Zuid-Afrika

Weer een week verder. Alweer de vijfde week in deze mooie stad. Het besef dat ik hier zo lang zit blijft raar, maar tegelijkertijd heb ik niet het idee dat ik hier alweer zo lang ben. Deze week was het op stage weer hectisch (zoals elke week), maar wel weer heel leerzaam. Ik heb weer een aantal gesprekken gevoerd met leerlingen en deze week ben ik ook twee keer meegegaan naar de huisarts met leerlingen. Toch grappig dat je hier 3,5 uur kan wachten tot dat je geholpen wordt, in plaats van de maximaal 10 minuten in Nederland. Ook heb ik weer een huisbezoek gehad bij een leerling. Dit keer in de township Gugulethu. Hoewel ik al was geschrokken van de huisbezoeken van vorige week en ik dacht dat het niet erger kon worden, werd dit toch weer overtroffen. Het huis waarin de leerling, samen met haar moeder, broer en zusje leefde, was even groot als mijn slaapkamer in Nederland. Bizar hoe iemand zo anders kan leven dan waar jij in bent opgegroeid.
Maandag na stage heb ik thuis gegeten samen met Rianne en Annemieke en Loes sloot na het eten aan. Dinsdag kwam Demi aan. Demi en ik kregen tegelijkertijd van 4exchange het bericht dat wij stage mochten lopen bij School of Hope en wij hadden elkaar in Nederland al twee keer gezien. Ik was heel blij dat zij eindelijk kwam, omdat ik nu eindelijk iemand zou hebben in huis en op stage waar ik op terug kon vallen. Het is namelijk toch anders als al je vrienden in andere huizen wonen en andere stages hebben. Samen met Rianne en Karen hebben wij gevierd dat zij aan was gekomen door uiteten te gaan bij Obzcafé. Woensdag na stage ben ik samen met de social worker, Abygail, doorgegaan naar een koffietentje waar Demi wat zat te drinken; Hello Sailor. Vanuit hier zijn Demi en ik met een aantal anderen doorgegaan naar Trenchtown. Hier was een vintage market. Toen wij het hier wel gezien hadden zijn wij, once again, naar Obzcafé gegaan met zijn vijven. Donderdag heb ik weer thuis gegeten en vrijdag zijn ik, Demi, Loes, Rianne en Annemieke bij Karen en Sebastian in Woodstock gaan eten. Het plan was om daarna naar Long Street te gaan, maar we zijn lekker bij hun thuis blijven hangen en hebben de hele avond spelletjes gespeeld.
Zaterdag begon de dag met het bakken van pannenkoeken (na 5 weken zeuren dat we daar trek in hebben). Ze waren niet zo goed als in Nederland, maar goed genoeg om de dag goed mee te beginnen. 's Middags ging ik met Demi, Loes en Rianne naar Robben eiland. Hoewel de boottocht daar naartoe heel leuk was, moet ik zeggen dat het eiland zelf me wel een beetje tegen viel. De ex gevangene die ons een rondleiding gaf sprak heel gebrekkig engels, waardoor we het verhaal wat hij vertelde nauwelijks begrepen. Ook gingen ze heel snel door de rondleiding heen, waardoor het op mij niet veel indruk had gemaakt, terwijl ik dit van tevoren wel had verwacht. Toen wij weer terug waren in Kaapstad, sloten Annemieke en Sebastian bij ons aan om lekker wat te eten in Waterfront. Zondag heb ik voor de tweede keer sinds ik hier ben uitgeslapen (papa en mama kunnen trots op me zijn). Ik heb rustig ontbeten met Demi en 's middags zijn wij naar het strand in Muizenberg gegaan met Loes, Annemieke, Rianne, Eva en Nynke. Eenmaal terug van Muizenberg besloten wij naar Signal Hill te gaan, om hier ons weekend met een mooie zonsondergang af te sluiten.

Svenja van Wissen

28 chapters

15 Apr 2020

Week 5

Cape Town

Weer een week verder. Alweer de vijfde week in deze mooie stad. Het besef dat ik hier zo lang zit blijft raar, maar tegelijkertijd heb ik niet het idee dat ik hier alweer zo lang ben. Deze week was het op stage weer hectisch (zoals elke week), maar wel weer heel leerzaam. Ik heb weer een aantal gesprekken gevoerd met leerlingen en deze week ben ik ook twee keer meegegaan naar de huisarts met leerlingen. Toch grappig dat je hier 3,5 uur kan wachten tot dat je geholpen wordt, in plaats van de maximaal 10 minuten in Nederland. Ook heb ik weer een huisbezoek gehad bij een leerling. Dit keer in de township Gugulethu. Hoewel ik al was geschrokken van de huisbezoeken van vorige week en ik dacht dat het niet erger kon worden, werd dit toch weer overtroffen. Het huis waarin de leerling, samen met haar moeder, broer en zusje leefde, was even groot als mijn slaapkamer in Nederland. Bizar hoe iemand zo anders kan leven dan waar jij in bent opgegroeid.
Maandag na stage heb ik thuis gegeten samen met Rianne en Annemieke en Loes sloot na het eten aan. Dinsdag kwam Demi aan. Demi en ik kregen tegelijkertijd van 4exchange het bericht dat wij stage mochten lopen bij School of Hope en wij hadden elkaar in Nederland al twee keer gezien. Ik was heel blij dat zij eindelijk kwam, omdat ik nu eindelijk iemand zou hebben in huis en op stage waar ik op terug kon vallen. Het is namelijk toch anders als al je vrienden in andere huizen wonen en andere stages hebben. Samen met Rianne en Karen hebben wij gevierd dat zij aan was gekomen door uiteten te gaan bij Obzcafé. Woensdag na stage ben ik samen met de social worker, Abygail, doorgegaan naar een koffietentje waar Demi wat zat te drinken; Hello Sailor. Vanuit hier zijn Demi en ik met een aantal anderen doorgegaan naar Trenchtown. Hier was een vintage market. Toen wij het hier wel gezien hadden zijn wij, once again, naar Obzcafé gegaan met zijn vijven. Donderdag heb ik weer thuis gegeten en vrijdag zijn ik, Demi, Loes, Rianne en Annemieke bij Karen en Sebastian in Woodstock gaan eten. Het plan was om daarna naar Long Street te gaan, maar we zijn lekker bij hun thuis blijven hangen en hebben de hele avond spelletjes gespeeld.
Zaterdag begon de dag met het bakken van pannenkoeken (na 5 weken zeuren dat we daar trek in hebben). Ze waren niet zo goed als in Nederland, maar goed genoeg om de dag goed mee te beginnen. 's Middags ging ik met Demi, Loes en Rianne naar Robben eiland. Hoewel de boottocht daar naartoe heel leuk was, moet ik zeggen dat het eiland zelf me wel een beetje tegen viel. De ex gevangene die ons een rondleiding gaf sprak heel gebrekkig engels, waardoor we het verhaal wat hij vertelde nauwelijks begrepen. Ook gingen ze heel snel door de rondleiding heen, waardoor het op mij niet veel indruk had gemaakt, terwijl ik dit van tevoren wel had verwacht. Toen wij weer terug waren in Kaapstad, sloten Annemieke en Sebastian bij ons aan om lekker wat te eten in Waterfront. Zondag heb ik voor de tweede keer sinds ik hier ben uitgeslapen (papa en mama kunnen trots op me zijn). Ik heb rustig ontbeten met Demi en 's middags zijn wij naar het strand in Muizenberg gegaan met Loes, Annemieke, Rianne, Eva en Nynke. Eenmaal terug van Muizenberg besloten wij naar Signal Hill te gaan, om hier ons weekend met een mooie zonsondergang af te sluiten.