Sabatical

Vandaag rijden we echt terug naar huis en dus zit de vakantie in het buitenland er echt op. Vanmorgen lekker een heerlijk ontbijt in Duitsland genuttigd en zijn we om 9.30 uur vertrokken via Frankfurt, ri Koln en Dusseldorf en door naar Arnhem dit zou ons ongeveer 4 uur kosten als alles mee zit, maar net als in Nederland hebben we onderweg regelmatig vertragingen maar we blijven gelukkig wel rijden al zij het wat langzamer. De andere kant op dus de tegengestelde richting is echt dramatisch, lange files van 5 en 10 km zijn gewoon en die passeren we met een gematigd gevoel van ' gelukkig hebben wij dit niet' voorbij. Een paar keer gestopt onderweg om wat te drinken, te roken en even korte lunch te nuttigen en deze keer op een normaal tijdstip. We zijn bijna bij de Nederlandse grens en de lucht kleurt steeds donkerder blauw, we krijgen vast een flinke bui als welkom thuis cadeau. Al rijdend krijgen we een bui en dat was het gelukkig ook weer en de navi roept ' Welkom in Nederland' iets wat zonder dat ik daarop was voorbereid losmaakt in mijn emotionele kant en ik begin spontaan te huilen, Robin kijkt me verschrikt aan en zegt, och schatje toch niet huilen, maar helaas ik kan niet stoppen en laat het dan ook maar gewoon gaan. Waarschijnlijk het besef dat dit heerlijke deel binnenkort voorbij is en ook wij samen weer terug moeten naar de dagelijkse realiteit. Dat geeft te denken wat dat gaat worden gezien deze heftige reactie van mij. We rijden de straat in en zien weinig veranderingen dat stemt mij nu even gerust, heb net al even genoeg gevoeld. We laden de auto uit en kijken beiden naar ons leven in kratten waaruit we de afgelopen weken hebben geleefd, je ziet weinig nodig om zo te kunnen genieten van het leven. Elkaar en wat spulletjes en klaar! De wasmachine wordt volgegooid en zo dadelijk volgt de AH met de boodschappen iets wat we gisteren al even hebben besteld online, weekend ff geen boodschappen doen dat komt volgende week wel weer. Ouders bellen om te melden dat we weer thuis zijn en ook die zijn blij dat we weer veilig en wel zijn aangekomen. De buurvrouw komt gauw even een stuk vers gebakken cake brengen als welkom thuis en laat weten dat alles met het huis goed is gegaan en dat er geen rare dingen zijn gebeurd, dus ook weer goed. Ze verlaat ons gauw weer om ons rustig aan te laten komen, ze loopt weg en roept we spreken elkaar gauw en dan willen we alles weten. Blij dat jullie er weer zijn en er zo goed uit zien, wat lief van haar. Na ruim 2 uur zitten we weer op de bank na een lekkere douche en ziet het eruit als we helemaal niet zijn weggeweest. Dus ook hier is een eind gekomen aan de verslagen nog een paar kiekjes en dan sluiten we dit af. Wij hebben ontzettend genoten van de tijd samen en met wie we onze vakantie hebben mogen meemaken, familie, vrienden en buitenlandse kennissen hebben deze lange reis tot iets bijzonders gemaakt en zal door ons nooit meer worden vergeten. Dus ook jullie worden meegenomen in ons boek.

e.persijn5

25 chapters

Dag 5 van de terugreis, weer thuis!

September 25, 2015

|

Arnhem

Vandaag rijden we echt terug naar huis en dus zit de vakantie in het buitenland er echt op. Vanmorgen lekker een heerlijk ontbijt in Duitsland genuttigd en zijn we om 9.30 uur vertrokken via Frankfurt, ri Koln en Dusseldorf en door naar Arnhem dit zou ons ongeveer 4 uur kosten als alles mee zit, maar net als in Nederland hebben we onderweg regelmatig vertragingen maar we blijven gelukkig wel rijden al zij het wat langzamer. De andere kant op dus de tegengestelde richting is echt dramatisch, lange files van 5 en 10 km zijn gewoon en die passeren we met een gematigd gevoel van ' gelukkig hebben wij dit niet' voorbij. Een paar keer gestopt onderweg om wat te drinken, te roken en even korte lunch te nuttigen en deze keer op een normaal tijdstip. We zijn bijna bij de Nederlandse grens en de lucht kleurt steeds donkerder blauw, we krijgen vast een flinke bui als welkom thuis cadeau. Al rijdend krijgen we een bui en dat was het gelukkig ook weer en de navi roept ' Welkom in Nederland' iets wat zonder dat ik daarop was voorbereid losmaakt in mijn emotionele kant en ik begin spontaan te huilen, Robin kijkt me verschrikt aan en zegt, och schatje toch niet huilen, maar helaas ik kan niet stoppen en laat het dan ook maar gewoon gaan. Waarschijnlijk het besef dat dit heerlijke deel binnenkort voorbij is en ook wij samen weer terug moeten naar de dagelijkse realiteit. Dat geeft te denken wat dat gaat worden gezien deze heftige reactie van mij. We rijden de straat in en zien weinig veranderingen dat stemt mij nu even gerust, heb net al even genoeg gevoeld. We laden de auto uit en kijken beiden naar ons leven in kratten waaruit we de afgelopen weken hebben geleefd, je ziet weinig nodig om zo te kunnen genieten van het leven. Elkaar en wat spulletjes en klaar! De wasmachine wordt volgegooid en zo dadelijk volgt de AH met de boodschappen iets wat we gisteren al even hebben besteld online, weekend ff geen boodschappen doen dat komt volgende week wel weer. Ouders bellen om te melden dat we weer thuis zijn en ook die zijn blij dat we weer veilig en wel zijn aangekomen. De buurvrouw komt gauw even een stuk vers gebakken cake brengen als welkom thuis en laat weten dat alles met het huis goed is gegaan en dat er geen rare dingen zijn gebeurd, dus ook weer goed. Ze verlaat ons gauw weer om ons rustig aan te laten komen, ze loopt weg en roept we spreken elkaar gauw en dan willen we alles weten. Blij dat jullie er weer zijn en er zo goed uit zien, wat lief van haar. Na ruim 2 uur zitten we weer op de bank na een lekkere douche en ziet het eruit als we helemaal niet zijn weggeweest. Dus ook hier is een eind gekomen aan de verslagen nog een paar kiekjes en dan sluiten we dit af. Wij hebben ontzettend genoten van de tijd samen en met wie we onze vakantie hebben mogen meemaken, familie, vrienden en buitenlandse kennissen hebben deze lange reis tot iets bijzonders gemaakt en zal door ons nooit meer worden vergeten. Dus ook jullie worden meegenomen in ons boek.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.