Met een buggy door de bush

Kukelekuuuuuuu kukelekuuuuuu dat horen we al vanaf een uur of 3 ‘s nachts. We hebben hier geen wekker nodig. Dat heb je natuurlijk als je accommodatie tussen de lokale boerenfamilies staat. Alle hanen uit de regio doen een wedstrijd wie het hardst kan kraaien. Ik moet wel zeggen 2 nachten op deze mooie plek is dan wel meer dan genoeg.
Na het ontbijt worden we opgehaald Kory. Een Balinese jongen met hele grote ringen in zijn oren. Hij rijdt de mooie route die wij ook gisteravond ook al met onze taxichauffeur hebben gemaakt. We komen zelfs langs het restaurantje waar we gisteravond hebben

gegeten. Kory zet ons af bij organisatie waar we gaan buggy rijden. Onze gids Bobby staat al voor ons klaar. We rijden vandaag samen met een andere Nederlandse familie met 2 kinderen genaamd Fien en Jacob. Romée en ik zitten in een buggy, Marc en Sem zitten samen in een buggy en Luca mag alleen rijden. Hij heeft wel een Balinese bijrijder die de boel in de gaten houdt. Hij spreekt niet veel Nederlands maar dat maakt niet uit. Die buggy’s maken zoveel herrie dat je elkaar toch niet kunt verstaan. We rijden weg richting het meer. Hetzelfde meer dat we gisteravond al van bovenaf hebben gezien. Het meer heet Tamblingan en ziet er prachtig sereen uit. We stappen in een dubbele kano en varen het meer op. Er zijn allemaal kleine bamboe eilandjes gebouwd. Bobby legt uit dat deze eilandjes voor

trouwerijen gebruikt worden. Er wordt veel gevist op dit meer onder andere op tilapia de vis die de kinderen lekker vinden. Na de kanotocht scheuren we verder de bush in. Enorme keien op het zandpad maken het rijden een uitdaging. We stoppen voor een sandwich en een flesje water. Daarna maken we een korte jungle hike waarbij Bobby allerlei dingen uitlegt over de planten die we tegenkomen. Van enorme orchideeën tot de Balinese brandnetels die hier heftigere reacties veroorzaken dan de planten die we in Nederland kennen. We lopen er maar snel voorbij. Romée wordt zelfs nog een keer door Bobby opgetild omdat ze bang is om tegen een brandnetel aan te lopen. We scheuren weer verder over onverharde hobbelige paden. Na enige tijd rijden komen we aan bij een koffieplantage. Daar laat men zien hoe de koffie wordt verbouwd, men verbouwd op Bali robusto en Arabico bonen. Ze laten ons het drogen van bonen zien en we zien hoe ze gebrand worden. Daarna ruik je meteen die lekker koffiegeur. Marc mag daar natuurlijk meteen de koffie proeven en Romée mag de bonnen fijnstampen.
Naast de koffieplantage ligt een soort buggy parcours. Daar mogen Sem en Romée zelf in de buggy rijden. En dat gaat echt supergoed. Romée kan nauwelijks bij de pendalen maar toch rijdt zij het hele parcours rond. Luca gaat ook het parcours af omdat hij vindt dat het onderweg niet snel genoeg ging. Hij scheurt over het hobbelige zanderige parcours en gaat iets te snel door de bocht met als gevolg. Een slip en een kanteling van de buggy. De buggy ligt op de zijkant de Balinese bijrijder is samen met Luca gekanteld. Luca hangt onderin en de bijrijder hangt bovenin. Uiteindelijk is er niets aan de hand. Weer een leuk en spannend verhaal om te vertellen.
Na het parcours rijden we het laatste stuk weer terug naar het startpunt. We krijgen de mogelijkheid om ons om te kleden en ons te douchen wat geen overbodige luxe is want we zien er niet uit. Nadat we schoon zijn krijgen we een uitgebreide lunch voorgeschoteld. Al met al een geslaagde dag. Kory brengt ons weer terug naar Het

Munduk Sari Garden hotel. We slaan het avondeten over en nemen alleen nog wat fruit en nootjes op het balkon. Vandaag vroeg naar bed want we zijn moe. Morgen is een korte reisdag naar Lovina.