Constant Vigilance!

De foto's onderaan deze pagina van linksboven naar rechtsonder zijn:
1. Huis Acht. Het huis waar ik woon voor de komende vijf maanden. Wij zitten op de bovenverdieping.
2+3 Tuksdorp - de campus waar internationale en post graduate students wonen
4. De straat waar onze campus aan ligt.

Goed, nu jullie een beetje weten hoe het er hier uitziet, ga ik verder met het Introductie Programma:
Donderdag 16 juli
Dag 1 van het introductieprogramma bestaat uit speeches van mensen

van de uni, verzekering, verenigingen etc. etc. Allemaal niet bijster interessant, op een spreker na dan. Na de onopvallende bibliothecaresse, komt ineens een grote, stevige vent binnenlopen. Hij wordt aangekondigd als 'Head security' en begint zijn verhaal met 'I've been a homicide detective in Jo'burg for eleven years" en nu is hij hoofd security van de campus beveiliging. Hij waarschuwt ons voor enge mannen, praten met vreemden, diefstal, skimming, phising en nog 101 andere dingen. Je zou haast denken dat we het huis niet kunnen verlaten... Als Europeanen vallen we hier trouwens ook wel op. Iedereen hoort meteen dat we een raar accent hebben, andere kleding dragen en de juiste omgangsvormen zijn ons ook onbekend natuurlijk.

Bij de supermarkt nemen ze bijvoorbeeld alle tijd voor je. Voordat je geholpen wordt, moet je eerst beleefdheden uitwisselen. Hetzelfde geldt voor de guards op de campus, de cleaning lady en medestudenten. Dat gaat als volgt:
-"Hi, how are you?"
- "Fine, thank you. How are you?"
- "I'm fine, thank you"
Dan beginnen ze pas met scannen van je boodschappen. Geen probleem als het rustig is, maar Zuid Afrikanen laten zich niet haasten. Ook niet als er nog 30 klanten staan te wachten.

Vrijdag 17 juli
Dag 2 begint al vroeg: 7.30 bij de

bus waar we allemaal toch wel (een beetje) slaperig en/of brak zijn. Vandaag staat een Soweto Tour op het programma, maar eerst gaan we naar een gevangenis uit de tijd van de Apartheid genaamd Number Four Prison Facility. Een bekende quote van Nelson Mandela is:
"It is said that no one truly knows a nation until one has been inside its jails. A nation should not be judged by how it treats its highest citizens, but its lowest ones – and South Africa treated its imprisoned African citizens like animals."

Terwijl we door de gevangenis lopen, zien we meteen hoe treffend deze uitspraak is. Veel politieke gevangenen hebben hier gevangen gezeten waaronder Mahatma Ghandi en Nelson Mandela. De zwarte gevangenen werden gekleineerd, uitgehongerd en mishandeld door zowel de bewakers als mede gevangenen.

Juist op deze plek hebben de Zuid Afrikanen ervoor gekozen om hun hoogste rechtbank te bouwen met de stenen van de wachttorens van de gevangenis.

Na een bezoek aan de rechtbank, gaan we naar Soweto (South West Township) in Johannesburg. We worden al de hele dag begeleid door een tour guide. Echt een fantastische kerel, heel aardig, energiek, en precies wat ik me voorstel bij een Zuid Afrikaan (zie foto linksonder). Het is wel heel vreemd om in een busje door een 'woonwijk' te rijden en je ogen uit te kijken, alsof we op safari waren om arme mensen te spotten. Dit is natuurlijk ook een kant van Zuid Afrika, maar het is wel heel vreemd. Sommige huizen zijn best mooi, andere 'woningen' zijn echt hutjes met asbest dakplaten. Die huizen (?) noemen ze hier 'matchbox houses' gebouwd om hele gezinnen te huisvesten. Zwarte Afrikanen konden tijdens de Apartheid namelijk geen hypotheek

krijgen en hadden dus geen geld om een goed huis te bouwen.

In Soweto staat ook het huis van Nelson Mandela, wat in oude staat is hersteld en dienst doet als museum. Hier krijgen we een korte rondleiding om daarna verder te lopen naar een restaurant met typisch Afrikaans eten. Rijst, pasta, salade, vers fruit, worstjes, kip en nog een paar gerechten die we niet helemaal thuis konden brengen. Het gebied rond Nelson Mandela's huis is behoorlijk toeristisch, daarom kunnen we ook gewoon naar het restaurantje lopen, in de rest van Soweto is het te gevaarlijk voor ons om de bus uit te gaan. We vallen ook wel heel erg op natuurlijk. De lokale bevolking kan van verre al zien dat wij een stelletje naive, "rijke" Europeanen zijn.

De wijk waar Nelson Madela, Winnie Mandela en Desmond Tutu allemaal een huis hebben/hadden wordt trouwens spottend 'Beverly Hills' genoemd.

Na de lunch zijn weer terug naar Pretoria gereden. En zo zijn we aangekomen bij het einde van het introductie programma. Mijn verslag over Nelson Mandela dag volgt zo snel mogelijk!