12 | Tzaneen

Op 13 augustus rond 11 uur vertrokken we naar onze allerlaatste accommodatie in Tzaneen. Na een rit van drie uur, waarbij de laatste 10 minuten over een onverharde bergweg ging, kwamen we aan bij Granny Dot's Country Spot. Hier werden we hartelijk ontvangen door een enorme hond en daarna ook door onze gastvrouw. De eigenaar van de bed&breakfast was een oud stel, Richard en Joyce. Ze waren erg lief, maar het viel zeker te merken dat ze oud waren. De bed & breakfast was daarom ook vrij oubollig, maar ze hadden wel een mooie pub. Ook de locatie was prachtig, en vanaf de ruime tuin met zwembad hadden we een prachtig panorama uitzicht. De honden waren weer erg leuk. Één kleintje en één hele grote met de toepasselijke naam 'Bella'. Bella dacht zelf dat ze klein was dus ging vrolijk op schoot zitten.

Eten werd geregeld door onze gastheer en vrouw. Als hoofdgerecht hadden we biefstuk, die verschrikkelijk taai was. Ze bleven de hele tijd toekijken hoe we aan het eten waren, maar we kregen de biefstuk

gewoon niet weg. Vooral Jorn, niet eigenlijk geen biefstuk lust, had er moeite mee. Achteraf kunnen we er om lachen, maar het was ook nog wel sneu. Na het eten zaten pap en mam met Richard in de pub, achteraf bleek dit volgens Papa niet zo heel gezellig te zijn, aangezien Richard heel erg racistisch was. We hadden al eerder gemerkt, ook bij andere accommodaties met honden, dat de honden hebben geleerd om alleen te blaffen bij zwarte mensen.. Erg bijzonder!

Voor, tijdens en na het eten op deze mooie locatie, hadden we eindelijk tijd om alles even te laten bezinken. We hebben samen een aantal van de meer dan 2000 (!) foto's van mama's fototoestel bekeken. Dit was onze allerlaatste avond in Zuid-Afrika en morgen zouden we naar Johannesburg rijden en weer terugvliegen naar Nederland. De vlucht was echter pas rond 11 uur 's avonds, dus we hadden nog een hele dag om te genieten. Wel ontstond er al snel een discussie over wat we zouden gaan doen, we hadden zo veel opties. Bijvoorbeeld zouden we de dag in Johannesburg kunnen doorbrengen. Dit plan leek ons echter niet zo slim, omdat de auto, inclusief al onze bagage, dan midden in de stad achtergelaten moest worden. Dit leek ons niet erg veilig. Mama kwam met het idee om een canopy tour te doen. Ik had echter vanaf het begin van deze reis iets anders in mijn hoofd. Namelijk, bungeejumpen. De deelnemers van Wie is de Mol, hadden namelijk ooit gebungeejumpt in Soweto, een sloppenwijk in Johannesburg. Dit wilde ik ook erg graag doen. Papa en Mama vonden het echter niet zo'n geweldig plan.

De activiteit van de volgende dag was dus nog onbeslist, maar het zou wel een knallende afsluiter worden van deze reis van ons leven!!