Het zwarte zeewater kabbelde onder ons en een verkoelend briesje maakte het buiten aangenaam. We waren loom van de wijn en van alle indrukken. 's Ochtends Lucca, 's middags Pisa en 's avonds op Elba. We liepen in het donker naar het toiletgebouw met de vuile vaat. Ik waste af en Joost droogte alles. Daarna poetsten we onze tanden en liepen we terug naar onze tent, die in het donker niet goed zichtbaar was. Na een paar keer een verkeerde afslag genomen te hebben vonden we het smalle trappetje naar onze klif. Eindelijk zouden we kunnen uitslapen omdat we de komende dagen op Elba bleven. Een beetje onwennig kroop ik onze kleine groene tent en probeerde een juiste houding te vinden om in te slapen. Ik moest wennen aan de geluiden van buiten. Geritsel in de bosjes. Tjirpende krekels. Klotsend zeewater onder onze rots. Dat laatste geluid werkte kalmerend. Joost plofte naast mij neer, waardoor ik gelanceerd werd en van het luchtbed rolde. Giechelend als twee tieners dommelden we langzaam weg in onze kleine knusse tent.

Happend naar lucht werd ik wakker. Het was ongeveer 6 uur 's ochtends en de zon scheen vel. Onze tent was veranderd in een sauna. Ik strompelde over Joost heen naar buiten. Het enige waar ik aan kon denken was frisse lucht. Uitslapen konden we wel vergeten de komende dagen. We verzamelden onze shampoos, handdoeken en schone kleding en liepen naar het toiletgebouw. Na het douchen voelde ik mij weer als herboren. We haalden wat croissantjes en een vers sapje bij een kleine supermarkt en gingen in het zonnetje zitten bij onze tent met uitzicht op zee.

We besloten vroeg op pad te gaan naar het strand. Ik zag op de kaart een aantal baaitjes aan de andere kant van het eiland. Het was bijna een uur rijden over smalle bochtige weggetjes langs rotswanden en afgronden. Uiteindelijk zagen we een bord naar het strand. We reden naar de parkeerplaats die overvol was. Joost zette de auto in een berm en we liepen naar de baai, die wel mooi was maar niet indrukwekkend. Bruinachtig zand, donkere zee en heel veel rennende kinderen. Hier hadden we echt geen zin in. We reden terug naar de westkant van het eiland. Ik had iets gelezen over een baai met wit zand en helderblauw water. Een van de mooiste stranden van Elba. We zaten bijna een uur in de auto toen we ineens in een file terecht kwamen. Mensen parkeerden hun auto's op kilometers loopafstand van het strand. We reden verder naar de volgende baai waar we weer een mislukte poging deden om een parkeerplek te vinden. Geïrriteerd reden we weg. We haalden boodschappen bij een grote supermarkt en dumpten onze spullen in de koeling van de camping.

Bezweet en chagrijnig kwamen we aan bij onze tent. We liepen over het campingterrein en zagen tot onze verbazing recht onder de klif waar de tent op stond een smalle trap verdwijnen tussen de struiken. We daalden de trap af naar beneden en klommen over een paar rotsen heen. Wat een leuk plekje was dit! Een super relaxte beach bar met lounge muziek en vrolijke mensen. En zo dichtbij. We ploften neer op het bankje en bestelden een cocktail. Daarna legden we onze handdoeken op de strandbedjes en plonsden het verkoelende water in. Joost haalde zijn hengel op en ging op een rots zitten vissen. Ik pakte mijn boek en bestelde nog een cocktail. We hadden de rest van de dag hier heerlijk vertoefd.

Tegen de avond liepen we terug naar de camping. Aan de andere kant van de rots was nog een mini strandje. Na een duik droogden we op in de laatste zonnestralen. Daarna keerden we terug naar de tent. Onderweg zag ik mensen eten klaarmaken en hoorde ik overal geroezemoes. De sfeer was gemoedelijk. Joost maakte een gerecht met garnalen en ik ontkurkte een fles lokale wijn. We hadden een romantisch diner met uitzicht op zee. Na een gezellige en ontspannen avond kropen we voldaan onze tent in.