Sven & Tes op reis

Vandaag begonnen we met onze Advanced duikcursus en moesten we om half 8 bij de duikschool zijn. We hebben nog met wat muesli repen uit Nieuw-Zeeland ontbeten. Bij de duikschool moesten we nog even onze hoofdstukken aflezen omdat het gisteravond toch best veel was en hebben we onze spullen gepast. We werden met een soort busje (niet echt een busje, meer een tricycle die erg groot is) naar de boot gebracht. We waren met 10 duikers op de boot en 4 instructeurs. Wij zaten met nog 2 andere Engelse die ook hun advanced gingen halen samen in een groepje. Op de boot hadden we alvast onze spullen klaar gemaakt en hebben we te horen gekregen wat onze eerste oefening was. We moesten kompas lezen, totaal niet m'n favoriete onderdeel. Onderwater ging het gelukkig wel goed. We gingen in koppeltjes (buddys) te werk. Sven en ik zijn buddys en die 2 Engelse waren buddys. Eerst moest bijvoorbeeld ik kompas lezen. De instructeur gaf onderwater in gebaren aan hoeveel meter (in het aantal flipper bewegingen wat je maakt) moest afleggen en in welke richting, en vervolgens moest ik dan na die bepaalde afstand omdraaien met behulp van het kompas en dan zo in de juist richting terug zwemmen. Sven moest zorgen dat we allebei op de juiste hoogte zwommen door te kijken naar het duikhorloge wat de hoogte aan gaf. Nadat we allebei geweest waren, waren de 2 Engelse aan de beurt en moesten wij even onderwater wachten. Vervolgens gingen zij ook gelijk de volgende oefening doen waarbij ze een vierkantje moesten zwemmen met behulp van het kompas. Dat moesten Sven en ik vervolgens ook doen en dat ging helemaal goed.

Toen we boven water kwamen kregen we lunch en gingen we naar de volgende plek varen. Hier lag een wrakschip onderwater! Eerst moesten wij met z'n viertjes nog wat oefeningen doen voordat wij ook door het wrak mochten zwemmen! De oefeningen waren dit keer erg makkelijk. We moesten op 1 plek in het water blijven drijven. Dit moet je doen door je vest wat je om hebt een beetje vol te laten lopen met lucht, of juist leger. Vervolgens gaf de instructeur dan wat extra gewichten en moest je door extra lucht In je vest te pompen nog steeds op dezelfde hoogte blijven. Dit ging bij iedereen vrij snel dus hadden we nog tijd genoeg voor het wrak. De 2 Engelsen waren wel veel sneller door hun lucht heen dan Sven en ik en daarom gingen zij alvast naar boven terwijl wij met de instructeur nog wat extra rondjes zwommen. Het is mega leuk om door een wrak heen te zwemmen! Het wrak zat ook bedekt met veel koraal en er zwommen super veel vissen! Eenmaal boven gingen we naar onze laatste duikplek voor vandaag. Aangekomen bij de plek waar weer een wrak lag moesten we nog wel even wachten totdat we weer het water in mochten. Je moet namelijk een bepaalde tijd boven water blijven tussen 2 duiken. Onze 3e duik was weer vooral zwemmen door het wrak. Sven en de Engelse jongen kregen een schrijfbordje mee voor onder water en moesten daar mogelijke gevaren en interessante punten van het wrak opschrijven. Ik en het Engelse meisje moesten de weg terug vinden waar we ook naar beneden waren gekomen. Ook dit ging weer super goed. Toen we terug waren bij het punt waar we omhoog moesten ben ik met de 2 Engelsen en onze instructeur naar boven gegaan omdat ik het ijskoud had en Sven is nog een rondje beneden gaan zwemmen met een andere instructeur. Op de boot konden we lekker opwarmen en zijn we terug gevaren naar Coron. Aangekomen in het guest house hebben we dit keer wel een douche genomen en lekker onze haren gewassen. Toch wel lekker om af te spoelen van al het zeewater. 's Avonds hebben we weer verrassend bij onze favo pizzeria gegeten. Het is niet zo dat we niets anders lusten dan pizza, maar er is gewoon veel kans op voedselvergiftiging en dit restaurantje is goed en we hebben ook geen zin om ziek te worden. 's Avonds hebben we weer geleerd uit ons duikboek en zijn we in ons muffige hok wat nu nog muffiger is door alle natte spullen gaan slapen. Het voordeel is wel, als je een tijdje in onze kamer bent ruik je het niet meer, alleen als je er even uitgaat..

De volgende dag stonden er 2 duiken op de planning. We hebben ontbeten bij een hotel vlakbij ons waar ze heerlijke pannenkoeken hebben. In Nederland gaan we een iets gezondere voedingsstijl aannemen.
Met het soort van busje werden we weer naar de boot gebracht en moesten we onze spulletjes klaar maken voor onze eerste duik! De diepe duik. Tijdens deze duik zouden we naar 30 meter gaan en op de bodem moesten we dan wat oefeningen doen om te testen of je wel helder bleef. Zo moest je rekensommetjes doen en kleuren opschrijven die je zag. Wat ze alleen niet hadden verteld was de bizar mega heftige stroming bij deze duik. We gingen namelijk weer bij een wrak naar beneden en wrakken zinken soms ook wel eens op minder gunstige plekken, zoals deze. Midden op zee zonder enige beschutting moesten we via een touw afdalen naar het wrak. De golven waren mega en de stroming ook. Toen ik het water in sprong, verloor ik bijna m'n flipper en ging m'n masker scheef. Vooral dat laatste is enorm irritant, want ik was bang dat ik door de ernstige stroming m'n masker niet goed kreeg en dan loopt die steeds vol met water en dat is niet echt prettig. Terwijl ik m'n masker en flipper goed moest doen, moest ik ook nog proberen bij de boei te komen waar het touw aan vast zat. Nou geen succes, de stroming en golven waren mega sterk, dus ze gooide al snel een ander touw uit zodat iedereen zich daar aan kon optrekken naar de boei. Oververmoeid kwam ik bij de boei aan. De instructeur zei go down. Ik dacht niks ervan ik moet eerst alles goed aan doen en wil even normaal ademhalen. We moesten ook nog oppassen dat ons hoofd niet tegen de boot aansloeg door de golven, al met al erg prettig. De instructeur en 2 Engelsen waren al naar beneden en Sven hielp mij vasthouden terwijl ik alles even goed kon doen. Vervolgens gingen we dan ook naar beneden. Je moest je mega goed vasthouden aan het touw dat vol schelpen, scherpe dingen en bijtend koraal zat. Ik zat zo vol adrenaline dat ik dat niet eens gevoeld heb en alleen maar dacht niet loslaten, niet loslaten. Halverwege dacht ik wel, wtf ben ik eigenlijk aan het doen. Maar eenmaal beneden was de stroming te doen en kon je zelf wel flipperen en dan op de juist plek blijven. Beneden voelde ik ook pas dat heel m'n handen onder sneetjes en wondjes zaten van al die schelpen. We kwamen ietsje later dan de Engelse en de instructeur beneden en konden ook gelijk beginnen aan de oefeningen. Die gingen wel goed. En we hadden allebei ook nog veel lucht over. Sven en ik zijn sowieso wel lage verbruikers, dus die extra lucht die ik in het begin kwijt was door dat gedoe was niet zo'n probleem. Na de oefeningen gingen we verder door het wrak. M'n masker zat toch niet heel goed dus elke paar minuten moest ik hem weer leeg laten lopen. De Engelsen waren snel door hun lucht heen dus gingen we met z'n allen naar boven. We moesten nog een extra stop maken om te zorgen dat je geen stikstof bellen in je bloed krijgt en kwamen veilig boven aan. Ik was blij dat deze hectische duik erop zat en keek uit naar de volgende duik die bij een wrak op een beschut plek was.
We kregen weer lunch op de boot en kregen een uitleg over onze laatste duik. Sven moest foto's maken van bepaalde vissen die de gids zou aanwijzen en ik moest ze na schetsen. Dit zou dan gebruikt kunnen worden voor visidentificatie. Dus als je een vis ziet en je wilt later opzoeken hoe die heet dan kan je dat doen aan de hand van de foto's of schetsen.
Dit was erg makkelijk en we hebben leuke vissen gezien. Zelfs een krokodil vis!

Alle oefeningen gingen goed dus we zijn nu allebei Advanced duikers! We hebben ons diploma gevierd met pizza bij Altrové en als voorafje carpaccio, hmm. We durfden het eerst niet aan om rauw vlees te eten maar nu alle tours en het duiken erop zitten, durven we wel een risicootje te nemen. We zijn trouwens niet de enige vaste klanten van dit lekkere restaurantje. We hebben al een paar mensen van de duikschool en van de buhay isla tour hier zien eten, zo is het vaak ook nog gezellig als we in de rij staan te wachten.

tessa.noordermeer

26 chapters

Advanced duikers & Singapore

February 15, 2019

|

Singapore

Vandaag begonnen we met onze Advanced duikcursus en moesten we om half 8 bij de duikschool zijn. We hebben nog met wat muesli repen uit Nieuw-Zeeland ontbeten. Bij de duikschool moesten we nog even onze hoofdstukken aflezen omdat het gisteravond toch best veel was en hebben we onze spullen gepast. We werden met een soort busje (niet echt een busje, meer een tricycle die erg groot is) naar de boot gebracht. We waren met 10 duikers op de boot en 4 instructeurs. Wij zaten met nog 2 andere Engelse die ook hun advanced gingen halen samen in een groepje. Op de boot hadden we alvast onze spullen klaar gemaakt en hebben we te horen gekregen wat onze eerste oefening was. We moesten kompas lezen, totaal niet m'n favoriete onderdeel. Onderwater ging het gelukkig wel goed. We gingen in koppeltjes (buddys) te werk. Sven en ik zijn buddys en die 2 Engelse waren buddys. Eerst moest bijvoorbeeld ik kompas lezen. De instructeur gaf onderwater in gebaren aan hoeveel meter (in het aantal flipper bewegingen wat je maakt) moest afleggen en in welke richting, en vervolgens moest ik dan na die bepaalde afstand omdraaien met behulp van het kompas en dan zo in de juist richting terug zwemmen. Sven moest zorgen dat we allebei op de juiste hoogte zwommen door te kijken naar het duikhorloge wat de hoogte aan gaf. Nadat we allebei geweest waren, waren de 2 Engelse aan de beurt en moesten wij even onderwater wachten. Vervolgens gingen zij ook gelijk de volgende oefening doen waarbij ze een vierkantje moesten zwemmen met behulp van het kompas. Dat moesten Sven en ik vervolgens ook doen en dat ging helemaal goed.

Toen we boven water kwamen kregen we lunch en gingen we naar de volgende plek varen. Hier lag een wrakschip onderwater! Eerst moesten wij met z'n viertjes nog wat oefeningen doen voordat wij ook door het wrak mochten zwemmen! De oefeningen waren dit keer erg makkelijk. We moesten op 1 plek in het water blijven drijven. Dit moet je doen door je vest wat je om hebt een beetje vol te laten lopen met lucht, of juist leger. Vervolgens gaf de instructeur dan wat extra gewichten en moest je door extra lucht In je vest te pompen nog steeds op dezelfde hoogte blijven. Dit ging bij iedereen vrij snel dus hadden we nog tijd genoeg voor het wrak. De 2 Engelsen waren wel veel sneller door hun lucht heen dan Sven en ik en daarom gingen zij alvast naar boven terwijl wij met de instructeur nog wat extra rondjes zwommen. Het is mega leuk om door een wrak heen te zwemmen! Het wrak zat ook bedekt met veel koraal en er zwommen super veel vissen! Eenmaal boven gingen we naar onze laatste duikplek voor vandaag. Aangekomen bij de plek waar weer een wrak lag moesten we nog wel even wachten totdat we weer het water in mochten. Je moet namelijk een bepaalde tijd boven water blijven tussen 2 duiken. Onze 3e duik was weer vooral zwemmen door het wrak. Sven en de Engelse jongen kregen een schrijfbordje mee voor onder water en moesten daar mogelijke gevaren en interessante punten van het wrak opschrijven. Ik en het Engelse meisje moesten de weg terug vinden waar we ook naar beneden waren gekomen. Ook dit ging weer super goed. Toen we terug waren bij het punt waar we omhoog moesten ben ik met de 2 Engelsen en onze instructeur naar boven gegaan omdat ik het ijskoud had en Sven is nog een rondje beneden gaan zwemmen met een andere instructeur. Op de boot konden we lekker opwarmen en zijn we terug gevaren naar Coron. Aangekomen in het guest house hebben we dit keer wel een douche genomen en lekker onze haren gewassen. Toch wel lekker om af te spoelen van al het zeewater. 's Avonds hebben we weer verrassend bij onze favo pizzeria gegeten. Het is niet zo dat we niets anders lusten dan pizza, maar er is gewoon veel kans op voedselvergiftiging en dit restaurantje is goed en we hebben ook geen zin om ziek te worden. 's Avonds hebben we weer geleerd uit ons duikboek en zijn we in ons muffige hok wat nu nog muffiger is door alle natte spullen gaan slapen. Het voordeel is wel, als je een tijdje in onze kamer bent ruik je het niet meer, alleen als je er even uitgaat..

De volgende dag stonden er 2 duiken op de planning. We hebben ontbeten bij een hotel vlakbij ons waar ze heerlijke pannenkoeken hebben. In Nederland gaan we een iets gezondere voedingsstijl aannemen.
Met het soort van busje werden we weer naar de boot gebracht en moesten we onze spulletjes klaar maken voor onze eerste duik! De diepe duik. Tijdens deze duik zouden we naar 30 meter gaan en op de bodem moesten we dan wat oefeningen doen om te testen of je wel helder bleef. Zo moest je rekensommetjes doen en kleuren opschrijven die je zag. Wat ze alleen niet hadden verteld was de bizar mega heftige stroming bij deze duik. We gingen namelijk weer bij een wrak naar beneden en wrakken zinken soms ook wel eens op minder gunstige plekken, zoals deze. Midden op zee zonder enige beschutting moesten we via een touw afdalen naar het wrak. De golven waren mega en de stroming ook. Toen ik het water in sprong, verloor ik bijna m'n flipper en ging m'n masker scheef. Vooral dat laatste is enorm irritant, want ik was bang dat ik door de ernstige stroming m'n masker niet goed kreeg en dan loopt die steeds vol met water en dat is niet echt prettig. Terwijl ik m'n masker en flipper goed moest doen, moest ik ook nog proberen bij de boei te komen waar het touw aan vast zat. Nou geen succes, de stroming en golven waren mega sterk, dus ze gooide al snel een ander touw uit zodat iedereen zich daar aan kon optrekken naar de boei. Oververmoeid kwam ik bij de boei aan. De instructeur zei go down. Ik dacht niks ervan ik moet eerst alles goed aan doen en wil even normaal ademhalen. We moesten ook nog oppassen dat ons hoofd niet tegen de boot aansloeg door de golven, al met al erg prettig. De instructeur en 2 Engelsen waren al naar beneden en Sven hielp mij vasthouden terwijl ik alles even goed kon doen. Vervolgens gingen we dan ook naar beneden. Je moest je mega goed vasthouden aan het touw dat vol schelpen, scherpe dingen en bijtend koraal zat. Ik zat zo vol adrenaline dat ik dat niet eens gevoeld heb en alleen maar dacht niet loslaten, niet loslaten. Halverwege dacht ik wel, wtf ben ik eigenlijk aan het doen. Maar eenmaal beneden was de stroming te doen en kon je zelf wel flipperen en dan op de juist plek blijven. Beneden voelde ik ook pas dat heel m'n handen onder sneetjes en wondjes zaten van al die schelpen. We kwamen ietsje later dan de Engelse en de instructeur beneden en konden ook gelijk beginnen aan de oefeningen. Die gingen wel goed. En we hadden allebei ook nog veel lucht over. Sven en ik zijn sowieso wel lage verbruikers, dus die extra lucht die ik in het begin kwijt was door dat gedoe was niet zo'n probleem. Na de oefeningen gingen we verder door het wrak. M'n masker zat toch niet heel goed dus elke paar minuten moest ik hem weer leeg laten lopen. De Engelsen waren snel door hun lucht heen dus gingen we met z'n allen naar boven. We moesten nog een extra stop maken om te zorgen dat je geen stikstof bellen in je bloed krijgt en kwamen veilig boven aan. Ik was blij dat deze hectische duik erop zat en keek uit naar de volgende duik die bij een wrak op een beschut plek was.
We kregen weer lunch op de boot en kregen een uitleg over onze laatste duik. Sven moest foto's maken van bepaalde vissen die de gids zou aanwijzen en ik moest ze na schetsen. Dit zou dan gebruikt kunnen worden voor visidentificatie. Dus als je een vis ziet en je wilt later opzoeken hoe die heet dan kan je dat doen aan de hand van de foto's of schetsen.
Dit was erg makkelijk en we hebben leuke vissen gezien. Zelfs een krokodil vis!

Alle oefeningen gingen goed dus we zijn nu allebei Advanced duikers! We hebben ons diploma gevierd met pizza bij Altrové en als voorafje carpaccio, hmm. We durfden het eerst niet aan om rauw vlees te eten maar nu alle tours en het duiken erop zitten, durven we wel een risicootje te nemen. We zijn trouwens niet de enige vaste klanten van dit lekkere restaurantje. We hebben al een paar mensen van de duikschool en van de buhay isla tour hier zien eten, zo is het vaak ook nog gezellig als we in de rij staan te wachten.


Ons laatste dagje in Coron hebben we heerlijk niets gedaan. We hebben ontbeten met pannenkoeken en zijn snel onze muffige kamer uitgegaan. Het stinkt echt best wel erg. In de tijd dat we er zitten (4 nachten) is het geen 1x schoongemaakt terwijl je je wc papiertjes in een prullenbakje moet doen in plaats van doorspoelen (misschien te veel detail, maar zo krijgen jullie een beter beeld van hoe wij verblijven hier ;)). Ook helpt het niet mee dat onze natte handdoeken, duikshirtjes en zwemkleding in de kamer met weinig tot geen ventilatie hangen. We hebben na het ontbijt nog wat sportoefeningen gedaan en wilde even douchen maar er kwam geen water uit de kraan, typisch. Toen zijn we met de tricycle naar het stadje gegaan en hebben daar een massage genomen. Terug in onze slaapplaats konden we gelukkig wel douchen met de koude ministraal. Daarna zijn we weer met de tricycle terug naar het stadje gegaan en hebben wat gegeten en gedronken bij een leuk terrasje aan het water. 's Avonds hebben we weer pizza gegeten bij Altrové en hebben we onze tassen ingepakt. Morgen vliegen we namelijk door naar Singapore!

We kwamen 's avonds laat aan in Singapore (half 1). We waren best gesloopt na 2 vluchten en 5 uur overstap dus wilde lekker naar het hotel gaan om te slapen. De immigratiedienst dacht daar anders over. Sven kwam en keurig netjes doorheen. Ik niet. Een uur wachten en 5 verschillende balietjes en personen verder en ik mocht ook het land in, jeej. Om 2 uur kwamen we aan in het hotel en we hadden en fijne kamer en hebben heerlijk geslapen.

Oja ook noemenswaardig. Op het vliegveld van Manilla gingen we nog even wat eten. Ze hadden 2 restaurantjes, een vaag restaurantje met vage maaltijden, en een pizzeria/pasta zaakje. Wij een pizza en een lasagne besteld. Ik heb werkelijk nog nooit zulke gore pizza en lasagne gegeten. Je zou denken hoe kun je dat verpesten? Nou door het vieze gore dikke lagen cheddar kaas over heen te doen, het smaakte naar plastic, niet te eten. Gelukkig hadden ze ook macaroni soep die wel lekker was, die hebben we nog maar even genomen.

Vandaag heeft Sven mij een rondleiding door een deel van de stad gegeven en zijn we langs het appartementencomplex geweest waar hij gewoond heeft. Voor de mensen die het niet weten (of even vergeten zijn): Sven heeft 5 jaar geleden in Singapore gestudeerd voor 4 maanden. Toen heb ik hem niet opgezocht, maar daarom vond ik het nu extra leuk om te zien waar hij gewoond heeft! We zijn ook even langs de universiteit geweest en hebben een sapje gedronken bij een soort vaste markt met allemaal etenstalletjes. 's Middags zijn we nog even naar China town geweest en 's avonds hebben we bij een andere markt met etenstalletjes gegeten. 's Avonds zijn we ook nog naar de allerhoogste rooftop bar van Singapore geweest waar we een heerlijke cocktail hebben gedronken met uitzicht over de stad.

De volgende ochtend hebben we vroeg uitgecheckt want... we gingen een nachtje in Marina Bay Sands slapen. Dit mega mooie hotel is in de vorm van een schip op 3 palen en heeft een heel mooi zwembad bovenop. Je mag alleen bij dit zwembad als je hotelgast bent. Aangezien het ook nog eens Valentijnsdag was, vonden we het een goed excuus om even lekker een keer luxe te doen. Nadat we wat ontbeten hadden zijn we met onze spullen naar het hotel gegaan. Als je binnenkomt is het net een soort mega mooi vliegveld. De wachtrijen voor de verschillende incheckbalies zijn even lang en er lopen zoveel mensen. Ook hebben ze allemaal dure vliegveld achtige winkels. Wij werden door een mannetje naar een vip checkout geleid en hij vertelde ons dat er wel 2651 kamers zijn, verdeeld over 57 verdiepingen en dat ze bijna helemaal vol geboekt waren! Waarom we bij de vip checkout mochten komen weten we niet echt, we slapen namelijk op etage 2.. Haha. We konden gelijk de kamer op en ondanks de 2e etage was die nog steeds bizar mooi. Zodra je binnenkomt gaan de gordijnen automatisch open (hier hebben we zoveel mee gespeeld) en de kamer was echt bizar groot. We hebben snel onze zwemspullen aangetrokken en zijn naar het zwembad gegaan! Echt een enorm groot zwembad ook met mega mooi uitzicht over de stad. We hebben een uitgebreide fotoshoot gehouden (61 foto's). Ondanks de bewolking is het echt mega warm, zo'n 30 graden, continue. Sven was een beetje ziekjes helaas, z'n stem was helemaal weg en hij had erge keelpijn dus we hebben de rest van de dag rustig aan gedaan. We zijn nog naar de sauna geweest, die was helaas gescheiden. Best ongezellig, vooral omdat we allebei helemaal in ons eentje in de sauna / hotpool waren en je ook nog eens verplicht badkleding aan moest, dat snappen we dan niet helemaal. Nadat we helemaal zen uit de sauna kwamen hebben we wat gegeten bij de eetstalletjes in het winkelcentrum onder marina bay sands. Heerlijke noodelsoep en loempia's. M'n favoriete maaltijd hier. Sven heeft ook nog leuke schoenen gekocht en daarna zijn we nog even naar de gardens by the bay geweest waar een mooie lichtshow was. 's Avonds hebben we heerlijk geslapen.


De volgende ochtend moesten we om 11 uur uitchecken en zijn we naar een ander iets gegaan voor onze laatste nacht. Dit was best een hele grote tegenstelling met de nacht ervoor, qua prijs ook trouwens. We hadden geeneens een deken of laken erbij en een gedeelde badkamer zonder toiletpapier. Gelukkig hadden we onze lakenzakken bij ons, dit is een soort dun slaapzakje. We hebben 's middags nog even gewinkeld, Orchard Road bekeken, noodle soep gegeten en hebben the voice gekeken.
We zijn vroeg gaan slapen omdat we morgen mega vroeg op moeten. We vliegen om half 10 's ochtends Maar omdat het vorige keer zo'n gedoe was bij de immigratie zeiden ze toen al van kom maar op tijd.

Na een nacht waarin we amper geslapen hebben (we waren toch gespannen voor de terugreis denk ik) ging om half 6 de wekker. Half 7 waren we op het vliegveld en tien voor 7 bij de gate.. alles ging gelukkig goed en mega snel waardoor we nog 2,5 uur moesten wachten. We hebben de volgende aflevering van the voice gekeken en hebben ontbeten met chocolade.
Hoe snel alle andere (veel langere) vluchten gingen die we tot nu toe gehad hebben, hoe langzaam ging deze. We hadden een overstap in Dubai en deze vlucht leek eeuwig te duren. Nu zitten we in het volgende vliegtuig richting Amsterdam!! Ook deze vlucht duurt veelste lang. We kunnen niet wachten om er te zijn.
De reis was mega super leuk! En we hebben het echt super gezellig gehad samen. Maar nu het echt bijna afgelopen is, is het ook zo lekker om weer naar huis te gaan. Lekker alles weer vertrouwd, lieve mensen om ons heen, fijn huisje, helemaal leuk!

Op schiphol werden we super lief opgewacht met een spanddoek! We hebben lekker bij m'n ouders geslapen en de volgende dag heerlijke Nederlandse dingetjes gegeten!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.