Goed week 3 hebben we achter ons gelaten wanneer ik dit schrijf. Ik begin met het schrijven van het feit dat de tijd hier echt voorbij vliegt en wij nu aan onze vierde week hier zijn begonnen. Vanmorgen hebben wij onze engelse vrienden op het vliegtuig gezet en daarmee kwamen wij weer tot het besef dat hun twee weken er gewoon alweer op zit. Morgen zullen wij mijn ouders ook weer op het vliegtuig zetten na hun drie weken. Een harde werkelijkheid die doordringt dat onze drie maanden ook rap voorbij trekt, maar goed gelukkig nog een aantal weken te gaan en daar genieten we gewoon van. Niet bijzonder veel meegemaakt de afgelopen week, heerlijk strandweer gehad en dus bijna dagelijks daar vertoeft. Wat wel leuk is om te melden is dat wij sinds vorige week maandag het zusje van onze auto zijn tegen gekomen, dus er rijdt een replica van die van ons rond hier rond op het eiland alleen hebben we nog steeds niet goed kunnen zien uit welk land deze komt, we zien bij het passeren iedere x alleen maar een soort van witte plaat met rode letters maar hebben in de snelheid nog niet kunnen zien welk land op de plaat staat dus ja wel grappig. Inmiddels hebben we gisteren sinds ruim twee weken weer een buitje voor de stof verwelkomt nadat we echt een aantal hele warme dagen hebben gehad van ruim 37 graden en heel vochtig dus we wisten dat dit er aan kwam. En zoals het nu naar uit ziet misschien een dag of 3 nog een beetje hier en daar maar geen hele dagen lang, dus ik zeg tot nu toe veel geluk gehad. Wat ons zeer verbaasd is dat veel mensen dit eiland ook gevonden hebben waardoor het nog steeds heel druk is, normaal is het vanaf nu een stuk rustiger maar niet meer. Naast ons huis is de grote villa afgelopen week bewoond geweest door een echtpaar die wij tot op de dag van vertrek niet hebben gezien of gesproken, maar toen wij op hun laatste avond gingen uit eten en effe de stof van de autoruiten aan het halen waren hoorde wij dat het Nederlanders waren. Zelfs bij het zien van elkaar voelden zij zich niet geroepen na een hallo van onze zijde om ook maar iets terug te zeggen. Het lijkt soms dat mensen die op vakantie zijn ineens hun fatsoenlijke gedrag ook thuis hebben gelaten. Ik hoef niet bij je op de koffie hoor, ik zie je en je passeert ons dus een hallo of goedendag lijkt me dan wel heel gebruikelijk. Het was wel een hautain stel dus misschien voelde zij zich iets wat verheven boven ons plebs, nou ja jullie gaan naar huis en wij nog niet dus bye bye to you both !
Gisteravond hebben we met zijn 6-en gegeten om Linda en Brian even goed gedag te zeggen en vanavond doen we dat nog met pa en ma in de Taverna bij hun accommodatie en dan is iedereen weer weg en genieten wij nog even twee weken met zijn tweetjes van onze vakantie hier op het eiland. Toen we vanmorgen in het centrum waren om alvast onze ferry tickets voor de terugreis op te halen hebben we nog even koffie gedronken en voelden we de wind al aantrekken en werd het al wat donker aan een kant van het eiland. Wanneer je ziet dat de locale middenstand tafeltjes en stoelen aan het verschuiven is dan komt er echt wel iets aan van regen of erger. Ineens zien we mijn vader lopen in de stad want die had zojuist zijn scooter teruggebracht en was onderweg om lopend (ja, 6km heuvels op lopen, niet wijs in die hitte) terug te gaan naar zijn appartement. Wij zeiden net tegen elkaar het gaat zo regenen waarop mijn pa zij er is zelfs storm op komst maar die zal ons passeren, wel zal hij het eiland Skopelos gaan raken. De eerste druppels vallen en hij gaar gauw op weg en wij vragen snel de rekening. Ok, gauw naar de auto en dan de supermarkt in om boodschappen te doen, we komen niet droog over en ik vertolk inmiddels een goede uitvoering van een deelneemster in een miss wet T-shirt competitie. Nou tas ervoor, boodschappen pakken en snel de winkel weer uit. Aangekomen bij ons huisje de slippers uit want de weg naar beneden is alles behalve handig op natte voeten glijdend door je teenslippers. Heb voor de visuele kant hiervan maar even wat foto's ingevoegd en een selectie van wat kiekjes van de afgelopen week. Iets wat wellicht wat saai kan worden voor jullie om constant met zon, zee en strand geconfronteerd te worden als lezer.......Voor ons verveelt het nl nog lang niet !!! Ben benieuwd of onze nieuwe buren die vandaag kennelijk zullen arriveren iets meer manieren hebben, we zullen zien. Heb ook nu weer geen idee wat hun nationaliteit is. We gaan nu een rustig middagje op het internet surfen om de route voor de terugreis eens te gaan uitpluizen. Boottickets voor de tocht van Igoumenitsa naar Ancona is al geboekt en nu gaan we de rest van de reis even bestuderen en overnachtingen inplannen. In ieder geval zullen we stoppen in Italië, Oostenrijk en Duitsland en dan rijden we door naar Arnhem.