens last van. Hij is best een goede klimmer en loopt op hellingen bijna altijd tien tot vijftien meter voor me. Ik ben allesbehalve een goede klimmer dus Niels hoorde de hele weg naar de voet van de vulkaan zo’n vijftien meter achter zich regelmatig wat gegodver en gevloek. Toen we uiteindelijk echt op de top van de vulkaan stonden, was het gegodver snel voorbij. Het gesis van de zwaveldampen uit de berg, de geur van die zwaveldampen, het uizicht, de krater… Het was allemaal zo indrukwekkend! Mensen die al vaker een vulkaan hebben beklommen, zullen misschien niet zo onder de indruk zijn, maar Niels en ik vonden het allebei echt heel gaaf!