Bekijken en bekeken worden.

Het laatst stukje van de Trans-Mongolië-Expres.
Na een rustig laatste dagje in UB staan we vroeg op om onze trein te pakken. Half 7 worden we weggebracht door ons hostel, super chill! Onze trein oogt een stuk luxer, veel wit en mooie wasbakjes. Hierin gaan we de laatste 28 uur van de TME wel vol houden. Onze 4 persoons coupetje delen we ditmaal met twee Nederlanders, Thomas en Merel. We kletsen de hele dag en delen reiservaringen.
Bij de mongools-chineze grens wordt onze trein verbouwd, hij wordt opgetakeld en het Mongoolse onderstel wordt verwisselt voor een Chinese. Dit allemaal gebeurt met ons nog in de trein en neemt ongeveer 3 uur in beslag. We proberen te slapen maar het gebonk en geschud is wel erg hard. We worden later wakker in China! Het weidse landschap is veranderd in prachtige bergen met af en toe een dorpje.

Beijing
Om 12 uur 's middags komen we aan in Beijing! Samen met Thomas en Merel gaan we opzoek naar ons hostel, natuurlijk verdwalen we en dan komen we er direct achter dat Chinese niet veel Engels spreken, Chinese tekens vet moeilijk zijn en dat potverdorrie google (ook google

maps) in China geblokt is. Uiteindelijk vinden we ons hostel. Na even chillen gaan we opzoek naar eten en verkennen we vast de buurt.
De volgende dag gaan we naar de verboden stad, samen met hordes Chinezen. Het is mega groot, midden in de stad en was vroeger afgesloten voor de normale mensen. Niemand wist wat zich binnen de muren afspeelde. Het is mooi, en indrukwekkend maar we waren niet euforisch enthousiast.
Na de verboden stad lopen we richting het Tian’men square, en vervolgens naar de Temple of Heaven. Dat laatste is omringt door een mooi park en wordt wederom bezocht door hordes Chinezen.
Om een uur of 6 pakken we een bus terug naar ons hostel. Op onze kaart van Beijing leek alles zo dichtbij, maar uiteindelijk bleek het dan een pokken eind lopen!
De Chinezen zijn erg behulpzaam en wijzen ons de hele dag de weg. Overal op straat staan politie, militairen of handhavers, wat ze daar doen weten we niet. Oh en alle kindjes lopen hier in een broek met

een opening bij hun billetjes en voorkant. Luiers zijn overbodig, moet je kind plassen/poepen? Dan kan dat gewoon door die gleuf op straat.
S’avonds plannen we onze reis verder door China. We boeken alvast de treintickets van Xi’an naar Chengdu omdat die snel uitverkocht zijn. Tussen het plannen door gaan we even snel iets eten. We proberen op snackstreet (een grote toeristische attractie met allemaal raar eten) een wrap met Peking eend, lekker! Vervolgens gaan we een eettentje in voor een echte maaltijd. Niemand spreekt Engels en dus wijzen we alle vier maar iets aan van de kaart. Gespannen wachten we op onze bestelling. Alles is rijst met groenten, gecombineerd met ei of vlees. Geen flauw idee wat we eten maar het smaakt ons prima!
De volgende dag gaan we met z’n tweeën voor een relax dagje naar de dierentuin. We stappen in de metro en eten ergens verse noodles met stokjes. In de dierentuin gaan we direct naar de PANDA’S! Onze eerste echte panda’s! Ze zitten een beetje bamboe te knagen maar ze zijn super cute. Ook de rest van de dierentuin is super leuk en dat voor een entree prijs van 3 euro! Wat sowieso heel weinig is, maar helemaal vergeleken met de entree prijzen van de rest hier in China (+/- 20-30€ per bezienswaardigheid).
S’avonds bestellen we weer zomaar iets van de kaart, ditmaal noodles en dumlings. Ook lekker, alles is hier lekker! Elke ochtend ontbijten we met een soort pannenkoek, met ei, prei, iets knapperigs en wat sausjes, ook heerlijk.

Dag 3 in Beijing gaan we samen met Thomas, Merel en nog twee Nederlandse meisjes naar Jinshanling. Dit is een stuk van de Chinese muur. Je zou denken dat je ‘gewoon’ naar de chinese muur kan gaan, maar er zijn verschillende opties. Badaling is het bekendste deel van de muur. Hier is de muur gerestaureerd en komen duizenden toeristen per dag. Dan heb je nog een stuk bij Simatai. Dit zou minder toeristisch zijn, maar het was niet duidelijk of dit deel open voor toeristen was. Uiteindelijk kozen wij dus voor Jinshanling: een nog niet gerestaureerd stuk muur, ver van Beijing, maar zonder toeristen! We pakken de metro, de bus en een mini van. We zijn ongeveer 3 uur onderweg. Naar de muur lopen we ongeveer in 3 kwartier over trappen omhoog, slopend! Doordat dit deel van de muur nog in zijn oude staat is, is het moeilijk te belopen. Het uitzicht is wel prachtig en de muur indrukwekkend lang. Na een paar uur gaan we terug naar de bus. Daar hebben we een klein probleem, elke bus zit al vol. Wij veroveren de laatste twee plaatsje in de laatste bus. Yes! De andere liften terug, achteraf een betere keuze (lees: gratis).

Datong
De volgende dag stappen we om 11 uur weer de trein in en komen we na 7 uur treinen aan in Datong. Ons hotel is nog geen 50 meter van het station, lekker makkelijk! We komen naar Datong voor de Yungang grotten. Enorm veel budda’s, stuppa’s en andere beelden zijn hier in de bergwand gevonden. S’middags lopen we door de stad. Wat een verschil met Beijing. Beijing is echt een toeristische wereldstad. Datong daarentegen is veel lokaler, niet toeristisch en heeft nog van die heerlijke marktjes en winkeltjes. We kopen pinda’s en fruit. We zijn nu een kleine week in China en raken het ‘shit, zit er

wat op me gezicht? Heb ik een grote vlek op me shirt? Waarom kijkt iedereen? Wat moet je van me?’-gevoel al een beetje kwijt. Niet dat niet iedereen meer kijkt, maar je raakt er aan gewend. Ook aan de sneaky foto’s raken we langzaam aan gewend. Twee blonde dames zijn hier blijkbaar nogal uitzonderlijk.

Xi’an
Xi’an is onze volgende bestemming, 16 uur moeten we hiervoor met de trein. Ditmaal nemen we hardsleepers, stuk duurder dan hardseats maar dan kan je 's nachts wel liggen. Er zijn drie bedjes boven elkaar, en na elke zes bedjes (2 rijtjes van 3) zit een tussen wandje. In het gangpad zijn klapstoeltjes en een smal tafeltje. Erg veel ruimte is er niet en constant loopt er trein personeel dingen te verkopen. Meestal iets te eten, maar ook riemen en zaklampen bijvoorbeeld. Ohja en de wc is een squad wc. Ja lieve mensen, gehurkt plassen is al moeilijk, maar gehurkt plassen in een vieze wc, én in een hobbelige trein is al helemaal geen pretje!
Xi’an railway station is druk en vies. Maar binnen de stadsmuren is het leuk! Ons hostel heeft mega zachte bedden en een normale wc met wcpapier. Dit is een luxe in China (vooral nu, nu de onvermijdelijke buikkrampen en alle gevolgen van dien zijn komen opzetten).
We gaan een stukje lopen, komen langs het moslimkwartier, een soort snackstreet. Verderop komen we

bij een gigantisch drukke markt waar ze echt van alles verkopen. Van puppy's tot sokken en van kwasten tot mini kanaries. We kijken onze ogen uit! Later blijkt dat we op birdmarket waren. De plaatselijk donderdagmarkt waar de locals shoppen. Het is ook niet terug te vinden op internet, omdat het niet toeristisch is. Super vet!
De volgende dag gaan we naar het terracotta leger, hier keken we al tijden naar uit! Het is prachtig, minder groot als verwacht, maar het is onvoorstelbaar dat dit een graftombe is.
Emperor Qinshihuang zou bang zijn voor de dood en liet een enorm leger bouwen van terracotta beelden. Men zegt dat geen één beeld hetzelfde is en dat alleen de beste krijgers en paarden zijn nagemaakt. Dit leger zou de bangepoepert dan beschermen in het hiernamaals. En het bijzondere is dat ze nog niet eens alles hebben gevonden.

Na Xi’an staat Chengdu op de planning, we vinden het jammer dat we Xi’an al weer moeten verlaten. Wat een fijne stad! Het is levendig, een klein beetje toeristisch, maar nog genoeg achteraf straatjes en leuke wijkjes om de plaatselijk bevolking te leren kennen. Wat we na Chengdu gaan doen weten we nog niet. Het is lastig te beslissen omdat er zoveel te zien is in China, maar de afstanden zijn groot en het reizen is duur.