Local experiences

Het begin van mijn reis was voornamelijk wennen aan het klimaat, de cultuur en de drukte hier. Voordat ik mijn reis begon, had ik me voorgenomen om niet alleen de cultuur van een afstand te bekijken, maar ook echt met de locals op te trekken en zelf typisch Thaise handelingen te leren uitvoeren. In de afgelopen weken heb ik dat geprobeerd door bij een organic farm in een bergdorpje te helpen, een thaise kookcursus te nemen, een thaise massage te krijgen, maar ook door zelf te leren hoe je een thaise massage moet geven door het volgen van een cursus thais masseren.
Maar laat ik eerst even verder gaan bij waar ik gebleven was: mijn laatste dag in Chiang Mai voordat ik naar de organic farm zou vertrekken.
Samen met Marieke en Sharon had ik besloten om vandaag naar de Canyon te gaan in Chiang Mai. Er werd gezegd dat je er makkelijk op de scooter heen kon, maar de vorige keer was me al duidelijk geworden dat scooter rijden in deze drukte niet echt mijn ding is. Sharon en Marieke verzekerde mij dat we langzaam zouden rijden en dat we waarschijnlijk leuke wegen hadden om overheen te rijden. Nou oke, onder deze voorwaarden wilden ik nog wel een keer proberen om scooter te rijden. Toen we de scooter hadden gehuurd en de route naar de Canyon hadden gevraagd, kwamen we erachter dat we alleen maar over drukke autowegen moest rijden voor ongeveer 30 minuten (in mijn tempo iets meer dan 45 minuten), dus leuke en mooie straatjes was totaal niet aan de orde. Daar reed ik dan op mijn mooie paarse scooter op een weg met 3 banen vol met sjezende scooters, motors, auto's en vrachtwagens. Heel erg blij was ik er niet mee, maar wie A zegt moet ook B zeggen natuurlijk. Toen we dan ook eindelijk aankwamen bij de Canyon was ik zeker blij, want deze Canyon was de scooterrit zeker waard. Het was een prachtige Canyon met aan alle kanten water om in te zwemmen, dus hier hebben we in de middag dan ook lang in het water gelegen. Het liefst bleef ik hier zo lang mogelijk, want ik had niet echt zin om weer over die wegen terug te gaan met de scooter haha. Maar gelukkig viel de terugweg redelijk mee en begon ik het aan het einde verassend genoeg zelfs nog een beetje leuk te vinden ook.
De volgende dag zou ik samen met Sharon vertrekken richting Samoeng city (60 kilometer van Chiang Mai) naar de organic farm van Watchara. Ik had in Nederland al contact opgenomen met Watchara en gezegd dat ik voor een paar dagen wilde komen helpen

op de farm. Via de mail had hij mij verteld dat we om daar te komen een geel minibusje moesten vinden op de Warorot Market en dat dit busje maar 1 keer dag zou vertrekken richting zijn dorp. De markt was echter gigantisch en er waren vele gele busjes, maar na redelijk vaak rondvragen vonden dan eindelijk het goede gele busje. Na een aantal uur in het busje te hebben gezeten, werden we afgezet bij de organic farm. Wat een luxe: netjes door het busje voor de deur afgezet van de farm. Maar niets was minder waar, want we moesten nog redelijk wat stijle hellingen op met onze backpacks naar de top van de berg om de farm te bereiken. Daar stonden we dan bovenop de berg bezweet van de hike kijkend over een landschap met velden voor de gewassen, een primitieve keuken gemaakt van bamboe en kleine slaaphutjes gemaakt van bamboe. Toen we door Watchara een rondleiding kregen bleek al gauw: deze dagen is echt back to basics! Ons hutje was gemaakt van bamboe en muren om de insecten weg te houden was er niet echt, de 'bedden' waren gewoon de kussens die wij in Nederland gebruiken in onze tuinstoelen, de regenwaterdouche kwam niet hoger dan mijn schouder, de wc was alleen een gat in de vloer, het fornuis was een eigen gemaakt vuurtje en er was helemaal geen electriciteit en internet. Eventjes wennen, zullen we maar zeggen..
Watchara legde ons uit dat ons werk hier voornamelijk zou bestaan uit het helpen bouwen van bamboehutten en een bamboekeuken, aangezien het nu dry season was en er dus niets op het land te doen was. Normaal verbouwen ze hier rijst, sojabonen, mais en pinda's, maar over een maandje begint het regenseizoen pas en beginnen ze dus pas met het verbouwen hiervan. Vervolgens vertelde Watchara ons het dagelijkse schema wat hij normaal aanhoudt: opstaan rond 7:45, ontbijten (rijst) rond 8:15, beginnen met werken om 9 uur, lunchen (rijst) rond 12.15, rusten tot ongeveer 14:15, een activiteit of werken in de middag, koken rond 18uur, avondeten (rijst) rond 19uur en mediteren rond 21 uur. Watchara is zelf van zijn 13de tot 25ste monnik geweest en kon ons daarom uitleggen hoe we moesten mediteren. Ook konden we al onze vragen aan hem stellen over het boeddhisme, maar ook over Thailand in het algemeen. Echt een perfecte manier dus om veel over de cultuur van Thailand mee te krijgen en te zien hoe het gezinsleven/farmleven in Thailand eraan toe gaat. Ook hebben we geleerd wat je allemaal kan doen met bamboe, want ons werk bestond uit het maken van de bamboemuren voor de nieuwe hutjes, het weven van de daken van deze hutjes, het verzamelen van hout en het zagen en plaatsen van palen in de grond voor de nieuwe keuken van de farm. Na mijn bezoek hier is me wel duidelijk geworden hoe sterk bamboe is! In Thailand wordt bamboe dan ook zelfs gebruikt als bouwsteiger, eventjes wat anders dan waar de steigers bij ons van gemaakt zijn.

In de middag na de lunch zijn we gaan rondlopen om te kijken naar de andere boerderijen in het dorp, gaan zwemmen in een reservoir (waar we een gratis dr. fish behandeling kregen) of gaan 'vissen' (nou ja, eerder toekijken). Het vangen, doden en fileren van de vis was namelijk niet helemaal aan ons besteed, maar gelukkig konden wij ons nuttig maken door zelf frietjes klaar te maken. Het vissen lieten we maar over aan de drie andere vrijwillegers die een paar na ons ook op de organic farm erbij kwamen. Een van hen was een man uit Nieuw-Zeeland, die beschreven kan worden als een echte holbewoner (veel lichaamsbeharing, kapot kleding en een slechte hygiene). De andere twee vrijwillgers waren een koppel uit Zwitserland, die hun baan hadden opgezegd om samen een jaar te reizen. Interessant om met zo'n divers gezelschap een paar dagen op te trekken.
Kort samengevat, was dit een ontzettend mooie ervaring. We hebben mogen zien hoe het dagelijks leven van een gezin op een boerderij in Thailand eraan toe gaat, hebben geleerd wat allemaal mogelijk is met bamboe, hebben een paar dagen geleefd zonder klokken, spiegels en electriciteit en hebben veel over het boeddhistische kloosterleven en

mediteren geleerd. Een ware Expeditie Robinsom ervaring.
Na afscheid te hebben genomen van Watchara, zijn vrouw ' Dang' en de andere vrijwilligers gingen Sharon en ik om 6 uur 's ochtends weer terug met de gele bus naar Chiang Mai. In Chiang Mai heb ik afscheid genomen van Sharon (die richting Pai ging) en ben ik een hostel gaan zoeken. Om even bij te komen van de ervaring op de organic farm heb ik een thaise massage genomen. Eerder had ik al gehoord dat er een interessante Social Enterprise in Chiang Mai was die massages aanbod: ex-gevangen uit de vrouwen gevangenis in Chiang Mai werkten hier als masseuse. Vrouwen die uit de gevangenis komen hebben vaak moeite met het vinden van werk waardoor ze vaak terugvallen in hun oude criminele patroon. De directeur van de vrouwengevangenis in Chiang Mai heeft deze vrouwen de kans gegeven om een opleiding te doen tot masseuse, maar zelfs met dit papiertje op zak werden ze vaak niet aangenomen. Vandaar dat er speciaal voor deze ex-gevangen een massagesalon is gecreeerd om ze op deze manier een baan te geven en te helpen weer terug te treden in de samenleving. Een mooie plek dus om mijn eerste thaise massage te krijgen. En wat een ervaring is dat! Opeens ligt er een thaise vrouw vrijwel bovenop je of zit ze op je rug haha, maar de massage zorgt er zeker voor dat ik met onstpannen spieren weer de deur uit kan gaan.
De thaise massage is een interessant en belangrijk onderdeel van de thaise cultuur en daarom wil ik er graag zelf meer over leren. Samen met Miri, een duits meisje uit mijn hostel, heb ik me ingeschreven voor een cursus thais masseren. De cursus werd gegeven door twee ontzettend lieve thaise vrouwen, die echt de tijd namen om alles duidelijk uit te leggen en voor te doen. Naast Miri en mij namen een koreaans stel en een chinese vrouw deel aan de cursus. Tijdens deze volle dag hebben we de basis van de thaise massage geleerd: een voetmassage, een hoofdmassage, een schoudermassage en een rugmassage. Dus wie-o-wie meldt zich aan als mijn proefpersoon, zodat ik mijn nieuwe skills toe te passen?

Een ander belangrijk onderdeel van de thaise cultuur is natuurlijk het heerlijke thaise eten! Waaronder de wel bekende 'pad thai', 'fried rice with chicken', 'mango with sticky rice' en 'khao soi'. Elke dag geniet ik van dit heerlijke eten, maar heb eigenlijk geen idee welke ingredienten gebruikt worden en hoe ze dit bereiden. Vandaar dat ik me ingeschreven heb voor een kookcursus bij een farm net buiten het centrum van Chiang Mai. De thaise docent Sammy kon goed engels en had veel humor, de groep was gezellig en het eten wat we gemaakt hebben was heerlijk! Per persoon koos je zes gerechten om te maken keuze, die je dan vervolgens mocht opeten. Ik had gekozen om te leren hoe je 'groene curry', 'fried rice with chicken and cashew nuts', 'hot and sour shrimp soup', 'springrolls', 'papaya salad' en 'mango with sticky rice' maakt. Na al dit eten zat ik wel echt helemaal vol, dus toen ik in de avond over de markt liep, kon ik geen eten meer zien.

Chiang Mai heeft veel gezellige marktjes en op zondag is de bekende 'sunday walking street': een markt bestaande uit vele honderden kraampjes. Helaas merk ik dat ik in de avond nog steeds wel echt snel moe ben, dus heb ik op de markt tussendoor maar een relax momentje inlast door middel van een voetmassage. Haha nooit verwacht dat ik ooit midden op een markt zou zitten in een rij met minstens honderd mensen die allemaal tegelijk een voetmassage krijgen.
Hierna nog maar 1 dagje in het sfeervolle Chiang Mai en dan ga ik door naar het oosten van het land richting de grens van Laos.