Zaterdagochtend 12-9 bewolkt maar warm en een zeer warme krachtige wind. Ik mag vandaag uitslapen omdat ik een slapeloze nacht achter de rug heb omdat diegene die naast mij lag weer eens de hele nacht heeft gerend in zijn slaap, ben toch benieuwd wie hij nu weer achterna zat, maar goed irritant is het wel voor mij in dit geval. Hij maakt me uiteindelijk wakker met een ontbijtje, op dat moment komt de eigenaar Vakis aan de deur om te meldden dat hij overmorgen terug gaat naar Cyprus maar dat een zakenpartner het de aankomende 3 weken zal overnemen, dus als er iets is moeten we bij hem terecht. Ok, we zeggen elkaar gedag en dat is het laatste wat we van hem hebben gezien. Bij het gedag zeggen geeft hij nog even aan dat wij de zondag van vertrek geen haast hoeven te hebben en als we willen mogen we gratis en voor niks tot 2 oktober in het huis blijven want hij heeft dit niet meer verhuurd tot sluiting, ja hallo kom je nu mee ! We bedanken want wij hebben alle zaken voor de terugreis al geregeld en we moeten toch een keer terug naar huis. Het huis waar onze buurmeisjes in zitten is vanaf zaterdag de 19e nog geboekt tot 2-10 door hebben wij begrepen een Italiaans koppel die hier in Juni ook al zijn geweest dus we zien het wel. Vandaag even de stad geweest, ja wederom een lummeldagje gehad, we hebben voor onze dierbaren thuis wat cadeautjes gekocht, lekker een kaas pannenkoek gegeten en op de terugweg weer even wat boodschapjes gedaan. Thuis lekker onderuit met een boek en een laat diner want na deze uitgebreide lunch effe geen trek meer in eten. Oh ja en natuurlijk konden wij deze stad weer niet verlaten zonder bij onze favoriete winkel Arkos een horloge van het merk Oozoo te kopen, allebei een nieuwe met een fikse korting(altijd 2e week van september). Zij verkopen alleen maar horloges van dit Nederlandse merk en is erg populair onder de toeristen hier. Robin verteld mij bij het verlaten van de winkel dat hij zich nog zo had voorgenomen er dit jaar geen een aan te schaffen, maar dat is dus weer hopeloos mislukt. De avondmaaltijd bestaat voor mij uit alleen een heerlijk stuk gegrild vlees met een salade en praten we met de eigenaar tijdens een drankje over zijn winterplannen. Hij vraagt of hij weer welkom is mocht hij in de buurt zijn, natuurlijk ben je van harte welkom zeggen wij maar meldt je dan iets eerder dan de afgelopen keer toen je 6 uur van tevoren belde dat je onderweg was!. Hij lacht en vraagt zich af waarom wij toch niet zo spontaan kunnen zijn als zij, het komt in ze op en handelen dan en wij willen altijd dingen plannen. Ik kan niet anders dan beamen dat hij hierin gelijk heeft en dat dit voor ons beiden zeer zeker zo werkt. Ondanks dat hij weet dat hij heel erg welkom is benadrukt hij toch nog even. Ik houdt ervan als iemand zegt wat hij vind en gelukkig doet hij dat ook naar ons toe. Hij herinnerd mij nog even aan het moment dat zijn 'dochter' hem vorig jaar zo goed heeft geholpen met kaartjes voor de trein en de vliegtickets naar huis terug. Dit mag je dan volgend jaar weer voor me doen zegt hij want jou gevonden prijzen zijn veel lager dan wanneer ik het zelf ter plekke regel. Ook verteld hij ons nogmaals dat hij de stranden in Nederland zo bijzonder vindt. Vorig jaar is hij bij Scheveningen in de buurt geweest bij andere kennissen en dat hij met name zo onder de indruk is van de getijden, iets wat hier niet aan de orde is. Wel zijn we het samen roerend eens over het vieze water, wat niet te vergelijken is met de wateren hier. Hij biedt aan ons volgende week 's morgens even langs te komen voor ontbijt en dan zal hij de route met ons doornemen vanaf Volos via Trikala naar Kalambaka de Griekse Rockies. We zullen dan op zijn verzoek bij zijn goede vriend, die een taverna heeft op de route van kalambaka naar Igoumentisa, een lekker diner nuttigen. De dochter van die vriend werkt dus nu hier op het eiland in het restaurant van Christos. Zij helpt mee in de bediening. Steffie gaat met ons dan nog even op de foto voordat we naar huis gaan, dan kan ze die vast aan haar vader sturen dat werkt voor die mensen hier het beste, herkenning. We gaan de volgende dag lekker naar het strand toe en nuttigen voor 1 keer een lunch bij het Skiathos Princess hotel aan het strand. Ik gebakken vis en Robin een heerlijk volkoren pistolet met tonijnsalade. Een biertje en een milkshake om het compleet te maken, lekker hoor onderuit in de lounge bank en genieten. Dagdromen doen we hier geregeld dat bleek ook gisteren tijdens dat drankje wel toen we met elkaar zaten te praten over het aanschaffen van een stukje grond, hierop iets standaard en simpels te bouwen, dit tijdens het seizoenswerk te bewonen en wij dan in onze vakantie iets huren als verblijf. Kennelijk heeft Christos iets lopen met diegene van wie hij nu zijn huidige pand jaarlijks huurt. Dus hij investeert en wij kunnen dan van hem huren in de vakantie zou leuk zijn, maar zal waarschijnlijk gezien de economie hier wel een droom blijven. Toch leuk om daar met elkaar over te mijmeren. Diezelfde avond worden we in het bar gedeelte overvallen door een horde jonge grieken die voetbal komen kijken, Panathinaikos tegen Man.U. Ze hebben net allen zelf hun werk erop zitten en zijn bevriend met de zonen van de eigenaar, dus ja waar kun je beter een drankje doen dan daar. Het woord malaka (vrij vertaald: rukker) is menig keer gevallen, maar de einduitslag zal we stil hebben gekregen. Wij zagen bij thuiskomst later dat de stand 1-4 is geworden. Wij zijn in de rust naar huis gegaan, ons iets te rumoerig. Morgen komt de poets weer om 10 uur om schoon te maken en is als het goed is haar kind weer naar school toe, dus we kunnen onze spullen als het goed is weer gewoon laten liggen zonder dat er ongevraagd aangezeten wordt. Denk aan potloden, agenda, kleurboek voor volwassenen en speelkaarten dat soort dingen werd kennelijk tijdens het werk van mama gebruikt. Geen probleem maar je hoort dit te vragen en niet ongevraagd aan spullen van de gasten zitten ook al is het een kind ma zou beter moeten weten. Hebben we hier een klacht van gemaakt nee dat vonden we wat ver gaan, we hebben gewoon tijdens de poetsdagen deze zaken opgeborgen zodat ze ook niet in de verleiding konden komen en verder is het prima. Het is overigens de eerste week waarin wij sommige avonden een dus jasje aan konden doen, het koelt dan af tot ongeveer 19 graden en vergeleken bij de temperatuur overdag is dat goed voelbaar, ach dat is ook prima want dat houdt de muggen en wespen mooi weg. En op de slaapkamer kan dan voor het eerste de airco in de nacht uit worden gelaten dat kon tot nu toe nog niet. Door de lokalen is ons inmiddels de route uitgelegd naar Kalambaka, voor diegene die op omroep MAX gekeken hebben naar 'we zijn er bijna' weten waar wij het over hebben, we zijn zo benieuwd. Zal hier wel talloze foto's maken dus die posten we wel tijdens ons verslag op de terugreis. Ook vandaag is het op het strand weer een drukte van jewelste met mensen die gedag komen zeggen omdat zij later die dag of morgen weer zullen vertrekken en als je elkaar jaarlijks op het strand ziet dan zeg je dus netjes gedag aan elkaar. Een engels echtpaar komt nog even vragen over onze reis en hoeveel mijl we wel niet rijden. We vertellen het in km en hij gaat gauw in zijn hoofd de omrekening maken, schrikt, zegt dit zelf nooit te kunnen doen en zegt ons dat we dit moeten doen zolang het allemaal kan. Echt een oud echtpaar wat ons op het hart drukt vooral dingen te doen die we leuk vinden en dit ook uit te voeren. Genieten is het motto! Ze geven bij het gedag zeggen aan al geboekt te hebben voor volgend jaar, zelfde periode, dus we wensen ze een goede vlucht en tot volgend jaar dan maar weer. Zo lief en aandoenlijk al die oudjes hier, maar vergis je niet wel oud qua leeftijd maar nog zeer fit om dit soort reisjes te ondernemen en oprecht en zichtbaar van te genieten. Ik kan alleen maar wensen dat op die leeftijd ook nog te mogen en kunnen doen. Vanavond gaan we lekker eten bij een goede vriendin (en tevens ex van Christos) Voula die taverna Pegasus heeft. Beide hebben gelukkig nog heel goed contact met elkaar en is er geen dikke lucht tussen die twee, wie weet doen ze het zelfs af en toe nog met elkaar ach en waarom niet ze zijn beide vrijgezel.....
We worden hartelijk welkom geheten en nuttigen hier gekleed in lange broek en iets met lange mouwen onze maaltijd. Het is er erg groen en aan de overzijde van het restaurant zit een soort van boerderij achtig iets met schapen en ander vee dus ja de muggen die daar eerst even lekker hebben gestoken komen vervolgens richting jou als je pech hebt en daar wil je echt niet door gestoken worden. Dus een beetje preventie is niet weg hier. Nog even de dochters gesproken en de nieuwe aanwinst in de familie (een 1 maand oude baby van oudste dochter) bekeken. Die wordt natuurlijk meegenomen naar het restaurant dan kan oma het mooi sussen op de arm als het weer eens niet wil slapen en kan dochter in de bediening helpen. Zo werkt dat hier iedereen in het gezin draagt bij in de zaak. We komen weer thuis en komen tot de conclusie dat de zaakwaarnemer geen man is maar een oudere dame van 70 hihi. Spreekt gebrekkig engels volgens Robin en natuurlijk Grieks nou daar komen we wel uit. Wij zijn over 4 dagen toch weg dus dat zal wel loslopen. De buurmeisjes hebben toch eieren voor hun geld gekozen en voor hun laatste 2 dagen een autootje gehuurd, hoeven ze niet dagelijks dat takken eind te lopen al die heuvels op en af. Het is donderdagavond en we gaan eten bij onze oude verhuurders Soula en Christos van Skiathos Diamonds, we mogen op hun computer vanavond even wat papieren uitdraaien die we nodig hebben voor onze terugreis, de bevestigingen van bootreis en overnachtingen onderweg naar huis. Is wat praktischer hierop staan nl de volledige adressen die ik in onze navigatie kan invoeren. Die Griekse variant waarover ik op de heenreis heb gesproken laat ik nu maar even door een van de jongens hier invoeren, weet ik zeker dat er goed in staat en we daar aankomen waar we willen. Weet wel dat ik bij thuiskomst eerst dit laat aanpassen zodat ik ook een engelse vertaling kan invoeren in plaats van alleen de talen van de landen waar ik heen ga. Ik ken toch niet alle verschillende alfabetten van die landen? We nemen afscheid van beide en wisselen uit wanneer ze onze aanvraag voor volgend jaar willen ontvangen zodat ze dit vast kunnen reserveren, mijn ouders willen dit ook alweer geloof ik en dan misschien zelfs voor een maand. Moet niet gekker worden het virus is bij hun nog harder toegeslagen om op dit eiland te willen zijn dan bij ons. Help me herinneren dat ik niet teveel mensen enthousiast maak over hoe lekker het hier is want dan word het alleen maar drukker en dat zou het eiland niet ten goede komen. Heb nog een mooie handtas van ze gekregen als cadeau, iets waarvan ik ieder jaar zeg dat dat niet hoeft, maarja wij doen het zelf ook voor hun. We gaan naar huis en hebben nog een dag strand voor de boeg en dan is het klaar. Vrijdags zien we dat Yianiz, de oudste zoon is inmiddels terug van zijn Enduro wedstrijden, we hebben nog niet kunnen vragen hoe het was maar hij passeerde ons met aanhanger incluis crossmotor toen wij naar onze auto liepen na een stranddag en hij kon niet te lang stil staan op de weg dus begroete ons gauw via het raam en reed toen door we zien hem later vanavond wellicht nog wel en dan vragen we hem het hemd van het lijf. Ja morgen even de auto binnen en buiten laten reinigen, was draaien en spullen rustig bij elkaar zoeken. We kunnen een krat met spullen achterlaten bij Christos wat we volgend jaar hier weer gaan gebruiken, denk aan kookplaatjes, plastic bekers, vliegenmepper en muggenstekkers dat soort dingen. Dat scheelt ons volgend jaar dit weer in de koffer mee te slepen en we gebruiken deze dingen nergens anders dan hier, dus prima oplossing. Wij maken gewoon een foto van deze spullen zodat we precies weten wat er dus achterblijft. Tijdens onze gang vanaf het strand lopen we nog even naar onze kiosk dame Voula en haar dochter om gedag te zeggen. Bij aankomst zit daar een heel klein bolletje van een hond van een half jaartje oud denk ik. Ga gelijk door de knieën om ermee te spelen zo schattig. Ze zegt neem maar mee naar huis, nou dat denk ik niet! Kennelijk zat dit lieve schatje op een dag in hun tuin en tot op heden heeft nog niemand zich gemeld als eigenaar dus ja dan neem het maar mee overdag naar de kiosk. Deze dame Voula is denken wij rond 60 en de meest prettig gestoorde persoon van dit eiland. Ik denk dat ze een oogje heeft op Robin maar dit nooit direct zou toegeven. Dagelijks als hij zijn frappe bij haar haalt dan praat ze heem in het engels en Grieks de oren van zijn hoofd en die glinstering in die ogen getuigen echt van ondeugd. Voor mij krijgt hij dan altijd een stuk cake of een koekje mee, en dat is met een hele goede reden als je snapt wat ik bedoel. Maar volledig onschuldig en ik denk dat Robin het waarschijnlijk niet eens zo door heeft. We zwaaien nog een keer naar ze en roepen in het Grieks toe Tot volgend jaar!.
Als we die avond Yianiz weer zien krijgen we van hem een klein presentje voor allebei een officieel t-shirt van het Hellas Enduro Team wat aardig van hem. We begroeten hem en horen uiteindelijk dat het team het niet zo best heeft gedaan, maar hij als individueel rijder toch weer zilver heeft gehaald, dus persoonlijk geen klagen gehad. Hij had het alleen wel erg koud gehad daar, veel regen en wind. Tja dat waren iets ander temperaturen dan hier waar je juist de neiging hebt zo min mogelijk kleren aan te willen hebben zeg maar. Die avond verblijden Steve en Michelle ons met hun gezelschap. Een echtpaar uit Wales die hier ook al jaren komen soms wel 2x per jaar. Beide verfent dart liefhebbers en kennen inmiddels ook al velen Nederlandse darters persoonlijk. Hun eigen dochter is 5e op de wereldranglijst in haar leeftijdscategorie en ze reist de hele wereld over voor allerlei toernooien. Altijd leuk om verhalen van andere mensen te horen en vooral hun ervaringen van de afgelopen 27 jaar hier op het eiland. Ze hebben veel zien starten of ook zien beëindigen en dat levert in opluistering van Christos ook de nodige hilarische momenten op. We maken ons morgen op voor de laatste avond hier en zullen dan aan onze terugreis gaan beginnen. Natuurlijk zullen we ook dit documenteren en van diverse kiekjes voorzien. We gaan naar ons bedje want de auto wordt om 11.00 van binnen en buiten geheel gereinigd klaar voor de nieuwe reis.