Ik heb in eerdere blogs al verteld dat ik de huur van mijn woning heb opgezegd.
Op 9 maart krijg ik een strenge meneer van de woningbouw op bezoek , zo een met een clipboard op de arm, een brilletje op en een streng gezicht, die ochtend zal ik samen met die strenge meneer door de woning gaan om te kijken of ik het wel keurig achter heb gelaten, of er wel witte dingetjes waarvan ik de naam echt niet meer weet op de snoertjes van de lampjes heb gedaan, of ik de gaatjes in de muren wel heb dichtgemaakt, en of ik het huis wel keurig aangeveegd heb, ja die nieuwe huurder komt in een gespreid bedje.
De weken hier voor heb ik het ontzettend druk gehad met het verkopen van mijn inboedel, tijdens die weken heb ik ook ontdekt dat ik de slechtste verkoper ooit ben, ik word echt nooit rijk, ik geef het nog liever gratis weg dan dat ik misschien per ongeluk teveel vraag. In elk geval, afgelopen vrijdag had ik het heeeeel druk met de trappen op en af rennen met de laatste meubels en toestanden die opgehaald werden , alles is gehaald, en ik heb toch weer een beetje geld verzameld voor mijn reis volgende winter.

Vandaag heb ik met 2 sterke mannen de dozen in de auto geladen, en hebben de heren de wasmachine de 2 trappen afgesjouwd.

Ik heb 5 jaar groningerstraat afgesloten, een hoofdstuk is uit, ik heb gehouden van de woning, en ik heb het gehaat, de idiote onderbuurman die soms midden in de nacht voor de deur stond om de telefoon te lenen, of afwasmidel, de bovenbuurman die zn vriendin met enige regelmaat het huis uit sloeg, of andersom, en de buurvrouw die ik toch wel ervan verdenk dat ze stiekeme dingen doet in huis die niet mogen, want werkelijk wie plakt zn raam nou vol met aluminium folie?!
De zweefteef van de begane grond in de electrische rolstoel die de hele dag niets anders doet dan door de gordijnen gluren en zeiken tegen iedereen die niet doet wat zij wil... Mn eerste eigen huisje, waar ik altijd echt thuis kwam.

En vanaf vandaag logeer ik de komende weken, ongeveer 6, bij mijn liefste vriendinnetje en haar lieve gezinnetje, ik ben weer helemaal de aupair, elke dag spelen met de kindertjes, boekjes lezen in bed, haartjes vlechten en disney films kijken. Mijn koffers zijn weer tijdelijk uitgepakt, maar de bikini's liggen al klaar...in de koffer.
Op zondagavond mag ik meekijken naar boer zoekt vrouw, en lach ik om het gezwijmel van Corien, god wat heerlijk, ooooh dat snap je toch niet? Of he wat zielig ik vond haar veel leuker. Het hele programma kan mij gestolen worden, en ik zit dus ondertussen een beetje te grinniken op de bank met de laptop op schoot, want hey als ik nou niet zeur mag ik van de week misschien wel iets kiezen waar ik van hou... wie is de mol ofzo....