Vanmorgen om 7.15 uur wakker en geen behoefte meer om verder te slapen dus eruit gegaan en dacht laat ik weer eens wat schrijven over onze eerste dagen. Maandag zijn we aangekomen op het eiland en hebben we ons ingericht in onze accommodatie Villa Zoe. Bij binnenkomst stonden er wat locale producten op ons te wachten zoals olijfolie uit eigen gaard, een grote pot met honing van ik denk een imker hier vlakbij, heb nl geen imker kast ontdekt hier op het erf en een fles rode wijn welke overigens uit Bulgarije komt dus niet heel lokaal is maar wel erg attent. Een bosje verse bloemen op tafel vanuit de eigen tuin. De eerste avond maken wij ons klaar om te gaan eten bij onze goede kennis en inmiddels toch ook goede vriend Christos die een taverna heeft zo'n 6 km hier vandaan. Daar aangekomen horen wij van zijn beide zonen dat hij er niet is omdat hij via het internet een auto heeft gekocht die hij nu aan het halen is in Duitsland en hij zal donderdag naar alle waarschijnlijkheid weer terug zijn. Het klinkt misschien raar maar niet welkom te worden geheten door Christos geeft onze start op Skiathos een soort van je vakantie kan nog niet starten, wat natuurlijk allang geleden is begonnen stom he!. We hebben toch ondanks alles een heerlijke eerste avond en bij afrekenen wordt er gezegd de eerste avond is altijd van de familie dus jullie betalen niets. Het klopt, dit gebruik gebeurd eigenlijk altijd wanneer we de eerste avond komen eten. Jullie zijn onze familie en daarom mogen jullie niet betalen, hoe aardig. Bij het terugrijden naar huis merken wij dat de auto wat lastig doet, kan niet bepalen welke versnelling het moet nemen en slipt tussen de versnellingen de heuvels op een beetje door dit is niet relaxed. Aangekomen merk je dat het ons beiden bezighoud en we gaan eigenlijk zonder wat hierover te bespreken naar ons bedje toe waar we moe maar voldaan in slaap vallen. De volgende morgen besluiten we lekker rond om ons huisje te genieten van alles wat de omgeving ons te bieden heeft en daar wij een heerlijk terras incl dito uitzicht hebben vermaken wij ons hier prima en kunnen we een beetje wennen aan de warme temperaturen. Het hebben van een volledig ingerichte keuken zorgt ervoor dat wij een heerlijke lunch en een heerlijk avondmaal kunnen maken dus ja waarom zou je ook iedere dag weggaan we zijn hier tenslotte 5 weken. Het is inmiddels woensdag en mijn ouders zullen vandaag op het eiland aankomen en we hebben beloofd hun op het vliegveld op te halen wat een luxe zeg. Kom je uit Nederland en vlieg je naar zo'n piepklein eiland ergens in Griekenland wordt je gewoon door je dochter en schoonzoon met een auto die je kent opgehaald bizar. 'S Morgens vraag ik Robin hoe laat we die kant opgaan om ze te halen de vlucht zou incl vertraging tussen 10 en 10.30 uur binnenkomen, waarop hij zegt we zien ze hier binnenkomen en wanneer hij is geland hebben we nog tijd zat om daar naartoe te gaan, ik zeg ok als jij denkt dat dat op tijd is prima. Vlucht Hv1947 uit Nederland wordt door mij voor hun op de mobiel gefilmd en zie dat ze daadwerkelijk zijn geland dus we maken ons klaar om ze te gaan halen. Binnen in de aankomst- en vertrekhal sta ik achter de deuren te wachten, veel passagiers vliegen naar buiten om hun eerste sigaretje sinds opstijgen te nuttigen en dit is wat Robin buiten ook staat te doen. Na ongeveer 10 minuten wisselen wij elkaar af en komen mijn ouders met schoonzoon de chauffeur naar buiten toe en zie bij mijn moeder duidelijk een uitdrukking van verlichting, ze is blij haar dochter weer in levende lijve te zien na de voor haar niet zo prettige ondernomen autorit hiernaartoe. Iets waar zij als moeder niet echt om stond te juichen gewoon omdat het voor ons de eerste keer is om op deze manier te reizen en ze niet weet wat te verwachten valt, tja de appel valt niet ver van de boom als je begrijpt wat ik bedoel (zekerheid voor alles...). Later vraag ik het haar en ze bevestigd inderdaad dat ze blij was me persoonlijk te hebben kunnen begroeten. We brengen ze in alle stijl naar hun appartement en laten hun vervolgens met rust om lekker bij te komen en wij gaan boodschappen doen, iets wat hier een leuke bezigheid is (gezien de benodigde hoeveelheden en het soort supermarkt) en zeker niet voelt als een vaste bezigheid zoals thuis. 'S Avonds hebben we met mijn ouders afgesproken in onze vaste taverna iets wat mijn ouders van ons hebben overgenomen door altijd de eerste avond met ons daar te gaan eten, alleen deze betalen we natuurlijk wel zelf, maar pa en ma worden door de zonen van harte welkom geheten en wensen hun een goed verblijf toe. Terug naar huis blijft toch dat issue met die auto ons bezighouden en thuis praten we over wat te doen, laten we de auto staan en huren we een scooter voor 5 weken, nee dat is gekkenwerk en dan staat hij hier ook zolang stil is ook niet goed. Ik zeg morgen kijk ik het boekje ff na want we zouden ook gewoon handgeschakeld kunnen rijden dat is gezien de hoogte van de heuvels geen slechte gedachte om te doen. Robin kijkt mij glazig aan en zegt handschakelen met een automaat? Ja schat dat kan ik moet alleen kijken wat voor soort transmissie wij hebben om de mogelijkheden hiervoor in te schatten dus dat komt goed. Ik app nog even met een goede vriend thuis en krijg bevestigd wat ik wilde gaan doen met de auto nu nog ff saampjes oefenen zodat we er beide een goed gevoel bij hebben dit gedurende deze reis zo te gebruiken zeker op het eiland maar wellicht ook op de terugreis in de bergen van Oostenrijk. Dag 4 en we maken ons klaar lekker naar het strand te gaan iets wat we normaal altijd gelijk vanaf dag 1 al doen maar nu dus niet. We naderen ons gebruikelijke stuk op een bepaald strand in de plaats Agia Paraskevi en worden direct gespot door de dame van de kiosk welke vooraan op het strand staat, ze slaat haar handen in de lucht en komt naar ons toe. We worden incl twee dikke klapzoenen ook hier van harte welkom geheten, we wisselen kort wat woorden over de afgelopen winter en of het seizoen tot nu toe al goed is verlopen en verder de hamvraag hoelang blijven jullie. 'S Middags verteld haar dochter het haar nogmaals en pas dan valt het kwartje van die 5 weken, en terecht is ze hier heel blij mee want ja 5 weken bijna iedere dag wel afname van drankjes eo snacks dus inkomsten, ik snap dat wel. Gatver ook hier last van wespen die regel geldt dus overal de maand Augustus is wespen maand waar je ook bent in Europa, ik zeg geen paniek en niet gaan lopen zwaaien (dit is nl wat Robin dan graag doet ze proberen weg te jagen, ik zeg vooral niet doen) ze gaan vanzelf wel weg en inderdaad na verloop van tijd en weer/wind wisseling vertrekken ze en kunnen wij rustig luieren en zwemmen in de heerlijke heldere schone maar zeer zoute zee. Dag 5 we worden wakker van de enorme regen en onweer en hier tussen die heuvels in klinkt het altijd nog heftiger dan het misschien is, maar strandweer is het nu duidelijk niet dus thuisblijven en de poets die vandaag komt niet in de weg zitten, geen probleem wij gaan wel buiten zitten (mits droog) zodat jij rustig je werk kunt doen. De eigenaar verzoekt ons als we vragen hebben deze aan hem te richten want de poets spreekt alleen maar Grieks, nou bedanken en simpele dingen aangeven dat lukt me wel, maar het is niet nodig dus ik bedankt haar hartelijk in het Grieks voor de gedane arbeid en ik krijg een kleine glimlach terug. Vandaag trekken de buren eruit en is het huis direct naast ons leeg, de eigenaar heeft gevraagd of we daar willen wonen voor de aankomende week ( groter en nog beter uitzicht) om daarna weer terug te keren naar onze huidige accommodatie, en dit kan later nog een x. Robin kijkt mij aan en overlegd op zijn manier waardoor hij de eigenaar direct aanspreekt en zegt nee sorry, maar ik ga niet twee x verhuizen met alle spullen om dan weer terug te keren naar waar we nu zitten welke ook uitstekend is en wat we uiteindelijk toch ook geboekt hebben dus dank maar nee. De eigenaar zegt ok maar als je wilt kun je overdag gewoon gebruik maken van het huis en daar lekker op het terras zonnen etc... Want er is niemand en het kost mij niets extra dus doe dat dan, dat is een prima voorstel en hiervan zullen we wel gebruik maken. Lekker daar op het terras liggen, daar het toilet en eventueel 's Middags einde dag wat tv zappen, daar is de tv nl beneden en wij hebben de onze boven. Dus gewoon dat extra gebruiken indien nodig verder niets. Dus we zijn nu wel een stel rijke toeristen die de aankomende week gewoon twee huizen tot hun beschikking hebben. Verderop een kleine blik van beide huizen. Vrijdag gaan we lekker van de zon genieten ( althans als het weer het toelaat, verwachting was za en zo kans op regen, maar ook dit viel wat eerder dus we zien het wel) op ons extra terras en zaterdag gaan we weer lekker naar het strand toe, het nieuwe autorijden is een uitkomst gebleken en dus zijn de zorgen die we hierover hadden ook weer overboord gegooid, genieten dus. Vrijdagavond nadat we eindelijk mijn surrogaat vader en goede vriend hebben gesproken vernemen we van hem dat hij niet zo'n fijne autorit vanuit Duitsland heeft gehad. Nog geen week na ons is bij de grens van Macedonië met Griekenland de pleuris uitgebroken en wordt er zelfs met traangas gewerkt. Kennelijk wil Macedonië maar mondjesmaat de vluchtelingen toelaten vanuit Griekenland en dat zorgt voor onrust in zowel Macedonia als wel in Servië die daar weer aan grenst. Hij heeft een goede 3000 km gereden omdat hij in Servië gewaarschuwd werd terug te rijden naar Hongarije en van daaruit via Roemenië en Bulgarije naar Griekenland te gaan. Toen ik deze verhalen hoorde kun je begrijpen dat ik zo blij was dat wij daar geen last van hebben gehad en we inmiddels al besloten hebben met de boot vanuit Griekenland terug te gaan naar Italië. Nou volgende week meer.