Dagboek Zuid-Afrika

22 Juli 2015 werden we vroeg in de ochtend opgehaald door Ome Gerard en Edo, zij zouden ons naar het vliegveld brengen. Ons vliegtuig ging pas om 10 uur, maar met vluchten buiten Europa moesten we er drie uur i.p.v. twee uur van te voren al zijn. Op Schiphol hadden we dus nog genoeg tijd om even rond te kijken. Lynn kocht nog een nieuw boek, Mam een nieuwe leesbril en Pap een nieuw mobielhoesje. Ik was vooral bezig met de selfiestick.. De reis was lang maar viel toch erg mee. We hebben allemaal een hoop films gekeken en sommige van ons (ik niet) nog even geslapen. Ook kregen we lekker vliegtuigvoedsel. Iets eerder dan gepland, om 9 uur in de avond, landde ons vliegtuig op Capetown Airport.

Aangekomen in Kaapstad werden we direct warm ontvangen door Johnny. Hij gaf ons een dik pakket met de route die we zouden gaan rijden, alle vouchers voor de excursies die we van te voren hadden geboekt en voor de accommodaties. Johnny bracht ons in het donker, met als vermaak wat mooie verhalen over Zuid-Afrika en over hemzelf, naar onze allereerste verblijfsplaats van deze reis. De Sweet Ocean Berries van het Sweet Ocean View Guest House in de wijk Seapoint. Ondanks dat het donker was werden we ook hier erg warm ontvangen door Moses. Ook hij was ontzettend aardig en gaf ons direct een gevoel van 'thuiskomen'.

De accommodatie was erg mooi en ruim, we hadden het middelste gele huisje van drie kleurrijke huisjes op een hellende straat. Aan de overkant was het 'hoofdgebouw' waar we ons ontbijt zouden hebben de volgende morgen. Eenmaal gesetteld doken we lekker ons bed in, het was vrij koud en het regende erg hard. Het was ook nog wel spannend om vanuit het veilige Venhuizen opeens te slapen in, wat ze noemen, een van de gevaarlijkste steden ter wereld. En aangezien ik alleen op een kamer sliep vond ik dat best wel eng aan het begin.. Gelukkig merkten we al snel dat dat 'gevaarlijk' wel mee viel.

De volgende ochtend, 23 juli, gingen we al vroeg ons nest weer uit. We hadden immers maar 4 volle dagen in Kaapstad en er viel zo veel te zien. Het ontbijt aan de overkant was erg lekker. Er was een open keuken, een warme open haard en elke dag een heerlijke 'Special of the day'. Na het ontbijt gingen we richting de dichtstbijzijnde bushalte van de 'Hop-on Hop-off bus'. Dit was de makkelijkste manier om het centrum van Kaapstad te verkennen. Onze eerste stop was bij de halte 'Long Street'. Dit is het centrum van de stad en hier bezochten we een markt (en werden al de eerste souvenirs gekocht). Na een aantal rondjes lopen omdat we niet echt wisten waar we moesten zijn kwamen we aan in de Compagnie tuinen. De naam herkenden wij direct van de Nederlandse Verenigde Oost-Indische Compagnie, en inderdaad, de tuinen waren door en voor de Nederlanders aangelegd. De tuinen waren ontzettend mooi maar erg

daphnemusiclover

13 chapters

16 Apr 2020

2| Kaapstad

July 26, 2015

|

Kaapstad, Zuid Afrika

22 Juli 2015 werden we vroeg in de ochtend opgehaald door Ome Gerard en Edo, zij zouden ons naar het vliegveld brengen. Ons vliegtuig ging pas om 10 uur, maar met vluchten buiten Europa moesten we er drie uur i.p.v. twee uur van te voren al zijn. Op Schiphol hadden we dus nog genoeg tijd om even rond te kijken. Lynn kocht nog een nieuw boek, Mam een nieuwe leesbril en Pap een nieuw mobielhoesje. Ik was vooral bezig met de selfiestick.. De reis was lang maar viel toch erg mee. We hebben allemaal een hoop films gekeken en sommige van ons (ik niet) nog even geslapen. Ook kregen we lekker vliegtuigvoedsel. Iets eerder dan gepland, om 9 uur in de avond, landde ons vliegtuig op Capetown Airport.

Aangekomen in Kaapstad werden we direct warm ontvangen door Johnny. Hij gaf ons een dik pakket met de route die we zouden gaan rijden, alle vouchers voor de excursies die we van te voren hadden geboekt en voor de accommodaties. Johnny bracht ons in het donker, met als vermaak wat mooie verhalen over Zuid-Afrika en over hemzelf, naar onze allereerste verblijfsplaats van deze reis. De Sweet Ocean Berries van het Sweet Ocean View Guest House in de wijk Seapoint. Ondanks dat het donker was werden we ook hier erg warm ontvangen door Moses. Ook hij was ontzettend aardig en gaf ons direct een gevoel van 'thuiskomen'.

De accommodatie was erg mooi en ruim, we hadden het middelste gele huisje van drie kleurrijke huisjes op een hellende straat. Aan de overkant was het 'hoofdgebouw' waar we ons ontbijt zouden hebben de volgende morgen. Eenmaal gesetteld doken we lekker ons bed in, het was vrij koud en het regende erg hard. Het was ook nog wel spannend om vanuit het veilige Venhuizen opeens te slapen in, wat ze noemen, een van de gevaarlijkste steden ter wereld. En aangezien ik alleen op een kamer sliep vond ik dat best wel eng aan het begin.. Gelukkig merkten we al snel dat dat 'gevaarlijk' wel mee viel.

De volgende ochtend, 23 juli, gingen we al vroeg ons nest weer uit. We hadden immers maar 4 volle dagen in Kaapstad en er viel zo veel te zien. Het ontbijt aan de overkant was erg lekker. Er was een open keuken, een warme open haard en elke dag een heerlijke 'Special of the day'. Na het ontbijt gingen we richting de dichtstbijzijnde bushalte van de 'Hop-on Hop-off bus'. Dit was de makkelijkste manier om het centrum van Kaapstad te verkennen. Onze eerste stop was bij de halte 'Long Street'. Dit is het centrum van de stad en hier bezochten we een markt (en werden al de eerste souvenirs gekocht). Na een aantal rondjes lopen omdat we niet echt wisten waar we moesten zijn kwamen we aan in de Compagnie tuinen. De naam herkenden wij direct van de Nederlandse Verenigde Oost-Indische Compagnie, en inderdaad, de tuinen waren door en voor de Nederlanders aangelegd. De tuinen waren ontzettend mooi maar erg

dichtbevolkt door.. Eekhoorntjes! Eerst vonden we ze schattig, maar toen ze eenmaal achter ons aan kwamen rennen werd het toch wel een beetje eng. Toen Lynn uiteindelijk wat nootjes had afgepakt van een zielig klein meisje en wij de eekhoorntjes ook gingen voeren, bleken ze toch wel heel erg schattig te zijn.

We zijn ook gestopt bij de wijk 'Bo Kaap'. Dit is een Islamitische (voorheen Maleise) wijk in Kaapstad. Het staat vooral bekend om de fel gekleurde huisjes die er staan. In dit kleine wijkje waren vele Moskeeën te zien. Lunch hebben we gehaald bij een leuke foodmarket op St. George Mall street. Er was ontzettend veel keus en uiteindelijk hebben we bijna allemaal wat anders gegeten. De laatste stop die we gemaakt hebben op deze dag met de Hop-on Hop-off bus was bij een VOC kasteel. Het was niet heel spectaculair maar wel ontzettend leuk om in Kaapstad, Zuid-Afrika de wapens van Enkhuizen, Hoorn en Amsterdam op een kasteel te zien staan.

'S avonds hadden we nog iets op de planning staan. Volgens de voucher hadden we een 'Diner met entertainment'. We werden opgehaald en afgezet bij Restaurant Gold. We werden warm ontvangen en kregen een heuse Djembé les voor het eten. Het was moeilijker dan het leek en onze handen gingen er best zeer van doen, maar het was wel erg leuk! Het eten was ook heerlijk. We kregen eerst Afrikaanse gezichts-beschilderingen en vervolgens kregen we 14 kleine Afrikaanse gerechten. We hebben dus niet alleen de Zuid-Afrikaanse keuken gegeten, maar die van vele Afrikaanse

landen. Tussen de gangen door kwam het 'entertainment'; prachtige Afrikaanse dansers en danseressen die ook nog eens heel goed konden zingen. Jorn, Mamma én ik werden alle drie een keertje uitgenodigd om mee te gaan dansen. En dat hebben we alle drie erg goed gedaan al zeg ik het zelf. Als klap op de vuurpijl kregen we aan het einde van de avond een typisch Zuid-Afrikaans shotje, genaamd 'Springbokkie'. Het bestond uit een laag naar pepermunt smakende drank, en daarboven een laag Amarula. Het was een heerlijk shotje en een erg goede afsluiter van een geweldige avond!

Vrijdag 24 juli stond er weer wat spannends op de planning. De Tafelberg beklimmen. Helaas was het weer zo slecht dat de kabelbaan van de Tafelberg gesloten was en omhoog én naar beneden lopen, was helaas niet te doen. De week voordat wij aankwamen was het weer zelfs zo slecht dat de kabelbaan de gehele week gesloten was en ook de excursies naar Robbeneiland gingen niet door, omdat je daar

met een boot heen moet. Dus nu maar duimen dat beide vanaf morgen wel open zouden gaan.. We gingen deze vrijdag dus maar weer Hop-on Hop-offen zoals we dat ondertussen hadden genoemd. Er was immers nog genoeg van de stad dat we nog niet hadden gezien. We besloten de bus uit te gaan bij de wijk 'Waterfront' en hier viel een hoop te doen!

We zijn eerst langs een foodmarket gelopen waar we een heerlijke cupcake hebben gegeten. Naast deze foodmarket stonden ook vier standbeelden van ex-Nobelprijswinnaars; Nelson Mandela, Pieter de Klerk, Desmond Tutu en Nkosi Luthuli. In de wijk waterfront stond ook een mooi reuzenrad dat al van ver te zien ws. Hier zijn Lynn, Jorn en ik in geweest. Zo hadden we een mooi uitzicht over de stad. Het weer werd weer al slechter en slechter. En daarom hebben we besloten om lekker binnen naar het aquarium te gaan. Dit aquarium, het 'two oceans aquarium' is erg bekend omdat het Kaapse Schiereiland zowel aan de Atlantische als de Indische oceaan grenst. Het aquarium was erg leuk, veel leuker dan verwacht. Er was een speciaal aquarium voor ''Nemo visjes'' waar je in kon kruipen, een heel mooi vierkant geel visje met stipjes en we konden verschillende soorten zeewier en zelfs zeesterren voelen.

Eten zouden we halen bij de McDonald's. Wat hadden we daar een trek in zeg. Toen de helft van ons zijn bestelling al

had doorgegeven viel opeens het licht uit. 'Helaas' zei het kassa meisje 'die gaat over een uur pas weer aan'. We begrepen er helemaal niets van, en zijn maar naar huis gegaan zonder eten. Gelukkig was daar onze redder in nood, Moses. Hij zorgde ervoor dat we pizza's konden bestellen en zo toch nog een lekker avond maaltje (in het donker) kregen. Wat een held! Later bleek dat in elke wijk of stad in Zuid-Afrika om een bepaalde tijd de stroom uitvalt omdat ze gewoonweg niet genoeg stroom hebben. Dit gebeurd vooral rond etenstijd omdat dan het meeste mensen de stroom willen gebruiken.

De volgende dag hadden we ongelooflijk veel geluk. Het weer was eindelijk was opgeklaard en na anderhalve week dicht geweest te zijn, was Robbeneiland voor het eerst weer open. En wij hadden toevallig net vandaag een excursie naar robbeneiland gepland staan! We werden door de taxi gebracht en toen we aankwamen bij het kantoor stond er al een ontzettend lange rij. Gelukkig raakte we al snel aan de praat met een ander Nederlands gezin en deden we net of we daar bij hoorden. Pfoe, toch gelukkig de halve rij afgesneden. We werden met een boot naar het eiland gebracht, binnen werd je al snel misselijk maar gelukkig kun je ook buiten staan. Dit zag er erg spectaculair uit met een prachtig uitzicht vanaf het water op Kaapstad met haar Tafelberg, het voetbalstadion van het WK en de andere berg Lion's Head.

Eenmaal aangekomen op het eiland werden we verdeeld in bussen. Met deze bussen werden we over het eiland rondgereden. Er was niet heel erg veel meer van over en het was moeilijk om voor te stellen dat dit ooit een gevaarlijke gevangenis was geweest. Gelukkig werd dat makkelijker toen we de bus uit mochten. Vanaf dit moment werden we rondgeleid door mensen die daar zelf gevangen hadden gezeten vanwege politieke redenen, net als Nelson Mandela. De man door wie wij werden rondgeleid leek zelf ontzettend erg op Mandela en dat maakte het allemaal wat realistischer. We hebben gezien hoe de gevangenen daar leefden, wat ze allemaal moesten doen en als klap op de vuurpijl ook de cel van Nelson Mandela. Aan het einde van de excursie gingen we ook weer met de boot terug. Het toeristische karakter van Robbeneiland was vooral duidelijk te merken doordat we zelfs een Zuiderzeemuseum collega tegenkwamen en Pap werd aangesproken met 'Valken denk? Ik ben van Zouaven!' Maar toch was het een hele bijzondere ervaring.

Terug op het vaste land was het weer zo mooi dat we op een terrasje hebben geluncht. Zowel het eten als het zonnetje was heerlijk! De Tafelberg was helaas nog steeds gesloten, dus daar konden we onze middag niet mee vullen. Maar in plaats van weer een taxi te nemen besloten we, vanwege het mooie weer, om lopend terug te gaan naar onze accommodatie. De boulevard langs het water was erg mooi ingericht met speeltuinen en zelfs een open lucht fitness. Thuis

aangekomen hadden we besloten dat ik ging koken, ik vond het (helaas als enige) een erg geslaagd maaltje.

De volgende ochtend, zondag 26 juli, werden we opgehaald door een busje voor een township tour. De tour begon bij een zondagse kerkdienst met een gospelkoor. We hadden wel verwacht dat het leuk zou zijn, er was echter niet een klein gospelkoor, maar de hele kerk veranderde in één groot gospelkoor. Het was een erge leuke ervaring, helemaal toen er allemaal lieve kindjes bij ons op schoot kwamen zitten. Wat we daarna gingen doen was een mooie maar toch ook verdrietige ervaring. We gingen namelijk naar een kindertehuis. De kindjes waren ontzettend lief en vrolijk, totdat we weg gingen.. Toen moesten er veel huilen en dat was erg sneu om te zien. Gelukkig hadden deze kindjes het wel goed hier en werden ze goed verzorgd door de 'mamma's'. De rest van de sloppenwijken waren ook erg confronterend. We reden door de sloppenwijken Khayelitsha en Langa. Ondanks dat het op het eerste gezicht zo lijkt dat alle bewoners van deze wijk erg arm zijn, is soms het tegendeel waar. Voor een van de 'hutjes' stond zelfs een Jaguar..

Toen de tour af was hadden we nog meer geluk; de Tafelberg was na bijna twee weken weer open!! Hier hebben we ons door het busje laten afzetten. Natuurlijk was hier ook een lange rij omdat hij zo lang gesloten was geweest. Gelukkig kwamen we onze Nederlandse vrienden van de rij in Robbeneiland weer tegen.. Toch hebben we maar besloten om niet weer de helft van de rij af te snijden. We gingen dus naar boven en naar beneden met de kabelbaan omdat we het niet zouden redden om nog helemaal naar boven te klimmen. De laatste kabelbaan terug ging namelijk om 6 uur.

Het uitzicht op de Tafelberg was fenomenaal mooi. We hebben erg veel foto's gemaakt van het landschap, maar ook van onszelf. We hebben een wandeling boven op de Tafelberg gemaakt en veel dassies gezien. Omdat iedereen natuurlijk zo lang mogelijk boven wilde blijven, stond er ook voor de terugweg een enorme rij voor de kabelbaan. Ik denk dat we wel 1,5 uur hebben moeten wachten. Maar door deze rij hebben we wel vanaf de Tafelberg de zon onder zien gaan, en Kaapstad in het donker van boven gezien met haar mooie lichtjes. Dus het aantal uurtjes extra op de berg waren geen straf. Eenmaal beneden om een uur of 7, een uur nadat de Tafelberg eigenlijk zou sluiten, werden we door een taxi naar de McDonald's gebracht, deze keer bleef de stroom gelukkig wel aan. Eenmaal thuis begonnen we direct met de koffers weer inpakken, want dit was immers onze laatste avond in Kaapstad.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.