Ons Bali avontuur kan beginnen

Om 11.30 worden we door de taxi opgehaald. Met een gemengd gevoel vertrekken we uit Hoofddorp. Door de aardbevingen in Lombok voelen we ons wat zenuwachtig en onzeker. Nu we door Schiphol lopen krijgen we wat meer een vakantiegevoel. We hopen dat de situatie op Bali veilig en stabiel blijft. Nadat we door de douane en security heen zijn kijken we nog even bij de vliegtuigen die je nu heel goed kunt zien. We vliegen om 15.20 dus we hebben tijd genoeg om nog een rondje te lopen.
Onze eerste vlucht naar Dubai vertrekt op tijd. De vlucht is helemaal vol. Romée en ik zitten in het midden en Marc, Luca en Sem zitten

bij elkaar. Sem mag de eerste vlucht bij het raam. Om 23.30 plaatselijke tijd landen we in Dubai. We gaan meteen door naar onze volgende vlucht. Luca vindt het wel jammer want hij had graag een rondje door Dubai gelopen. Wie weet doen we dat een andere keer nog wel eens. We lopen even langs de shopjes op het vliegveld. Goh wat blinkt er veel goud!
Onze tweede vlucht vertrekt een half uur later dan gepland. Romee en ik zitten weer in het midden en nu mag Luca bij het raam. Al snel vallen we in slaap. We worden af en toe gewekt voor wat eten. Fijn dat we zoveel slapen want dan gaat de reis lekker snel. Romée wordt helaas erg misselijk en moet zelfs overgeven. Uiteindelijk landen we rond 15.00 plaatselijke tijd op Bali. (het is 6 uur later op Bali) Nu nog door de douane en een visum regelen. Wat staat daar een lange rij ! Geduldig wachten we onze beurt af. Na de douane gaan we zo snel mogelijk op zoek naar onze chauffeur. Tussen alle mannen met naambordjes vinden we een naambordje met Annemieke van Limborgh. We nemen aan dat de rest van de familie ook mee mag. De chauffeur en zijn assistenten nemen ons mee naar een minibusje. Onze bagage wordt voor ons meegenomen dus de service is prima. Als we bij het busje aankomen blijkt dat de assistenten helemaal niet bij onze chauffeur horen. Of we hen even willen betalen. Ha, daar zijn we weer ingetrapt. Vers uit het vliegtuig moeten we altijd even wennen aan dit soort praktijken. We hebben nog geen kleingeld bij ons. We hebben alleen wat vakantiegeld van Oma Hennie. Omdat we de heren toch iets moeten geven krijgen ze meteen een hele grote fooi. Het omrekenen is toch ook weer even wennen.
Nu maar snel naar Sanur. Ons hotel is een mooi resort met een aantal kleine bungalowtjes en kamers. De kids slapen boven en wij slapen beneden. We zoeken een restaurantje in de buurt van het hotel en eten onze eerste nasi goreng.