Na een paar (vooral emotioneel) heftige eerste dagen, ben ik heel erg blij om Eva en Nynke nu om me heen te hebben. Toen zij net aan waren gekomen zijn wij wat gaan drinken in Trenchtown, een soort restaurant/bar/café even verderop. Hier hebben wij onze tijd doorgebracht met een aantal hele aardige locals. Eva haar koffer was niet aangekomen en zou ’s avonds worden gebracht. Zo hebben wij dus onze eerste avond samen doorgebracht: wachtend op de bank terwijl wij een film keken. Dinsdag zijn wij samen met Annemieke, een meisje uit Den Bosch die in hetzelfde huis woont als Eva en Nynke en dezelfde stage doet, naar Camps Bay gegaan. We wilden vandaag op het strand liggen maar het was erg bewolkt dus besloten we lekker de toerist uit te hangen. We hebben gegeten en gedronken en zijn toen het strand op gegaan. Hier waren heel veel rotsen en we hebben over al deze rotsen heel geklommen om aan het einde een mooi uitzicht over de zee te hebben. Daarna hebben we wat rond gelopen en zijn wij neergeploft om wat te drinken om er vervolgens achter te komen dat ik, ondanks dat de zon niet scheen die dag, was omgetoverd in een kreeft. How lovely. Woensdag had ik eerst mijn introductie op stage. De mensen hier zijn onwijs aardig en hebben me heel warm en open ontvangen. Daar was ik heel erg blij mee. Toen ik mijn introductie achter de rug had, ben ik met Eva, Nynke, Annemieke en Rianne naar Bo Kaap gegaan. Vanaf Bo Kaap zijn wij naar Waterfront gelopen en daar hebben we de middag doorgebracht. ’s Avonds hebben wij zonsondergang gekeken op Signal Hill met dezelfde groep plus nog een nieuwe Amerikaanse huisgenoot van Eva en Nynke, Bisola. Een zonsondergang met uitzicht op Kaapstad is echt unreal. Ik zou daar elke dag kunnen zitten. Donderdag begon ik mijn dag op stage en daarna heb ik thuis een beetje opgeruimd en boodschappen gedaan. Aan het eind van de middag ben ik met een aantal anderen naar verschillende Art Galleries gegaan op Long Street (het centrum). ’s Avonds hebben wij wat gegeten en daarna zijn wij een aantal barretjes en kroegjes afgegaan. Vrijdag heb ik samen met Eva mijn adviesrapport afgemaakt, want we hadden beide een herkansing. Hierna hebben wij lekker uitgerust en gegeten in Muizenberg. ’s Avonds zou er een huisfeestje zijn bij Eva en Nynke thuis, maar omdat je blijkbaar na 8 uur ’s avonds geen alcohol meer kan halen ging het niet door. We zijn met een groep naar Stones gegaan, een soort bar waar heel veel pooltafels staan. Zaterdag ben ik samen met Annemieke en Rianne naar Simon’s Town gegaan (also known as Boulders beach hèt pinguïnstrand van Zuid-Afrika). We hebben hier een aantal uur rondgelopen en we hebben de dag afgesloten in Muizenberg (once again). Zondag was de meest intensieve dag van de week (ook al dacht ik dat ik die al had gehad). Ik heb samen met Annemieke, Rianne, Carlene, Karen en Sebastian de tafelberg beklommen; route Skeleton Gorge. Het was een hele heftige route met heel veel klimmen en klauteren en vooral heel veel pauzes. Toen we eindelijk boven waren, bleek dat we niet naar de top aan het klimmen waren, maar naar een waterreservoir. Hoewel dit ook heel mooi, en vooral koel, was, was het toch een lichte teleurstelling. Om naar de echte top te komen (de plek waar iedereen altijd foto’s maakt) moesten wij nog zo’n 3 uur afleggen. Aangezien iedereen nog zo’n 2 slokken water had hebben we besloten naar beneden te gaan en bij te tanken in een restaurant. ’s Avonds zijn we met zijn allen uit eten geweest en hebben wij afgesproken om volgende week naar de echte top te hiken.
De eerste week was intens, maar zo leuk. Hoewel ik enorm veel mental breakdowns heb gehad heb ik ook zo veel mooie en leuke momenten meegemaakt. Het blijft raar om hier nu een leven te moeten opbouwen terwijl je je beseft hoe goed je leven in Nederland was en hoeveel mensen er om je geven.