Three friends exploring Vietnam

Ik ben nu voor de komende tijd geen soloreiziger meer en dat is toch wel even wennen moet ik zeggen! In Hanoi zijn Anne en Brigitte erbij gekomen om samen een maandje Vietnam te ontdekken. Over Vietnam had ik al een aantal dingen gehoord van andere reizigers, zoals dat het eten er heerlijk is, de natuur prachtig en de het verkeer chaotisch. Dit chaotische verkeer is niet te vergelijken met een ander land in Zuid-Oost Azië. Als je wilt oversteken in Vietnam moet je namelijk gewoon lopen en geen moment twijfelen en dan gaan vervolgens alle auto's en scooters netjes om je heen (of in ieder geval dat is het idee). Het aantal scooters op de weg in Vietnam is ook echt bizar en wat ze er allemaal op vervoeren is hooguit interessant te noemen. In de grootste stad van Vietnam, Hanoi, werden wij meteen geconfronteerd met dit chaotische verkeer.
Na het drukke en warme Hanoi was het tijd voor een reis naar het befaamde bergdorpje Sapa. In onze eigen prive coupe in de nachttrein zijn we 380 km naar het noorden gereisd richting de Chinese grens. De omgeving rond Sapa staat bekend om zijn prachtige rijstterrassen en de authentieke bergstammen die er wonen. Hier hebben we een twee daagse trekking gedaan waarbij je tussen prachtige rijstterrassen loopt, langs kleine lokale dorpjes en de omgeving ziet vanaf onwerkelijke uitzichtpunten. We waren echter niet alleen met onze vietnamese tourguide op pad, want ook een groep lokale vrouwen liep in traditionele klederdracht de eerste kilometers met ons mee. Toen ik aan een van de vrouwen vroeg waar ze naartoe ging, zei ze simpelweg 'We are following you'. Ofterwijl, ze

liepen met ons mee om soms een paraplu boven ons hoofd te houden (zodat we niet zouden verbranden) en ons te ondersteunen op glibberige weggetjes en dat allemaal zodat ze een band hadden opgebouwd met ons en we iets van ze zouden kopen. In de avond leerden we meer over hoe deze bergstammen wonen, want we verblijven een nacht bij een gezin uit de Red Dao stam. Tijdens deze homestay hebben we kunnen genieten van heerlijk vietnamees eten, rijstwijn en zelfs van een herbal bath. Voor dit herbal bath koken ze kruiden voor een aantal uren en gieten dit vervolgens in houten tonnen, waarna je dan vervolgens kunt genieten van een heerlijk warm bad na een zware dag hiken door de bergen. Het lopen door dit mooie gebied en het overnachten bij lokale mensen was een mooie ervaring, maar mijn lichaam was wel echt goed kapot van deze intensieve twee daagse wandeling. Een dagje bijkomen in Sapa door middel van een lekkere massage en het relaxen in een koffiezaakje was dan ook echt een goede keuze.
Vanuit Sapa zijn we daarna met de nachtbus terug naar Hanoi gegaan om vanaf daar richting de Lan Ha Bay te gaan. Toen we aankwamen bij de nachtbus werd ons verteld dat de nachtbus kapot was en dat hij over een uur/ anderhalf uur pas zou vertrekken, maar achteraf bleek dat ze gewoon wilden wachten totdat de bus helemaal was volgeboekt.. Ook werd ons verteld dat de Wifi in de bus het niet deed, maar toen we na een tijdje een vietnamese man spraken, bleek dat alle vietnamesen het wachtwoord gewoon wisten en dat de wifi het gewoon deed. Een lekker systeem dus die nachtbussen.. Maar na vele uren in nachtbus plus overdag nog redelijk wat uren met de bus en de boot, kwamen we dan eindelijk aan bij de Lan Ha Bay. In deze baai liggen honderden kalkstenen eilanden, elk met dichte begroeiing op de top. De kalkstenen monolieten rijzen spectaculair op uit de oceaan, dus een dag kajakken hier was niet bepaald een straf. Ook zit er in de oceaan lichtgevend plankton en aangezien we graag tussen dit lichtgevende plankton wilden zwemmen, hebben we een nacht op

het dek van een schip geslapen onder prachtige hemel met vallende sterren. De duik in het oplichtende water door het plankton en de hele ervaring van het slapen in de buitenlucht midden op zee was zeker een van mijn mooiste momenten in Vietnam!
Na de Lan Ha Bay zijn we met de bus vertrokken richting Tam Coc dat ook wel de 'Halong Bay/Lan Ha Bay' van het land wordt genoemd. In Tam Coc staan namelijk vele omhoog rijzende karststeen rotsformaties en met een roeibootje hierlangs varen is een unieke ervaring. Helaas kwam het met bakken uit de hemel toen wij echt nét in het roeibootje zaten, dus met ponchos aan hebben we dit gebied moeten verkennen. Dit gebied is ook ontzettend mooi om doorheen te rijden met de scooter/motor, dus we zijn een dagje achterop de motor geweest bij een aantal mannen die we hebben leren kennen en ook hebben we zelf een dagje rondgescooterd door dit landschap.
De wereld van het rondscooteren heb ik echt helemaal ontdekt nu ik de scooter goed onder controle heb! Dus in het in centraal-Vietnam

gelegen nationale park Phong Nha hebben we wederom vele kilometers gescooterd. Dit park is één van de grootste kalksteenlandschappen ter wereld. Er bevinden zich enkele honderden grotten, ondergrondse rivieren en lange ondergrondse gangen met stalagmieten en stalactieten. We hebben hier een bezoek gebracht aan twee van deze grotten; de paradise cave en de dark cave. De paradise cave is echt ontzettend groot en je kunt een kilometer diep de grot in om vele stalagmieten en stalactieten te bewonderen. De dark cave is minder mooi en groot, maar wel een stuk avontuurlijker, want je kunt er in een modderbad, ziplinen en zwemmen.
In Phong Nha zelf hadden we het geluk om in een leuk hotel te zitten met een ontzettend inspirerende vietnamse vrouw als bedrijfsleider. Zij had namelijk het geluk gehad om iemand te ontmoeten die haar hielp om haar engels en kennis over de toerisme industrie bij te brengen. Om dit ook te delen met de andere vietnamse medewerkers van het hotel hield ze dagelijks een engels/horeca training. Het leek haar leuk als we haar een dagje kwamen helpen en ons in het rollenspel zouden gedragen als moeilijke hotelgasten, zodat het personeel op deze manier hun engels en service skills konden verbeteren. En zo zaten we daar dan ongeveer twee uur in de tuin van het hotel samen met het personeel om hun te helpen met de training. Helaas konden we niet nog langer blijven, want intussen was onze bus gearriveerd richting onze volgende stop: de stad Hué.
Hué was tussen 1802 en 1945 de keizerlijke hoofdstad van het land, en dat is nog goed te zien. De bekendste bezienswaardigheid in deze stad is de 'verboden stad': een citadel in een citadel, die vroeger het domein was van de keizers. We hebben de mogelijkheid aangegrepen om belachelijke foto's te maken gehuld in een traditioneel keizerinnen outfits en om in het oude keizerlijke theater een mooie dans- en muziekuitvoering bij te wonen.
Na Hué was het schattige stadje Hoi An onze volgende stop. In plaats van met de bus te gaan, zijn we met de motor/scooter richting Hoi An gegaan. Tijdens deze bekende topgear rit van ongeveer 160 kilometer konden we de adembenemende uitzichten over de Hai Van Pass zien: een van de beste kustwegen ter wereld. Ik zou deze prachtige rit echt zo weer over willen doen! Maar helaas was daar geen tijd voor, want toen we net van de scooter waren gestapt stonden we alweer in de eerste kledingzaak van Hoi An. Hoi An staat namelijk bekend om de vele tientallen goede kledingzaken waar je pakken, jurken of andere kleding kan laten maken. Voor een goede prijs kan je jouw kledingstuk geheel zelf ontwerpen en op maat laten maken. Aiii toen kwam toch wel de vrouw in me naar boven hoor. Ik begon met een nette jurk voor werk en toen deze mooi en van zeer goede kwaliteit bleek te zijn, wilde ik nog een jurk hebben. En ja, toen kwam er nog een jurk, mijjn eigen ontworpen pumps en nog een nette blouse. Oja en als ik er dan toch ben: doe dan ook nog maar twee nieuwe shirtjes haha. Het grootste deel van van onze week in Hoi An heb ik bij de kledingmaker gestaan om kleding te ontwerpen en later te passen (om daarna dus nog meer te ontwerpen en te passen).
Maar gelukkig was kleding ontwerpen niet het enige wat we hebben gedaan in Hoi An, want we hebben hier ook geleerd hoe je moet pottenbakken, hebben op ons fietsjes de stad ontdekt, hebben genoten van de met lampionen verlichte stad en de live muziek op de bootjes aan het water, en we hebben een heerlijke vietnameese kookcursus gevolgd. In een land met zulk geweldig eten moet je namelijk wel een kookcursus volgen. Elke regio in Vietnam heeft zijn lokale specialiteiten, die stuk voor stuk heerlijk zijn en een smakencombinatie hebben die gewoonweg niet te beschrijven is. Maar ze hebben ook lokale specialiteiten, die super interessant waren om een keer te proberen, maar die ik niet ga missen als ik terug ben in Nederland: zoals de voeten van een kip (de echte kippenpootjes dus) of gefrituurde krekels.
Maar ook deze schattige stad moesten we na ongeveer een weekje verlaten om verder richting het zuiden te trekken. De stad Dalat, gelegen in de hooglanden, was een aangename volgende stop. De stad was aangenaam, omdat de temperatuur eindelijk rond de 20-25 graden was in plaats van rond de 35 graden. Opeens had ik weer energie en was ik een stuk gezelligere reisgenoot haha (ik ben gewoon niet gemaakt voor een klimaat met een temperatuur tussen de 35-40 graden). Dalat heeft het ideale klimaat voor fruit- en bloementeelt en ook zijn er vele koffieplantages te vinden. Brigitte, Anne en ik hadden allemaal onze eigen motorman om bij achterop te springen, die ons naar de vele highlights van de omgeving brachten. Ze hebben ons naar een champignon en bloemen boerderijen gebracht, maar ook naar een zijde fabriek en een fabriek waar ze rijstwijn maken. Maar de prachtige watervallen en de speciale weasel koffieplantage waren toch wel mijn hoogtepunt van de tour. Bij de koffieplantage werd ons uitgelegd hoe de duurste koffie ter wereld gemaakt wordt. De weasel koffie is niet duur omdat de bonen zo bijzonder zijn, maar de

verwerking ervan wel. De koffiebessen worden namelijk opgegeten door de weasel (een soort civetkat). De pit wordt niet verteerd door het beestje en dus weer uitgepoept. Vervolgens worden deze pitten geraapt, gewassen en licht geroosterd. Letterlijk poepiedure koffie dus!
Na deze tours moesten we ook Dalat verlaten om naar onze laatste plaats in Vietnam te gaan: Ho Chi Minh City.
We hebben hier meer informatie verkregen over de Vietnam oorlog en de impact hiervan door het War museum en de Cu Chi Tunnels (een immens netwerk van ondergrondse tunnels, die de locatie waren van verschillende militaire campagnes tijdens de Vietnamoorlog) te bezoeken. En de reis samen hebben we geheel in vietnameese stijl afgesloten door te gaan karaoken. In Azie is karaoke een belangrijk onderdeel van de cultuur en is het gebruikelijk om een prive kamer af te huren in een karaoke studio. Samen met een Amerikaan, die we in Dalat hebben leren kennen, hebben we meer dan twee uur heerlijk vals meegezongen met muziek van Elton John tot Brian Adams.
De volgende nog even een massage om de reis in Vietnam ontspannen af te sluiten en vervolgens zijn Anne en Brigitte richting het vliegveld gegaan. Ik ben nog een laatste nachtje in Vietnam gebleven, want de volgende dag zou ik de bus nemen vanaf Vietnam naar Cambodja.