Gelukkig kunnen wij vandaag een rustiger verhaal melden ondanks dat vandaag welk de langste autodag was, maar liefst 11 uur gereden in totaal. Eerst Servië uit wat goed ging, nog ff een keer afgetankt (prijs diesel 1,09) toen Macedonië in, wat ook goed ging behalve dat het vreselijk druk was bij de grensovergang en dat onze beambte graag wilde laten zien dat hij goed zijn werk uitvoerde en vroeg daarom naast onze paspoorten ook om onze groene kaart....keek hierbij heel gewichtig en zij toen rij maar door. Wel moet ik zeggen dat beide landen prachtige landschappen hebben getoond, hetgeen in de voorgaande landen niet het geval was. Mega bergen en veel diversiteit qua bebouwing en bijzonder om zo in de bergen te rijden. Goed we komen dus Macedonië in, grote grutten wat een wegen zeg als dit door heel het land zo is overleefd onze auto het niet, het is slalommen om gaten zo groot als een wiel (die plat is neergelegd) te ontwijken. Voor jullie beeldvorming wat extra info, eerder dit jaar waren er problemen in dit land op politiek gebied en dat ging zover dat tijdens rellen en protesten er mensen zijn omgekomen dus best serieus. Wij zouden stoppen in Skopje maar hebben dit voor we vertrokken aangepast waardoor we nu wel door het land heenrijden wat volgens de autoriteiten geen punt is, maar slapen doen we net over de grens in Griekenland. Eerlijk gezegd hebben wij gelukkig niets gemerkt van dit alles en was het zowel bij de grens als onderweg rustig, gelukkig. Via de plaatsen Ohrid ( bij sommigen bekend vanwege het mooie meer) Nis en Skopje het land doorgegaan. Voor je het weet ben je dit land al weer door en belandt je in Griekenland waar wij Athene hebben aangehouden om op onze plaats van bestemming aan te komen. Aan de manier van autorijden weet je overigens ook weer gelijk dat je hier bent. Het lijkt of iedere automobilist incl. de Grieken zelf een doodswens hebben zo wordt er gereden. Tweebaans weg en dan gewoon inhalen op de baan van het tegemoetkomende verkeer en die wijken dan wel uit, dus je rijdt op enig moment gewoon met drie een kant op waardoor de ander kant de vluchtstrook op moet om daar ruimte te geven. Vooral de Roemenen en Bulgaren hebben hier een handje van, idioten ! De wegen zijn hier ook niet bijzonder goed, gebruiken onze steunhulp dus niet voor de wegen dat moge duidelijk zijn..... Wel hebben we hier de meeste tolwegen gehad op onze route wel 6x. Het koste overigens niet veel hoor, maar het houdt wel op en ook deze gelden spenderen ze niet aan de verbetering van hun wegen. Natuurlijk ook hier weer het probleem de navigatie kan de straat in de plaats Trikala niet vinden dus papiertje er weer bij en op hoop van zegen, ook dit werd weer een kleine zoektocht (zaterdag na 6-en en alles uitgestorven). Uiteindelijk wat lokaal barpersoneel, een taxichauffeur en een 3-tal mannen in een tankstation shop verder en we weten het zouden het nu, dus we gaan op zoek. We zijn Griekse tijd 19.00 uur eindelijk op de plek van bestemming aangekomen. Blijken wij twee van in totaal 6 gasten te zijn die hier overnachten, maar dat betekend dat ze dan maar gewoon het restaurant dichtgooien en het personeel naar huis sturen, en nu hebben wij honger na zo'n lange rit. Voor diegene die Edith goed kennen die wordt echt onhebbelijk als ze niet kan eten wanneer ze echt trek heeft, dus nagevraagd of diegene aan de receptie niet wat in elkaar kan flansen. Ja, iets simpels als een ham/kaas tosti en een Griekse salade dat lukt wel. Mooi doe er een biertje en een grote fles water bij en je hoort ons niet meer de rest van de avond en oh ja breng het op onze kamer a.u.b. Dit was geen probleem en zo geschiedde dus eind goed al goed voor dag 4. Morgen hebben we de laatste autodag voor de boeg en die is ook tevens het kortst nl 125 km naar Volos, hier gaan we dan maandagmorgen om 8.15 op de boot en 2 uurtjes later zijn we eindelijk op de plek van bestemming nl het mooie eiland Skiathos, waar we vervolgens 5 weken geen kl.....n gaan doen, behalve van elkaar en van alles en iedereen om ons heen genieten. Morgen dag 5.