India - Goa

India - Goa

28 januari: na de waardvolle tussenstop in Nederland, vliegen we vandaag terug naar India! Aangekomen op Delhi, hebben we gelijk doorgepakt met een vlucht naar Goa. Weg van het woestijnklimaat rondom Rajasthan, op naar relaxen en helemaal zen op het strand. Vanaf het vliegveld hebben we direct een taxi genomen naar het meest noordelijke plaatsje in Goa: 'Arambol'.

Arambol
Arambol staat bekend om het hippie sfeertje wat daar hangt. Nou, daar is niets van gelogen. Mannen en vrouwen met dreads, wijde broeken met veel kleur en kruis tot aan de knie, op blote voeten lopen (niet alleen op het strand) okselhaar zowel bij mannen als bij vrouwen, beenhaar all over the place (ook dat bij zowel man als vrouw, uhlg, hoeft echt niet). De sfeer was even wennen, maar al snel hebben we ons plekkie gevonden. We hadden nog geen slaapplek geregeld, maar dat heb je in Arambol zo gevonden. We hebben 1 nacht geslapen bij Cactus Guesthouse. In de ochtend, klaar om naar het strand te gaan, stond er ineens een Nederlandse dame voor onze deur, met de vraag of ze even naar de kamer mag kijken. Natuurlijk, waarop ze al snel zei: "Oh ja, deze wil ik" (ze had de kamer online geboekt). Wij hadden nog geen

nacht bijgeboekt, dus er zat niets anders op dan ons te verplaatsen. Niet ver gelukkig, trapje naar boven en daar was onze volgende plek al: 'Gecko Guesthouse'. Voor 200 rupees minder, omdat we een trap op moesten ('harde onderhandelaars').
Het strand van Arambol is bijzonder, zo heb ik er nog nooit 1 eerder gezien. Met name rondom zonsondergang, wordt er plaats gemaakt voor tafeltjes en stoeltjes op het strand. Overal staan locals mais te bakken op hete kolen, er staan hippies te aarden met hun blote voeten in het zand (of nouja, dat denk ik?), in de lucht maakt een hippie een salto en aan de branding doet een hippie de zonnegroet. Oja, onderweg komen we nog een paar aanhangers van Hare Krishna tegen. Ze dragen een spandoek, slaan op een tamborein, 'zingen' en maken iets wat gekke dansbewegingen. Er gaat een wereld voor ons open - wel een beetje een vreemde wereld - maar genieten en hebben de grootste lol.

30 januari: we zijn nog maar net weg uit Nederland of we krijgen het bericht dat mijn zus op het punt staat te bevallen. Ik sta te stuiteren in de kamer. Ik ben er niet bij, maar jezus wat ben ik blij dat ik op een plek ben met goede wifi. Uiteraard verplaatsen wij ons die dag niet en zitten we vol spanning aan de telefoon gekluisterd. Regelmatig heb ik via whatsapp contact met m'n zus, die op dat moment in het ziekenhuis ligt. Ik lig op dat moment aan het strand, maak een selfie met een succeskus en niet

veel later krijgen wij het geweldige nieuws:
LIEVE, MOOIE JAELYNN IS GEBOREN! Natuurlijk baal ik dat Jaelynn precies 2 dagen na ons vertrek is geboren, maar wat ben ik blij dat alles goed is gegaan en dat die mooie, kleine meid kerngezond is. Ik ga dit speciale moment nooit vergeten en kijk mega uit naar het moment dat ik haar kan vastpakken en kapot kan knuffelen!

Anjuna
In Anjuna hebben we 1 nacht geslapen. Een iets drukker strand, waar de hippies duidelijk hun voorkeur niet aan geven. Hier zijn het vooral de Russen en de locals, die het strand domineren. Regelmatig voel en zie ik de locals een selfie maken, waarbij hun telefoon iets te veel op mij gericht staat. Indiase mensen gaan volledig gekleed het water in, dus ik snap heel goed dat al die westerlingen in bikini een fotowaardig moment voor ze moeten zijn. Toch voelt het een beetje ongemakkelijk. Zeker op de momenten wanneer Dolf niet bij me in de buurt is en de iets te aanwezige, jonge Indiase jongens steeds een stukje dichterbij komen.
In Anjuna zijn Dolf z'n oren schoongemaakt door een local. Beetje twijfelend, dat wel, maar na een korte kennismaking was duidelijk dat het meer dan nodig was. We liepen met hem mee in de veronderstelling dat we naar een soort van kamertje gingen, om daar vervolgens verder te gaan met het hele schoonmaakproces. Nou nee, dat gebeurde gewoon op een boomstronk te midden van

veel plastic afval. Er kwam een rotzooi uit z'n oor, hele stenen. We betaalde de beste man een paar rupees en vervolgde onze weg naar het strand..

Panaji
Panaji is de hoofdstad van Goa. We hebben hier 1 nacht geslapen in een veel te kleine kamer, met een veel te klein bed. De eigenaar dacht ook dat dit geen optie voor ons was, aangezien er vaak maar 1 persoon in slaapt. Voor ons geen probleem. We hebben er een prima, goedkoop nachtje geslapen. Ook het stadje zelf was best leuk om even doorheen te lopen, maar in Goa kom je toch echt voor het strand.

Old Goa
Met de taxi zijn we vanaf Panaji een middagje naar Old Goa gegaan. Dit was niet echt de moeite. Gekeken naar een oude kerk en na het eten van een lekker ijsje terug gegaan naar Panaji. Vanaf Panaji door naar Palolem, iets zuidelijker in Goa.

Palolem
We slapen 1 nacht aan het mooie strand van Palolem. De kamer stinkt, is vies, maar daarentegen ook heel goedkoop: 800 rupees. Het strand van Palolem is ontzettend mooi, het heeft veel overhangende palmbomen, wat zorgt voor mooie plaatjes. We genieten volop van de zee, drinken lekker veel biertjes, eten flink wat masala's en knuffelen met de meest vrolijke straat'stand'hondjes ever.

Patnem
Dichtbij Palolem is het strand van Patnem. Dit is toch wel ons favoriet geworden. Een mooi strand, gezellig druk en veel leuke strandtentjes om te eten. Het heeft een iets mindere 'hippie sfeer' die in Arambol wat overweldigend kan zijn, maar het voelt wel lekker zen aan. Een goede mix van locals, backpackers en de net iets andere hippie backpackers.

Agonda
De laatste 2 nachten slapen we in Agonda bij Fatima Guesthouse. Agonda heeft een gezellige straat met veel restaurantjes en slaapplekjes. Het strand is wat ons betreft minder gezellig dan de andere stranden van Goa. Gedurende onze tijd in Goa, hebben we bijna elke dag een scooter gehuurd. Kost bijna niks en je verplaatst je gemakkelijk. Soms gingen we een dagje naar Patnem Beach, waarna we terug kwamen in Agonda om te eten. Zo hebben we een avond mega lekker gegeten bij een restaurant in Agonda. Helaas ben ik de naam vergeten. De kok was een gedreven westerling. Mooi om te zien hoe hij in de keuken omgeven door lokaal personeel zijn passie weet over te dragen.
Vanaf Agonda zit je ook zo bij Cola Beach, ook wel 'Hidden Beach'. Verstopt zit het zeker. We hebben een aantal keer op de scooter gedacht dat we het nooit zouden vinden en dat terugkeren de beste optie was. Toch volgehouden en het mooie strand, grenzend aan een rivier, gevonden. Mooi, maar wat ons betreft iets te rustig om daar een volledige stranddag van te maken.

7 februari: vandaag vetrekken we vroeg in de ochtend met de taxi naar Hospet, om vanaf daar op de trein te stappen richting Hampi.