Jasper National Park Part 2

Onze tweede dag in Jasper begon met een nieuwe begroeting met het wonderlijke wild life van Canada. Onze buren wezen ons op de aanwezigheid van een elk (wapiti), in het kleine bosje vlak achter onze tent. Wikipedia leert ons dat een wapiti in delen van Noord-Amerika en Azië leeft en een ondersoort is van het in Europa voorkomende (veel kleinere) edelhert. Achter een boom op enkele meters van ons vandaan, zagen we het grote gewei van het massieve beest opduiken. Met verbazing keken we hoe het dier in de schaduw van de bomen tussen de tentjes aan het rusten en kauwen was, kennelijk niet gedeerd door de nabije aanwezigheid van de

campingbewoners. (Gelukkig) geen beer, het is eens something el(k)s(e).

Kiezen is verliezen tijdens deze laatste volle dag in Jasper. Er zijn nog zoveel mooie wandelingen in de buurt. Een stevige wandeling rond Edith Cavel stond zeker ook bovenaan op ons lijstje, maar na wat wikken en wegen besluiten we om toch niet terug de Icefields road op te rijden en nog wat plekjes dichter bij Jasper te verkennen en daar wat kleinere wandelingen te doen. We rijden naar de omgeving van pyramide lake en doen daar de *** wandeling van 6 km. Na een (niet zo heel) stevige klim bereiken we een mooi uitzichtpunt op Jasper en de omliggende meren. Aan de voet van de berg nemen we nog even een afslag om via een bruggetje over het water naar het kleine eilandje in het meer te wandelen. Nog snel -voor de horde toeristen van het aankomende busje ons zou bereiken- een springfoto op de brug kan daarbij natuurlijk niet

ontbreken. Volgende stop -na onderweg beer #4 in de berm van de weg te spotten- is een klein strandje nabij Lake Anette. Daar nemen we de tijd om wat bami goreng op te warmen (wat een niet al te best idee was gelet op de stevige wind die het strandje bereikte) en schuilen we nadien voor de hitte onder de bomen met een boek. Eindelijk ook de tijd genomen om aan die reisblog te beginnen en te proberen de eerste acht dagen in te halen ?. Een volhardende wesp drijft ons ertoe om dit verder te zetten in de omgeving van onze ondertussen welbezochte keten Tim Hortens in Jasper Town (hetgeen ook het voordeel heeft dat alle batterijen -letterlijk- weer kunnen worden opgeladen). We besluiten daar een hapje te eten, om nadien van daaruit meteen door te rijden naar Medicine Lake, in de hoop vandaag meer geluk te hebben op een fotogenieke heldere (sterren)hemel.

En ja hoor, we werden voor ons geduld beloond. Aan het verlaten

Medicine Lake een half uurtje verderop konden we vanuit deze bevoorrechte plek een sterrenhemel aanschouwen zoals we die in België nooit zouden kunnen waarnemen. Duizenden sterren lichtten op aan de hemel en de Melkweg leek nog nooit zo dichtbij. Nadat Steven een uurtje met zijn 16 mm lens nog wat aan zijn fotografieskills kon werken, was het weer hoog tijd om naar de camping te rijden en onze laatste kampeernacht in Jasper door te brengen. En hierbij is week #2 ook neergeschreven, dus hopelijk tot snel!