Sabatical

Wanneer ik dit deel aan het schrijven ben zit onze tweede week op Skiathos er al bijna weer op.
Gisteren even contact gehad met Nederland omdat kennelijk onze eerder reisverslagen niet bij iedereen waren aangekomen, verder eigenlijk niet al teveel contact met het thuisfront gehad omdat we daar ook eigenlijk helemaal geen behoefte aan hebben. Afgelopen dinsdag hebben wij onze bevriende kennissen uit Engeland verwelkomd die zijn hier nu voor twee weken vakantie en wij hebben net zoals bij mijn ouders voor taxi gespeeld. Stond in de aankomsthal net zoals bij een limo bedrijf klaar met een bordje waarop geschreven stond de naam van de familie die we daar gingen ophalen iets wat hun vreselijk aan het lachen bracht toen ze door de schuifdeuren naar buiten liepen, ze vroegen gelijk ' wat bang dat we nu al vergeten zouden zijn hoe jullie eruit zien, echt niet' ! Na een innig onthaal brengen wij ze naar hun accommodatie maar niet voordat wij ze er tegenover bij Christos hebben afgeleverd. Eerst hun vriend begroeten en dan direct er tegenover kunnen ze hun slaapverblijf betrekken iets wat ze de afgelopen 22 jaar al zo doen sinds ze het eiland bezoeken, zijn wij nog groentjes bij. Terwijl we de parkeerplaats oprijden staat de eigenaar ons al op te wachten want hij wist gelukkig via ons al dat hun vlucht een uur later was gearriveerd, maar ze worden wederom hartelijk welkom geheten en verder is ook de rest van het gezin, mijn ouders en nog een andere goede vriend van het eiland aanwezig om ze te begroeten dit roept kennelijk nogal wat emotie op bij de beiden want ze houden het niet droog, dat was nou ook weer niet de bedoeling van onze actie. Met zijn allen drinken we erop dat we weer compleet zijn en weer mogen genieten van een mooie vakantie op het eiland. Ik sprint gauw even naar de overkant om voor hun de eerste levensbehoeften uit de supermarkt te halen, verzoek was melk en water....ok meer niet? Nee, de rest ligt als het goed is op ons in de kamer te wachten want dat hebben we in Juni achtergelaten dus dit zou genoeg moeten zijn. Na een rondje drank en bijgekomen te zijn van de eerste indrukken laten wij hun met rust en gaan zelf weer richting ons eigen vakantiestekkie diezelfde avond spreken we elkaar toch weer om te gaan eten en dan hebben we tijd genoeg om te praten over de afgelopen weken cq maanden waarin we elkaar niet persoonlijk hebben gesproken. Pa en ma springen ook weer op de scooter en gaan richting hun appartement.
Na inmiddels twee dagen weer heerlijk aan het strand te hebben verbracht zijn we met elkaar wel tot de conclusie gekomen dat het stervend druk is op het eiland iets wat wij normaal in deze periode niet gewend zijn. Ieder jaar laatste week Augustus en de eerste weken van September zijn normaal voorbehouden aan de ouder koppels zonder kinderen, met name dit laatste is zeker nog niet het geval het stikt hier van de kinderen. Kennelijk zijn in heel Europa de schoolvakanties wat later en zullen pas vanaf de tweede week september de meeste weer huiswaarts zijn gekeerd. Voor ons niet ideaal maar goed we kunnen er verder weinig aan veranderen dus dan passen wij ons maar een beetje aan zodat wij er zo min mogelijk last van hebben. Op woensdag avond hebben wij nog een kleine surpriseparty voorbereid voor onze engelse vriend die afgelopen zaterdag 70 is geworden, dus wij samen met Christos slingers, ballonnen en versiersels opgehangen zodat het ook goed zichtbaar was, iets wat de jarige zelf niet super enthousiast maakte toen hij de weg overstak en zag wat wij gedaan hadden. Zoals bij veel Engelsen volgt dan direct een vorm van schaamte, want waarom doen mensen dit voor jou? Iets wat bij hun niet vanzelfsprekend lijkt te zijn. Eenmaal binnen bedankt hij zich persoonlijk maar geeft nogmaals aan ' dit hadden jullie toch niet hoeven doen'? Nee, klopt maar we wilden het graag dus geniet ervan.
Later aan tafel worden cadeautjes uitgepakt en zorg ik als klap op de vuurpijl na het eten in de keuken stiekem voor de taart. Ik kom de keuken uit en start Happy Birthday, dit wordt al gauw door het gehele restaurant opgepikt en zo loop ik onder luid gezang van alle gasten naar onze tafel en geef de jarige zijn taart. Dit was de druppel en de jarige houd het niet meer droog, hij drukt mij zo stevig tegen zich aan en fluistert ' thank you so much' in mijn oor, dat mijn bril er acuut twee heerlijke vetvlekken bij heeft op het glas, ach wat boeit het missie geslaagd en zeer gelukkige mensen om mij heen, de avond heeft nog even voortgeduurd voor we allemaal moe maar voldaan weer richting onze slaapplaatsen vertrokken. Het is vrijdag en op het strand liggen we met elkaar te mijmeren wie er eventueel vandaag nog van de bekenden zouden kunnen aankomen, daar dinsdag en vrijdag de twee drukste dagen zijn qua wisseldag met vakantiegangers. We komen nog op 8 namen, maar 's Avonds in het restaurant is het uitgestorven en denken wij er is niemand meer bijgekomen vandaag aan nieuwe gasten. De eigenaar zegt het blijft rustig, of het is nu even rustig en de nieuwe gasten komen wel maar later dan normaal, dit is zoals hij gewend is dat het gaat op met name de dinsdag en vrijdag, het laatste bleek het geval na 9-en stroomt het toch weer vol. De voor hem bekenden stappen toch nog binnen om een hapje te eten en ook twee van onze eerder
8 bedachte namen komen binnen en komen direct aan onze tafel vertellen dat ze vertraging hebben gehad en daarom zo laat zijn. Ook zij zullen er twee weken zijn en dat betekend dat er weer gevist kan worden, dit is nl de dagelijkse bezigheid van zowel onze vriend Brian als wel een van de twee gasten die zojuist zijn aangekomen. Dat beloofd wat aangezien zij ieder jaar door de lifeguard worden verwittigd dit zover mogelijk uit de zwemzone te doen, iets waar ze zelf altijd goed aan denken hoor en nooit enige gast tot last zijn. Ons werd al verteld als dat knaapje nou weer komt zeuren en dreigt de politie te halen, zeg dan gewoon dat je dit moet doen van de dokter, dat dit een soort van therapie is voor jou. Overhandig wat papieren met Nederlands of Engelse tekst en het jochie zal gauw gaan. We lachen er hartelijk om maar zullen dit soort methoden niet gaan toepassen. Men gaat uiteindelijk lekker eten en wij nemen nog een afzakker om vervolgens daarna weer terug te rijden, zaterdag zullen wij een dagje strand overslaan. Wij gaan de auto laten wassen, de was doen en boodschappen halen. 'S Avonds gaan we heerlijk uit eten in de stad en lekker ff wat shoppen en een drankje drinken in de haven. Ook van de afgelopen week een paar kiekjes van al wat wij gezien en gedaan hebben, op het strand of elders.

e.persijn5

25 chapters

De tweede week

Skiathos

Wanneer ik dit deel aan het schrijven ben zit onze tweede week op Skiathos er al bijna weer op.
Gisteren even contact gehad met Nederland omdat kennelijk onze eerder reisverslagen niet bij iedereen waren aangekomen, verder eigenlijk niet al teveel contact met het thuisfront gehad omdat we daar ook eigenlijk helemaal geen behoefte aan hebben. Afgelopen dinsdag hebben wij onze bevriende kennissen uit Engeland verwelkomd die zijn hier nu voor twee weken vakantie en wij hebben net zoals bij mijn ouders voor taxi gespeeld. Stond in de aankomsthal net zoals bij een limo bedrijf klaar met een bordje waarop geschreven stond de naam van de familie die we daar gingen ophalen iets wat hun vreselijk aan het lachen bracht toen ze door de schuifdeuren naar buiten liepen, ze vroegen gelijk ' wat bang dat we nu al vergeten zouden zijn hoe jullie eruit zien, echt niet' ! Na een innig onthaal brengen wij ze naar hun accommodatie maar niet voordat wij ze er tegenover bij Christos hebben afgeleverd. Eerst hun vriend begroeten en dan direct er tegenover kunnen ze hun slaapverblijf betrekken iets wat ze de afgelopen 22 jaar al zo doen sinds ze het eiland bezoeken, zijn wij nog groentjes bij. Terwijl we de parkeerplaats oprijden staat de eigenaar ons al op te wachten want hij wist gelukkig via ons al dat hun vlucht een uur later was gearriveerd, maar ze worden wederom hartelijk welkom geheten en verder is ook de rest van het gezin, mijn ouders en nog een andere goede vriend van het eiland aanwezig om ze te begroeten dit roept kennelijk nogal wat emotie op bij de beiden want ze houden het niet droog, dat was nou ook weer niet de bedoeling van onze actie. Met zijn allen drinken we erop dat we weer compleet zijn en weer mogen genieten van een mooie vakantie op het eiland. Ik sprint gauw even naar de overkant om voor hun de eerste levensbehoeften uit de supermarkt te halen, verzoek was melk en water....ok meer niet? Nee, de rest ligt als het goed is op ons in de kamer te wachten want dat hebben we in Juni achtergelaten dus dit zou genoeg moeten zijn. Na een rondje drank en bijgekomen te zijn van de eerste indrukken laten wij hun met rust en gaan zelf weer richting ons eigen vakantiestekkie diezelfde avond spreken we elkaar toch weer om te gaan eten en dan hebben we tijd genoeg om te praten over de afgelopen weken cq maanden waarin we elkaar niet persoonlijk hebben gesproken. Pa en ma springen ook weer op de scooter en gaan richting hun appartement.
Na inmiddels twee dagen weer heerlijk aan het strand te hebben verbracht zijn we met elkaar wel tot de conclusie gekomen dat het stervend druk is op het eiland iets wat wij normaal in deze periode niet gewend zijn. Ieder jaar laatste week Augustus en de eerste weken van September zijn normaal voorbehouden aan de ouder koppels zonder kinderen, met name dit laatste is zeker nog niet het geval het stikt hier van de kinderen. Kennelijk zijn in heel Europa de schoolvakanties wat later en zullen pas vanaf de tweede week september de meeste weer huiswaarts zijn gekeerd. Voor ons niet ideaal maar goed we kunnen er verder weinig aan veranderen dus dan passen wij ons maar een beetje aan zodat wij er zo min mogelijk last van hebben. Op woensdag avond hebben wij nog een kleine surpriseparty voorbereid voor onze engelse vriend die afgelopen zaterdag 70 is geworden, dus wij samen met Christos slingers, ballonnen en versiersels opgehangen zodat het ook goed zichtbaar was, iets wat de jarige zelf niet super enthousiast maakte toen hij de weg overstak en zag wat wij gedaan hadden. Zoals bij veel Engelsen volgt dan direct een vorm van schaamte, want waarom doen mensen dit voor jou? Iets wat bij hun niet vanzelfsprekend lijkt te zijn. Eenmaal binnen bedankt hij zich persoonlijk maar geeft nogmaals aan ' dit hadden jullie toch niet hoeven doen'? Nee, klopt maar we wilden het graag dus geniet ervan.
Later aan tafel worden cadeautjes uitgepakt en zorg ik als klap op de vuurpijl na het eten in de keuken stiekem voor de taart. Ik kom de keuken uit en start Happy Birthday, dit wordt al gauw door het gehele restaurant opgepikt en zo loop ik onder luid gezang van alle gasten naar onze tafel en geef de jarige zijn taart. Dit was de druppel en de jarige houd het niet meer droog, hij drukt mij zo stevig tegen zich aan en fluistert ' thank you so much' in mijn oor, dat mijn bril er acuut twee heerlijke vetvlekken bij heeft op het glas, ach wat boeit het missie geslaagd en zeer gelukkige mensen om mij heen, de avond heeft nog even voortgeduurd voor we allemaal moe maar voldaan weer richting onze slaapplaatsen vertrokken. Het is vrijdag en op het strand liggen we met elkaar te mijmeren wie er eventueel vandaag nog van de bekenden zouden kunnen aankomen, daar dinsdag en vrijdag de twee drukste dagen zijn qua wisseldag met vakantiegangers. We komen nog op 8 namen, maar 's Avonds in het restaurant is het uitgestorven en denken wij er is niemand meer bijgekomen vandaag aan nieuwe gasten. De eigenaar zegt het blijft rustig, of het is nu even rustig en de nieuwe gasten komen wel maar later dan normaal, dit is zoals hij gewend is dat het gaat op met name de dinsdag en vrijdag, het laatste bleek het geval na 9-en stroomt het toch weer vol. De voor hem bekenden stappen toch nog binnen om een hapje te eten en ook twee van onze eerder
8 bedachte namen komen binnen en komen direct aan onze tafel vertellen dat ze vertraging hebben gehad en daarom zo laat zijn. Ook zij zullen er twee weken zijn en dat betekend dat er weer gevist kan worden, dit is nl de dagelijkse bezigheid van zowel onze vriend Brian als wel een van de twee gasten die zojuist zijn aangekomen. Dat beloofd wat aangezien zij ieder jaar door de lifeguard worden verwittigd dit zover mogelijk uit de zwemzone te doen, iets waar ze zelf altijd goed aan denken hoor en nooit enige gast tot last zijn. Ons werd al verteld als dat knaapje nou weer komt zeuren en dreigt de politie te halen, zeg dan gewoon dat je dit moet doen van de dokter, dat dit een soort van therapie is voor jou. Overhandig wat papieren met Nederlands of Engelse tekst en het jochie zal gauw gaan. We lachen er hartelijk om maar zullen dit soort methoden niet gaan toepassen. Men gaat uiteindelijk lekker eten en wij nemen nog een afzakker om vervolgens daarna weer terug te rijden, zaterdag zullen wij een dagje strand overslaan. Wij gaan de auto laten wassen, de was doen en boodschappen halen. 'S Avonds gaan we heerlijk uit eten in de stad en lekker ff wat shoppen en een drankje drinken in de haven. Ook van de afgelopen week een paar kiekjes van al wat wij gezien en gedaan hebben, op het strand of elders.