Back online...

Twee dagen na mijn vorige post ging mijn laptop kapot… Ik zal je de details besparen, maar koop nooit een Lenovo! Het was de tweede keer in 2,5 jaar… Het wordt nog even spannend of ik de foto’s die ik nog niet gebackupt had terug kan krijgen, maar gelukkig gaat mijn neef in Nederland kijken wat hij kan doen. Held!

Na de tijd in George Town zijn Niels en ik naar Teluk Bahang gegaan, een dorpje in het noordwesten van Penang. Vanuit die plek hebben we het national park bezocht en hebben we het hele eiland rond gereden. Penang is groter en drukker dan Langkawi en het eilandgevoel is helaas ver te zoeken. Wel heb ik, door die rit rondom het eiland, ook kunnen zien dat er mooie plekken te vinden zijn op Penang. Veel mensen die ik sprak focusten zich vooral op George Town en omgeving, terwijl die oostkant van het eiland juist enorm verstedelijkt is. Aan de westkant van het eiland zijn prachtige bergen met smalle slingerweggetjes en fantastische uitzichten.

Op 8 december was het tijd om Maleisië gedag te zeggen en door te reizen naar Singapore! In totaal hadden Niels en ik daar vier volle dagen te spenderen en dat was precies genoeg. Singapore was alles wat ik ervan verwachtte: super schoon, super modern, super fancy and a little too much. Op #1 stonden bij mij de fameuze Supertrees in de Gardens by the Bay. Overdag was dit al best indrukwekkend, maar ik had mijn zinnen gezet op de lichtshow in de avond. Toen we er ‘s middags aankwamen, stond er al verdacht veel kerstdecoratie aan de voeten van de Supertrees dus we vreesden al enigszins voor een kerstmarkt. En ja hoor, toen we ‘s avonds terug kwamen, bleek het hele gebied afgezet te zijn en moest je een kaartje kopen om erin te komen. Tot overmaat van ramp bleek de grote lichtshow nu een kerst lichtshow te zijn, die we dus alleen vanaf een afstandje konden zien. Ik was al geen fan van kerst en nu al helemaal niet meer...

Ondanks die teleurstelling hebben we bezienswaardigheid #2 tot en met zoveel wél goed kunnen beleven. Marina Bay Sands, Gardens by the Bay, Pulau Ubin, de waterval in Changi Airport... Het was een beetje rennen en vliegen, maar Niels en ik hebben er alles uitgehaald wat we wilden.

Onder het motto: “We komen hier waarschijnlijk maar eens in ons leven” waren we bereidt om flink de portemonnee te trekken als dat nodig was, maar dat bleek eigenlijk niet eens te hoeven. Het eten bij de hawker stalls was gemiddeld S$ 5 (€3,46), het OV is spotgoedkoop en ontzettend punctueel, ongeveer S$ 1,50 per rit van soms wel 30-40 minuten (€1,04) en verder is het natuurlijk gratis om door de stad en de prachtige parken heen te lopen. Alcohol was wel écht heel duur (ergens tussen de S$ 10 en S$ 150+ per drankje op een terras) dus dat hebben we maar niet aangeraakt.

Op 13 december moesten we onze tassen weer inpakken voor een nieuwe bestemming: Indonesië! Onze vlucht heeft ons naar Medan, Sumatra, gebracht. In totaal hebben we één dag in Medan doorgebracht omdat we een aantal dingen moesten regelen voordat we verder konden (o.a. nieuwe laptop kopen, laptop naar huis sturen...). Dat was precies één dag te lang. Een kleurrijke omschrijving van Niels:

“Alle here Jezus, wat is Medan een klotestad zeg. We hebben nog nooit zo’n zieke audiovisuele overload gehad... Het contrast met Singapore kon niet groter zijn. Eindeloos getoeter en geschreeuw, elke winkel blèrt nog harder muziek dan de vorige, Islamitische gebeden die echt – I shit you not – bijna non-stop door de speakers knallen. In een winkelcentrum, die wij de zevende laag van de hel hebben genoemd, belaagd worden door hordes verkopers en daarnaast medewerkers die doelloos voor zich uit staren in de wilde kakafonie van de waanzin, die de wil om te leven al jaren geleden zijn verloren. Levensgevaarlijke straten met opengebroken riolen en sinkholes, echt, het houdt niet op...”

Gelukkig zitten we nu in Tuktuk, aan Lake Toba, waar de vogeltjes ons wakker fluiten en waar we het eindeloze gehaast van de stad bij de haven aan de overkant hebben achtergelaten. Vandaag huren we een scooter en gaan we bekijken wat Pulau Samosir ons te bieden heeft!