Mijn dagboek

In het weekend van vrijdag 31 Juli tot zondag 2 Augustus stond er een girl's weekend in Swaziland op het programma.

We hebben drie auto's gehuurd en zijn op vrijdag ochtend al vroeg op weg naar Swaziland - een klein koninkrijk midden in Zuid Afrika. Onderweg kom ik bekende plaatsen tegen, zoald Ermelo, Middelburg en Amsterdam. Het tweede wat opvalt zijn de andere wegebruikers. Het is hier heel normaal om naast de snelweg te lopen. Het is dan ook geen wonder dat er elk jaar vele verkeersslachtoffers vallen, maar daar lijkt niemand zich druk over te maken.
Als we de grens met Swaziland oversteken, komt er ineens een koe de weg op gewandeld. Koeien zullen een bijzondere rol spelen dit weekend, en nee.. niet alleen als onze lunch.
Na een tijd in de rij te hebben gestaan bij de grenscontrole, zijn we een aantal stempels rijker en kunnen we door naar onze lodge (zie foto's). Uiteindelijk kunnen we deze eerste dag niet zoveel meer doen. De reis heeft meer tijd gekost dan gepland en rond zes uur is het donker, wat betekend dat we beter niet meer op onderzoek uit kunnen gaan. Swaziland 'voelt' een stuk veiliger dan Zuid Afrika, maar

ariskabosch

14 chapters

Swaziland

August 17, 2015

|

Lidwala Lodge, Swaziland

In het weekend van vrijdag 31 Juli tot zondag 2 Augustus stond er een girl's weekend in Swaziland op het programma.

We hebben drie auto's gehuurd en zijn op vrijdag ochtend al vroeg op weg naar Swaziland - een klein koninkrijk midden in Zuid Afrika. Onderweg kom ik bekende plaatsen tegen, zoald Ermelo, Middelburg en Amsterdam. Het tweede wat opvalt zijn de andere wegebruikers. Het is hier heel normaal om naast de snelweg te lopen. Het is dan ook geen wonder dat er elk jaar vele verkeersslachtoffers vallen, maar daar lijkt niemand zich druk over te maken.
Als we de grens met Swaziland oversteken, komt er ineens een koe de weg op gewandeld. Koeien zullen een bijzondere rol spelen dit weekend, en nee.. niet alleen als onze lunch.
Na een tijd in de rij te hebben gestaan bij de grenscontrole, zijn we een aantal stempels rijker en kunnen we door naar onze lodge (zie foto's). Uiteindelijk kunnen we deze eerste dag niet zoveel meer doen. De reis heeft meer tijd gekost dan gepland en rond zes uur is het donker, wat betekend dat we beter niet meer op onderzoek uit kunnen gaan. Swaziland 'voelt' een stuk veiliger dan Zuid Afrika, maar

dit is het einde van de maand, wat betekent dat de meeste mensen hun laatste geld uitgeven aan drank en dus dronken achter het stuur zitten.

1 augustus vertrekken we al vroeg voor een culturele tour. De tour guide vertelt ons veel over de koninklijke familie die volgens hem erg geliefd is. Een student uit Swaziland die ik sprak vertelde me echter dat de koning helemaal niet zo geliefd is, maar dat de tour guides worden uitgekozen voor hun politieke ideeën. Swaziland is namelijk een absolute monarchie, dus niemand mag Mswati III tegenspreken, zelfs niet toen hij een super de luxe privejet kocht terwijl de bevolking nog armer is dan hier in Zuid Afrika. Ook grappen maken over de vrouwen van de koning is geen goed plan. Ja, dat lees je goed. VROUWEN. Hij heeft er inmiddels 15 en kiest bij voorkeur jonge meisjes uit. Ze hebben natuurlijk zelf weinig in te brengen bij het huwelijk.

Dan komen we terug bij de koeien. Die worden hier gebruikt als bruidsschat. Een prinses is erg duur, een eerst- of laats geboren dochter is 20-25 koeien, maar een middelste dochter kost je maar 10-15 koeien. De regels voor enig kinderen zijn hier waarschijnlijk niet echt van toepassing, maar die zijn vast ook niet goedkoop :)

Na de tour door het museum lopen we verder naar het grootste dorp van Swaziland. Het is duidelijk dat de mensen hier niet rijk zijn, maar het is toch anders dan een Zuid Afrikaanse Township. De foto's geven

wel een goede indruk - veel armoede, afval en werkloosheid. De kinderen die je op de foto's ziet kwamen direct naar ons toegerend omdat een soort statussymbool is om aan de hand van een blanke te lopen...

Het is schokkend om te zien dat veel kinderen op blote voeten lopen, terwijl er overal glas ligt. Ze maken zich maar weinig zorgen over hygiene en veiligheid... En dan te bedenken dat Swaziland het land is het het hoogste percentage HIV besmettingen ter wereld. Meer dan 1/4 van de volwassenen is besmet en de meeste kinderen onder vijf die sterven, sterven aan de AIDS. Het is helemaal tragisch als je bedenkt dat veel mensen nog in medicijnmannen geloven en dus geen hulp krijgen van "echte" doktoren.

Uiteindelijk krijgen we nog traditioneel Swazi bier en daarmee komt

de ochtend tot een einde. Die middag gaan we nog naar een soort markt waar alle verkopers ons hetzelfde aan probeert te smeren met een mooi verhaal over hoe ze de producten zelf hebben gemaakt. Er staat echter nog net geen 'made in china op... we zijn dan misschien toeristen, maar nu ook weer niet zo naïef.

De volgende dag gaan we naar het Milwane Wildlife Sanctuary een big game park in Swaziland. Met uitzondering van twee meiden gaan we allemaal paardrijden en het resultaat kun je zien op de foto's. We hebben gnoes, zebra's, wrattenzwijnen, krokodillen en antilopes gezien. Helaas moeten we dan alweer op weg naar huis.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.