Mongolia!

Samenoe! Hallo vanuit Mongolië!

Oke, eenmaal aangekomen in Ulaan Bataar (UB) horen we dat de mensen met wie we misschien zouden touren in Mongolië eerder naar huis gaan. Shit, opeens moeten we dus opzoek naar een nieuwe groep om mee te touren. In het hostel laten we een tour samen stellen door centraal en zuid Mongolië. We besluiten dit maar gewoon met zijn 2e te boeken. So be it! Onverwachts krijgen we een derde groepslid: Adam, een 39 jarige Engelsman. Dit drukt de kosten en is natuurlijk gezelliger!

Dag 1:
(230km rijden) We vertrekken rond 10 uur s’ochtends. We worden opgehaald door Djara en Sancha, onze gids en driver. Onze auto is een klein busje met meer dan genoeg ruimte voor ons drietjes. Uit UB komen is lastig, het is een chaos op de weg en er staan overal files. Maar eenmaal uit de stad is het weids en rustig. We stoppen bij een wegrestaurant voor lunch. Hier maken we voor het eerst kennis met milktea, thee met melk. Niet lekker, zoutig en weeïg. Ook maken we kennis met de Mongoolse wc: een houten hutje met een gat in de grond. Dapper squaten we neer, gewapend met een beetje wc papier in onze zak, voor ons eerste plasje.
Na een paar uur rijden komen we aan bij onze eerste familie, vlak bij een gebergte.

We worden uitgenodigd voor fermented milk, paarden melk met alcohol. Best lekker! Hierna is het tijd om de bergen te verkennen. We klimmen omhoog, lopen over de toppen, zien herten en willen dan weer naar beneden. Shit hoe komen we daar? Na lang zoeken vinden we een weg naar beneden. Toch is het al donker en de bezorgde Djara komt ons al zoeken met de auto. Oeps! Terug bij de ger aangekomen is het tandenpoetsen en naar bed. Het is een hele ervaring aangestaard te worden door 60 schapen terwijl je, je tanden poetst. We vallen moe maar voldaan in slaap.

Dag 2 :
(250km rijden) Na een eerst warme nacht (door de kachel) en dan mega koude ochtend (kachel was op gebrand), worden we wakker. Na ons ontbijt nemen we een warme douche, haha just kidding. Vandaag nemen we afscheid van de familie en gaan weer een paar uur rijden. Geen verharde wegen vanaf vandaag, gewoon de banden sporen volgen met grote kuilen. Niks waar onze driver van schrikt, nee hij crosst er rustig met 60km/u overheen. Even stoppen we bij een berg stenen. Dit blijkt een heilige plek. We moeten er 3 keer om heen lopen en een steen gooien brengt geluk, dat doen we dus maar. We stoppen later bij de oude hoofdstad Khar Khorum, waar we de tempels bezoeken. Overal staan mooie boeddha’s en kleurrijke figuren. We lopen om de tempel voor goed geluk, ook lopen we kloksgewijs rond ronddraaiende blikken wederom voor goed geluk. In een van de tempels luisteren we naar zingende monniken, erg indrukwekkend. Ze eindigen hun gezang met veel lawaai, voor jawel, goed geluk!
We bezoeken ook een museum over de geschiedenis van Mongolië, heel interessant!
In de namiddag komen we bij de tweede familie aan. Hier blijkt al een groep van 3 te zijn. S’nachts blijkt de kachel iets te hoog te zijn opgestookt en Robi en Adam vluchtte af en toe zwetend naar buiten voor frisse lucht, Yara slaapt heerlijk door alles heen. Wat een geluk!

Dag 3: Vandaag gaan we paardrijden.
Het zijn kleine pony’s met een raar zadel. Half wild omdat ze de helft van het jaar worden vrijgelaten. Met een groep van 8 rijden we ongeveer in een uurtje naar de Orkhon waterval.

S’middags hebben we wat free time, allemaal gaan we proberen de rivier over te steken. Robi en een meisje van de andere groep zoeken een smal stuk, Adam en Yara proberen het op blote voeten en twee anderen proberen het met een boomstronk. Niemand behaald succes.. Ons avond eten is traditionele Mongoolse bbq: stukken vlees worden gegaard tussen hete stenen, lekker! Hierna leert de andere groep ons een Mongools kaartspel, wat we de hele avond spelen in onze ger. Een ger is dus een ronde tent. In onze ger staan 5 bedjes in een rondje, een klein tafeltje en een kachel/stoof. Op de vloer ligt zeil of tapijt. De bovenkant is vaak open of half dicht, met een schoorsteen naar buiten.

Dag 4: Het sneeuwt!! We gaan weer paardrijden, nu met zijn 3e. We drijven een kudde jaks naar beter gras en rijden dan verder door de prachtige natuur en ijskoude beekjes.
Het is beren koud en na 2 a 3 uur rijden komen we bevroren thuis in ons warm gestookte ger. De familie vraagt of we jakyoghurt willen drinken. Dit blijkt super lekker te zijn!
Na een uurtje rusten leert Djara ons ankle bone spelletjes, simpelweg een zak met schapen enkelbotjes, zorgt voor veel plezier. Volgens Djara zijn er wel 400 spelletjes, maar kent zij er maar 4.
Voor het avond eten gaan we nog even snel naar buiten, wow de sneeuw is nu tot aan ons enkels. Robi bouwt een toren en we proberen ‘m om de beurt om te gooien en daarna… Sneeuwballen gevecht!!!

Dag 5 (300km rijden)
De sneeuw is nu tot over onze enkels, in de nacht naar de wc is geen pretje omdat je dan 20 meter moet lopen naar het hutje in de vrieskou. Dik bekleed maken we ons klaar voor een lange rit. Halverwege de rit zien we telkens minder sneeuw en komen we langzaam in de steppe van de pre-gobi woestijn. s’Avond komen we, in de zon en zonder sneeuw, aan bij onze volgende bestemming: ruïnes van een tempel. Djara brengt slecht nieuws: vannacht slapen we in een tent.
Om half 8 is het zo koud, door de harde wind, dat we maar gaan slapen. We houden ons muts op en vallen lepeltje lepeltje in slaap De nacht is koud en winderig en we slapen beide weinig.

Dag 6
(250km rijden) Gebroken beginnen we deze nieuwe dag, de ruïnes stellen weinig voor, voor niks gekampeerd! Wel zouden deze ruïnes vroeger het grootste klooster van Mongolië zijn geweest, met ongeveer 3000 monniken.
Tegen de lunch komen we aan bij onze slaapplek, een verwaarloosd toeristen ger kamp, regelrecht uit een horror film. De “receptie” is er niet echt meer en er is een verlaten restaurant gebouw. Wel staat er een vet dinosaurus skelet!
Sommige gers lijken wel bewoond maar voor de rest is alles verlaten. Griezelig! We krijgen sushi voor lunch, weer eens wat anders dan basic pasta met wortel, aardappel, kool en stukjes schapenvlees. S’middags rijden we naar de flaming cliffs, kliffen van oranje zand die wel in de fik lijken te staan. We beklimmen ze, best eng want het waait mega hard. Hier zoeken we ook brand hout voor onze kachel. Alles nemen we mee, van takje tot bosje. We lopen terug en vinden langs ons pad nog een hele boom. Brandhout!! Sancha hakt deze in stukken zodat die in de kachel passen. Aangekomen bij het gerkamp blijken er toeristen bij te zijn gekomen en ook de eigenaar is terecht.

Hij zet de stroom aan en jawel, geen grap, we kunnen een lauwe druppeldouche nemen! En er zijn normale wc’s en spiegels! Heerlijk! Schoon kruipen we ons bedje in.

Dag 7
(150km rijden) We gaan vandaag naar de Gobi woestijn, wat enigszins warmte betekend. We lunchen in een gebergte waar we steenbokken zien en grote klappende sprinkhanen. Aan de andere kant van de bergen zien we ons doel: de sanddunes. Dit is een strook zandduinen van 180km lang en max 27km breed, erom heen is alleen maar steppe. Het is een onwerkelijk gezicht dat die duinen zomaar uit de grond komen.
Ons familie woont er ongeveer 3km vanaf. Eigenlijk bestaat ‘Onze familie’ momenteel uit een jongen van 18, z’n ouders zijn met het vee ergens anders. We krijgen wederom milk tea, deze keer wel te doen. Ook krijgen we broodsticks wat iedereen daar eet, en geitenkaas. Vieze gore kaas, Yara en Adam begaan de fout om het te proeven. We besluiten direct naar de duinen te lopen en onderweg komen we, zoals overal hier in Mongolië, overal botten en schedels tegen.
De duinen zijn immens! S’avonds kijken we een filmpje op Adams tablet.

Dag 8: Deze ochtend krijgen we gele rijst met warme melk. Niemand krijgt het weg en we eten dan maar snoepjes als ontbijt. Normaal krijgen we brood of een soort pannenkoeken, maar dit is echt te vies. Daarna gaan we kameel rijden. wel een beetje eng op het begin, ze zijn zo groot! Maar we overleven het, 2 uur later zijn we terug en is het lunch tijd, dit keer PIZZA. Na de lunch gaat Robi lekker in het zonnetje lezen, Yara gaat met een soort geïmproviseerde board, gemaakt van een grote waterfles van de duinen glijden. Om 5uur gaan we naar de hoogste duin om deze te beklimmen. Of nou ja beklimmen, het is meer hijgend, puffend, zwetend en half huilend onszelf omhoog werken. Mega zwaar!
Maar het uitzicht en de zonsondergang is prachtig! Volgens onze gids is het bijzonder dat wij de zonsondergang kunnen zien. Meestal is het te winderig om lang boven te blijven of bewolkt.
Bovenaan wil een groep mongolen ons knuffelen en foto’s van ons maken, ze zijn helemaal enthousiast. Robi maakt haar debuut in Mongolië en geeft een interview voor de grootste radiozender van het land!! Lekker random zo boven op een berg.
Als diner krijgen we schaap op Mongolische wijze gemaakt, als echte oermensen kluiven we aan het stuk rugbot (lekkerste stukje volgens onze gids!).

Dag 9
(150km rijden) Vandaag gaan we na het ontbijt weer verder naar het nationale park van de watervogel. We zien geen watervogels, die schijnen te hoog te zitten. Wel zien we honderden knaagdiertjes (big mouses) die daar lekker chillen in het zonnetje.
Deze omgeving lijkt zo uit Juressic world te zijn gehaald met hoge rotsachtige bergen, steile kliffen en een stroompje water wat s’winters een gletsjer wordt. Djara loopt met ons mee en vertelt weer slecht nieuws, het wordt weer kamperen vanavond. We smeken om een andere optie. Ze gaat kijken wat ze kan doen. Tegen de avond stoppen we in een dorp, bij een vriendin van de gids. Wij moeten in de auto blijven. Geërgerd zitten we te wachten, maar dan komt ze terug met beter nieuws. Ze heeft kunnen regelen dat we bij haar vriendin mogen slapen. Ze heeft een kleine ger, met weinig spullen maar er is een kachel en dat betekend warmte. We halen bier en chips bij de supermarkt als bedankje en zo zitten we de hele avond gezellig te drinken. Wat wil zeggen: Adam, Robi en Yara als groepje en de mongolen als groepje. Taalbarierre!
Als het tijd is om te gaan slapen leggen we onze matjes in een lange rij, het is veel te warm om te slapen door de kachel. Slapen met de deur open dan maar en dit levert Robi een nachtelijk vriendje op: ze wordt wakker met een klein hondje bij haar voeten.
Eerst schrok ik mij dood, maar toen ik doorhad dat het geen rat was vond ik het wel gezellig.

Dag 10
(350km rijden) Vandaag alleen maar rijden. Of hobbelen, stuiteren en wiebelen is een betere beschrijving. Onderweg zien we een vosje en ook een stel gieren die net iets aan het verorberen zijn. We stoppen bij een dorpje waar we water halen, geen drink water maar gewoon bronwater, waar de mongolen ook voor moeten betalen. Als ze willen douchen moeten ze ook betalen in het badhuis. Water is schaars, mongolen douchen vaak maar 2 a 3 keer per maand. Al stinken ze niet vonden wij (gelukkig!).
Even raakt onze driver de weg kwijt, hij gaat het vragen en wij vragen ons af hoe je de weg vraagt, vast iets van: Ja die ger bij de 2e boom na de berg gericht naar het zuiden bij die koeien schedel ofzo. Respect voor onze driver dus. We vinden de weg weer, maar dan blijkt de familie verhuist te zijn. Lekker dan! Dat wordt slapen in en lege ger, zonder kachel en met gaten. Er komt een jongen kijken wie er in de ger is en onze gids vraagt of zij daar kan slapen want ze is bang voor “zielen”. Nogmaals: lekker dan! Nu is Yara helemaal doodsbang. Adam doet er een schepje boven op: niemand merkt het als je hier vermoord wordt, thanks Adam! Gelukkig komt de jongen terug, zijn familie heeft een extra ger en we zijn welkom om daar te slapen. Yara zegt direct ja! Waarop de driver hard moet lachen. Bij die familie slapen we in een lekkere warme ger op ons matje.
We worden uitgenodigd voor milky tea en kaas, deze is iets minder vies maar nog steeds geen pretje om te eten. De familie bestaat uit 4 personen, hun ger heeft 1 bedje, wat kastjes, een altaartje, een kachel, soort wasbakje en jawel een tv’tje. De stroom afkomstig van een zonnepaneeltje.

Dag 11
(180km rijden) Na het ontbijt worden we nog even uitgenodigd in de familie ger, waar we mee smikkelen van hun ontbijt: gekookt schaap. Best lekker, alleen eten ze hier ook het vet. Gadverdamme. Het vet op onze stukken vlees schuiven we door naar Sancha die zijn geluk niet op kan. We krijgen zelfs wat mee voor de lunch! We lunchen net buiten UB met rijst en aardappel en stukjes vlees. Gelukkig is dit onze laatste maaltijd want we kunnen geen pasta, rijst, wortelen, kool, aardappel en schapenvlees meer zien. UB binnen rijden is een hel, chaotische files, iedereen dringt voor en zet zijn auto nog net even voor onze auto. Het is raar om weer in de stad te zijn, weer te moeten letten op je spullen en weer alles binnen bereik te hebben. Rond 3 uur komen we moe aan in ons hostel. Eerst douchen!! We staan lekker lang onder de douche en gaan daarna opzoek naar eten. We eten een mega grote hamburger met patat en cola. Heerlijk! En we slapen weer in een normaal bed met kussen!!

De volgende dag in UB doen we vooral niks, laten onze was doen en maken we ons klaar voor Beijing! Morgen vroeg pakken we het laatste stuk van de Trans Mongolie Express.