Rodeo in Barrière

Aangezien we maar één volle dag in Clearwater zijn, zijn we al om 6.00 uur wakker om er zoveel mogelijk uit te halen. Er staat namelijk heel wat op het programma! Clearwater vormt de toegang tot het Wells Gray Provincial Park, bekend om de vele unieke watervallen. Een bezoekje aan enkele van de bekendste watervallen van het park kon dan ook niet ontbreken. Daarnaast was er in de voormiddag ook nog de lokale farmers market vlakbij de camping, waar ons een pannekoekenontbijt wachtte (het is eens wat anders dan al die havermout!). Dit alles moesten we echter gecombineerd krijgen met een uniek evenement waar we bij toeval lucht van kregen en dat we toch ook écht niet wilden missen: tijdens dit Labour day weekend vond in Barriere, een dorp 60 km verderop, de jaarlijkse North Thomson fair and rodeo plaats. Hoogmis voor de lokale cowboys en een unieke kans voor ons om dit stukje Noord-Amerikaanse traditie eens van dichtbij te zien.

Als we meer tijd in Clearwater konden doorbrengen zouden we beslist meer hikes gedaan hebben in Wells Park, maar om voldoende tijd op de rodeo te kunnen doorbrengen hebben we ons beperkt tot een autorit naar de belangrijkste watervallen en voornaamste uitzichtpunten. Doordat we tijdens de vroege uurtjes al op pad waren, hadden we deze toeristische trekpleisters tot onze vreugde meestal helemaal voor ons alleen. De verste belangrijkste waterval op een drie kwartier rijden was Helmcken. Je kan het niet van heel dicht zien, maar ook van ver was het heel indrukwekkend te aanschouwen met welke kracht het water vanuit deze op twee na hoogste waterval van Noord-Amerika naar beneden raasde. We bezochten nog twee kleinere watervallen en een viewpoint. Door de lokale bosbranden leken we alles met een wazige filter vast te leggen dus bleven we niet al te lang hangen. Tegen 10.00 uur waren we terug op de camping en

keken we volop uit naar het pannenkoekenontbijt. Weer moesten we vaststellen dat we toch wel onze Belgische pannenkoeken boven de Amerikaanse versie verkiezen, maar opnieuw maakte een vatje maple syrup en lekkere verse koffie veel goed.

Rond de middag kwamen we aan in Barriere. Om niet op te vallen tussen de lokale cowboys, werden de jeans en het houthakkershemd (die Kesley daartoe speciaal had meegenomen) bovengehaald, ook al beloofde het een bloedhete dag bij 33 graden te worden. Het landbouwhartje kon nog eens worden opgehaald tussen alle tractors, vee en groenten. Al bij het binnenrijden van het dorp werd duidelijk dat farmers en cowboys uit alle windstreken dat weekend naar Barriere afzakten. We werden die namiddag getrakteerd op een bijzonder schouwspel. Er waren vooreerst wedstrijden in elke denkbare categorie van groenten, haakwerkjes, foto’s, verzamelingen en kinderwerkjes van elk niveau. Ook voor elk soort dier gaande van cavia’s tot koeien waren er prijzen in diverse domeinen te winnen. Om geld in het laatje te brengen vaardigde de plaatselijke sportclub leden af om plaats te nemen boven een kuip water waarbij iedereen die wenste het teamlid in het water kon kegelen door een specifiek

raakpunt met de bal aan te gooien. Andere hobbyclubs verkochten dan weer wat hamburgers. Na het bezoeken van de hallen waar alle winnende spullen en dieren aan het publiek getoond werden alsook het bijwonen van een schapenkeuring, gingen we naar de grote arena voor het spektakel waarvoor duidelijk iedereen gekomen was. De tribunes zaten namelijk al goed vol zodat het vechten was om een plaatsje te bekomen om de rodeo goed te kunnen bijwonen. Net op tijd waren we om de openingsceremonie en het cowboy gebed bij te wonen, waarna de show van start kon gaan. We hadden niet verwacht om de hele show bij te wonen, maar toch hebben we de volle drie uur lang heel geamuseerd de verschillende cowboy disciplines gevolgd, gaande van horse riding over kalven vangen te

paard met een lasso tot de befaamde bull riding. Toch met een bang hartje soms, want het is duidelijk niet voor doetjes. Minstens acht seconden lang moest de ruiter op het paard of de stier kunnen blijven zitten om zich te kunnen kwalificeren, waarbij hij (of zij; ook één vrouw was zo dapper) zich bij het afwerpen snel in veiligheid moest zien te brengen. Gelukkig verliep de wedstrijd zonder ernstige voorvallen.

Na het einde van de Rodeo gingen we moe maar voldaan terug naar de camping. Daar nam Steven nog snel een duikje in het frisse water van het meer, alvorens we een laatste keer noedels maakten op ons gasvuurtje en de laatste kampeernacht tegemoet gingen. Met een regenachtig dagje in het verschiet wilden we nog voor de eerste buien onze tent inpakken en op tijd aan onze road trip dag van een vierhonderdtwintig kilometer vertrekken.