3| Stellenbosch

Op maandag morgen 27 juli wachtten we op de huurauto. Lynn en ik gingen ondertussen nog maar even wat lekkers halen bij de supermarkt (Bros met muntsmaak), want de auto was wat te laat. Gelukkig konden we nog op tijd vertrekken met als eind bestemming Stellenbosch. Het links rijden was nog erg wennen voor Papa en dat maakte het best eng aan het begin. We reden de Chapman's peak drive, een ontzettend mooie kustweg vanuit Kaapstad richting het zuidelijke gedeelte van het Kaapse Schiereiland.

Onze eerste stop was het bekende Boulders Beach in Simonstown, dit is een strand met ontzettend veel pinguïns. Eenmaal aangekomen roken we direct al de stank van de pinguïns die daar leven. Het was erg druk en toeristisch maar nog steeds heel erg mooi om al die pinguïns te zien waggelen en dan op eens direct heel snel het water in duiken. Ook waren er nog een hoop dassies te zien, die we ook al veel op de Tafelberg hadden gezien en sommigen van ons hebben zelfs een walvis boven het water uit zien komen. Ik zag het helaas niet.. Vervolgens reden we verder naar het zuiden van het Kaapse Schiereiland richting het zuidelijkste punt. Cape point en Kaap

de Goede Hoop, beide uitkijkpunten liggen op maar 5 minuten rijden van elkaar af. Van te voren waren we gewaarschuwd voor bavianen. Deuren ten alle tijden op slot houden, de bavianen zijn zo slim geworden dat ze de deuren van een auto gemakkelijk kunnen openen. Gelukkig zijn we deze niet tegen gekomen (wat ook wel weer jammer is). We hebben onderweg wel wat wilde struisvogels gezien.

We kwamen eerst aan bij Cape Point. Dit is het meest zuidoostelijke punt van het Kaapse schiereiland. Op Cape Point moesten we vele trappen, bezaaid met bavianen poep, beklimmen. Dit was nog een hele klim, maar het uitzicht was prachtig en het zweten waard! Er was ook hier een kabelbaan, maar we besloten de klim zelf te wagen. En dit was zeker te doen. Bovenop de 'berg' stond een grote vuurtoren. Na hier een tijdje van het uitzicht te hebben genoten reden we door naar Kaap de Goede Hoop of 'Kaap die goeie hoop' in het Afrikaans. Dit punt was wat minder toeristisch dan Cape Point, maar voor ons als Nederlanders extra interessant. Ook hier kon je een berg beklimmen. Maar hier was het niet zo goed geregeld met trappen, was het was een échte klim. Daarom bleven Mama en Jorn beneden. Het uitzicht was weer ongelooflijk mooi, helemaal omdat we nu écht moeite moesten doen om omhoog te komen en dan is het extra leuk om de top met het uitzicht te zien. Dit was het eerste

moment dat de truien uit konden en we in korte mouwtjes konden genieten van het zonnetje. Na deze mooie plekken reden we door naar onze eind bestemming van vandaag. Stellenbosch.

In Stellenbosch overnachtten we in het 'Knorhoek Guesthouse'. Een grote wijnboerderij midden in de wijnlanden van het Kaapse schiereiland. 'S avonds konden we meegenieten met het driegangenmenu van kokkin Lucia. Van te voren hadden we al gehoord wat het menu zou zijn. Het voorgerecht bestond namelijk uit springbok carpaccio, het hoofdgerecht was echte Zuid-Afrikaanse Boboti het nagerecht was malva pudding. Ondanks dat het gek was om zo'n schattige springbok op te eten, was het erg lekker. Ook voor het eerst Boboti eten was een succes. Lucia is zeker een goede kokkin.
In de avond gingen we lekker ontspannen, ik zelf probeerde een puzzel van 500 stukjes te voltooien. Jammer genoeg ontbraken er een hoop, dus dit is nooit gelukt..

De volgende ochtend maakten we een wandeling door de wijnlanden. Onze favoriete hond van de vier, Sakkie, heeft de hele wandeltocht met ons mee gelopen. Onderweg kwamen we nog wat werknemers

tegen die de takken van de wijnbomen aan het afzagen waren. Vooral 'Dorien with a saag' was erg grappig. Het was geen lange wandeling, maar doordat een groot deel bergop ging kregen we het weer lekker warm.

Vervolgens gingen we het stadje Stellenbosch in. Hier zag je nog veel oude gebouwen uit de VOC tijd. Ook zijn we langs Stellenbosch University gelopen. Het leukste onderdeel van de stad was wel de bekende winkel van Oom Samie. ''Oom Samie se winkel''. Dit was een erg ouderwetse winkel met heel erg veel leuke souvenirs. Ik heb hier twee kleine flesjes Amarula gekocht en een leuk Afrikaans poppetje. Het handige aan hier souvenirs kopen was, dat hier gewoon prijzen op de producten stonden. Zo hoefde er niet gehandeld of afgedongen worden.

Terug op de wijnboerderij gingen we iets doen wat natuurlijk niet kan ontbreken in de wijnlanden; wijn proeven! Ondanks dat ik niet van rode wijn houd, was het erg leuk om eens een keertje mee te maken. 'S avonds aten we weer mee van het driegangenmenu van Lucia. Dit keer stond op het menu: Als voorgerecht iets met garnalen en avocado, als hoofdgerecht 'Lucia's famous chickenpie' en als nagerecht een heerlijke chocolade brownie.