Nog geen twee weken geleden begon mijn avontuur op Schiphol. Gelukkig werkte de NS helemaal mee en was ik goed op tijd op Schiphol. Toch wel een beetje gestresst of ik wel alles mee heb, maar ik ging er vanuit dat dit vast wel zo zou zijn. Nou helaas niet, want de ipod waar ik de afgelopen dagen met bloed, zweet en tranen zoveel mogelijk goede muziek heb gezet, lag nog thuis in het stopcontact. Beter is de aziatische muziek een beetje goed, want mijn Xavier Rudd, Gregory Porter en Van Morrison zou ik de komende tijd niet horen helaas.
Tijd om in te checken bij Qatar Airways en afscheid te nemen, maar het ging toch iets minder soepeltjes dan verwacht. Qatar Airways wilde een bewijs zien dat ik Thailand binnen een maand weer zou verlaten anders zou ik niet mee mogen met de vlucht. Mijn ticket terug vanuit Bali over 5 maanden was, dus niet echt geschikt haha. Gelukkig had ik een al een ticket geboekt van Laos naar Vietnam na ongeveer 2 maanden, want daar namen ze dan nog net genoegen mee. Snel door de douane heen, thaise baht pinnen en op naar de gate voor mijn eerste vlucht naar Doha. Prima eerste vlucht gehad en echt heerlijk vliegtuigvoedsel gehad (maar over de kwaliteit van het vliegtuigvoedsel verschillen de meningen meestal nogal).
In Doha had ik een tussenstop van ongeveer 50 minuten en ik kan je vertellen dat is heel erg weinig als je achteraan in het vliegtuig zit en het hele vliegveld door moet om bij de transfer te komen. In de rij was dus goed te zien wie er bij mij in de vlucht zaten, want iedereen die deze overstap ook had moest rennen om nog op tijd te zijn. Vanaf Doha ging ik rechtstreets naar Bangkok waar ik rond 12.30 (thaise tijd) aankwam. Een daar sta je dan in het grote bangkok met je backpack en alleen de naam van je eerste hostel. Om in het centrum van Bangkok te komen, heb ik eerste de skytrain genomen. Vervolgens moest ik langs een nogal chaotische weg een taxi zin te regelen naar mijn hostel of iets in de buurt van het hostel, want veel taxi chauffeurs kennen alleen bepaalde straten waar ze je kunnen afzetten. Mijn hostel was ongeveer 10 minuten lopen van Khao San Road en heb samen met een portugees de taxi gedeeld naar Khao San Road. Helaas waren we aan de ander kant van Khao San road, dus was het toch nog een redelijk stukje lopen naar mijn hostel, dus mijn eerste ervaring met de tuktuk was ook meteen een feit.
Toen ik eindelijk mijn hostel (lees: een plek met airco) had gevonden, kon ik weer even ademhalen.
In het hostel sliep ik op de kamer met een belgisch meisje en met haar meteen afgesproken om vanavond even de stad in te gaan om wat te ete, maar eerst even douchen en relaxen van de reis.
De eerste avond was gezellig, want na het eten nog wat drankjes gaan drinken met wat jongens die we hadden leren kennen in de stad. Prima eerste avond, maar niet te laat gemaakt want ik was helemaal gesloopt. Waarvan ik gesloopt was is hier moeilijk te zeggen in Azie: het kan zijn door de jetleg, alle nieuwe indrukken, de temperatuur van meer dan 40 graden buiten of natuurlijk de pfeiffer.. Niet echt de beste combinatie zou ik maar zeggen.
Na een goede nacht slapen was mijn eerste dag in Bangkok aangebroken. Ik was erg benieuwd wat ik van Bangkok zou vinden, want veel positiefs heb ik nog niet over gehoord. Vandaag wilde ik graag een tempel zien en de Wat Pho was dan ook vandaag mijn doelwit. De Wat Pho is de oudste en grootste Wat in Bangkok en is vooral bekend om de liggende Boeddha. Met een grote van 46 meter en een hoogte van 15 meter was het dan ook een behoorlijk indrukkende eerste tempel ervaring. En mijn poging om met zo goed als de hele Boeddha op de foto te gaan, is nog redelijk gelukt ook. Na de rest van het complex te hebben bekeken, maar had ik even verkoeling nodig dus met het bootje de Chao Phraya rivier overgestoken, die dwars door het centrum van Bangkok loopt en in de avond nog eventjes ergens lekker wat gegeten.
De volgende dag was mijn plan rond te lopen door de stad, want door steeds een taxi te pakken, krijg je niet echt een goede indruk van de stad. Mijn doel was om naar de rivier te lopen en daar met een bootje de hele rivier af te varen. Aangezien ik helaas niet echt kaarten-lees-skills bezit, heb ik halverwege toch maar de weg gevraagd. De Canadees die ik aansprak wilde ook die richting op, dus samen met hem vervolgens een hele gezellig middag gehad en hebben we een goede indruk van de stad gekregen, zowel te voet als op het water.
Mijn eerste indruk van Bangkok is dat het een stad is die veel te bieden heeft, maar dat de temperatuur van meer dan 40 graden niet echt meewerkt om ook daadwerkelijk iets te kunnen doen. Aangezien Bangkok niet echt veel rust boodt, is het misschien niet de beste plaats voor iemand die niet goed tegen hitte kan, pfeiffer heeft en een jetleg. Vandaar dat ik die avond al met de nachttrein richting het noorden van Thailand ging. Mijn bed bevond zich (hoe kan het ook anders) toevallig in de enige ‘women and children’ coupe in van de hele trein. Fijn, daar gaat mijn slaap want krijsende kinderen is nou niet bepaald waar ik op zat te wachten. Ik maakte me weer zorgen om niets, want gelukkig zat er deze keer geen enkel kind in deze coupe. Als je trouwens denkt dat de trein hier sneller gaat dan de bus dan heb je het mis, want treinen hebben hier niet bepaald snelheid (overal langs het spoor zitten dan ook gewoon Thaise mensen). Na toch nog redelijk wat uurtjes geslapen te hebben in de trein, kwam ik rond 8.30 aan in de stad Chiang Mai. Aangezien ik echt behoefte had aan een rustige plaats ben ik meteen door gegaan naar het ‘hippie’ dorpje Pai, dat uit maar een paar straten bestaat. Het vinden van die rust kostte me dan wel 3,5 uur van mijn tijd en een knoop in mijn maag (veroorzaakt door de 762 haarspeldbochten!!), but it was definitely worth it! Mijn hostel had ik tijdens mijn rit in de bus geboekt en bleek boven aan de berg te liggen met het uitzicht over het hele dorp. Prachtig natuurlijk, maar hoe kom je daar als er geen taxi’s rijden in Pai zelf? Nou gewoon ergens eerst even wat gaan lunchen en daar toevallig aan de praat raken met twee jongens, die dan vervolgens jou en je bagage netjes voor de deur van je hostel afzetten. Tsja, dit typeert de sfeer in Pai dan ook redelijk: iedereen rijdt er op scooters rond en heeft er alle tijd van de wereld. Natuurlijk kon ook ik niet onder een scooter uit, dus meteen een mooie roze scooter gehuurd. Er is alleen 1 klein probleempje: ik heb nog nooit met een vinger een scooter aangeraakt. Maar ook dat probleem was snel opgelost, want ik kreeg van de twee jongens die me hadden weg gebracht even een cursusje scooter rijden. Vervolgens zijn we met z’n drieen richting een prachtig viewpoint gereden. Aangezien ik niet bepaald een natuurtalent ben in scooter rijden, reed een van de jongens voorop om de weg te wijzen en aan te geven waar ik voor uit moest kijken en reed de andere jongen achter mij om geregeld te schreeuwen naar mij dat ik mijn richtingaanwijzer uit moest doen, iets meer gas moest geven (want harder van 30 km/u ging ik niet haha) of aan de linkerkant moest blijven rijden (in Thailand rijden ze natuurlijk links op de weg). Ik denk niet dat de jongens mij nog een keer snel mee zouden vragen voor een scooter ritje, want we deden er 40 minuten over waar de jongens het in 20 minuten zouden doen haha. Conclusie: ik ben nogal een watje als het om scooter rijden gaat!
Aangezien ik mijn hostel toch iets te ver uit het centrum vond liggen, heb ik de volgende dag een nieuw hostel gezocht in het centrum. Vandaag was mijn chilldag, dus ik heb een hangmat uitgekozen in het hostel, heb een fruitshake gehaald op de markt en ben lekker een tijdschrift gaan lezen. In de avond nog iets gaan eten met mijn nieuwe kamergenootje Chelsea uit de US. Aangezien zij al 4,5 maand er op heeft zitten, kon ze me veel tips and tricks over Zuid-Oost Azie vertellen. Na het avondeten over de dagelijkse nachtmarkt gelopen van Pai: heerlijke sfeer, veel eetkraampjes en leuke kraampjes met kleding en accessoires. In het kader van het helemaal tot rust komen, zijn Chelsea en ik die dag erna richting de Fluid pool gegaan: een heerlijk zwembad met relax muziek en een grasveld om met een fruitshake in je hand te genieten van de zon. Normaal kun je ook eten bestellen bij het zwembad, maar we hadden begrepen dat de kok vandaag te moe was om nog te werken en dus maar richting huis was vertrokken haha. In zo’n hippiestadje kan Yoga natuurlijk niet ontbreken, dus zijn we na het zwembad een yogales gaan volgen op een prachtige locatie op een berg. Nog wat streetfood gegeten onderweg en toen naar de jazz bar gegaan om in een hangmat te luisteren naar live muziek. Heerlijke afsluiter van de dag!
De volgende dag zou ik weer samen met Chelsea en Tabea (een kamergenootje uit Duitsland) naar het zwembad gaan, maar ik voelde me helaas niet super goed. In de middag ging het gelukkig weer wat beter, dus ben ik samen met Chelsea naar de sunset gaan kijken bij de Canyon van Pai. Een mooie Canyon, maar ik wil niet weten hoeveel mensen er hier al naar beneden zijn gevallen, want je kon lopen over sommige stukken op de Canyon die niet meer dan dan 30 centimeter breed waren. Geen hekken, geen beveiliging, helemaal niets: welkom in Azie!
De volgende dag vroeg op, want ik had gehoord dat de Tham Lod Cave gelegen in de Mae Hong Son provincie adembenemend mooi was. De grot is ongeveer 50 kilometer vanaf Pai en ligt dichtbij de grens met Myanmar. Met een groepje van 3 a 4 personen ga je vervolgens met een gids en een gaslamp de grotten in. De grotten bestaan bestaan uit drie aansluitende delen: de column cave (bestaande uit enorme stalactieten, stalacmieten en pilaren), de doll cave (met allerlei stenen ‘figuren’) en de coffin cave (met doodskisten en een vervaagde muurschildering van duizenden jaren oud). De gids is trouwens niet bepaald een gids te noemen, want eigenlijk loop je voornamelijk achter haar aan en af en toe zegt ze: “Look, a snake! Do you see the popcorn? This is a crocodile! And hahaha, this is a woman’s breast!”. Dus uitleg over de grot hoef je verder niet te verwachten hier. En het hoogtepunt van deze geweldige grot is toch wel de oversteek van de ene kant van de grot naar de andere kant met de een bamboevlot. Je vaart met de vlot de duisternis van de grot in. Helaas waren we niet bepaald alleen, want er waren mega grote meervallen die meezwommen naast ons. Ook liep er een grote spin over de rug van de jongen voor mij op het vlot en vlogen er vele vleermuizen boven ons. Ofterwijl, gezelschap genoeg.. Ik had deze ervaring voor geen goud willen missen en vind dit echt een magische plek! Na de Lod Cave zijn we nog naar een de hotsprings gegaan en naar een waterval (maar door het droge seizoen was er niet bepaald een waterval te zien). Wat een ontzettend mooie natuur heeft Thailand te bieden!
Op mijn laatste dag in Pai heb ik nog even een aantal uren aan het zwembad gelegen en vervolgens heb ik weer 762 bochten doorstaan om in Chiang Mai te komen. In Chiang Mai samen met Chelsea en een andere kamergenootje wat gaan eten op het foodcourt en over de night bazar gelopen, die gelegen is naast ons hostel.
Op mijn eerste dag hier in Chiang Mai twee Nederlandse meiden tegenkomen, die ook beide alleen reizen door Azie. We hadden allemaal het idee om vandaag door de stad te lopen, dus zijn we samen de stad gaan verkennen. Op een marktje hebben we de heerlijke fruitsoort Mangosteen ontdekt, echt goddelijk! Vervolgens zijn we nog wat mooie tempels in gegaan. Je moet je slippers dan buiten laten liggen, maar wij hadden er niet over nagedacht dat donkerblauwe slippers in de volle zon nog best heet kunnen worden. Waarschijnlijk was het dus een hilarisch gezicht voor de thaise mensen om ons onze gloedhete slippers aan te zien doen. Weer wat geleerd zullen we maar zeggen. Bij een geweldige koffietuin met allemaal beelden van klei even bijkomen van de hitte. Even naar het hostel om op bed te liggen, want tsja die Pfeiffer is er nog steeds (of komt de moeheid door de hitte, vele nieuwe indrukken: I don’t know anymore). ‘s Avonds gegeten met de Nederlandse meiden en Chelsea en over de marktjes in het noorden van de stad gelopen.
Ik blijf nog een dagje in Chiang mai nu en dan ga ik de echte cultuur van Thailand ervaren door op een organic farm locals te helpen.