Gisteren schreef ik mijn eerste blog , ik ging een beetje terug in de tijd, wat kon ik immers schrijven ik wist nog niks!
Ja ik wist dat Sunweb vorig seizoen erg blij met mij was geweest, ik wist dat ze me zeker niet naar Parga gingen sturen omdat ik daar te goed voor was, en 2 goeie reisleiding op 1 bestemming is verspilling van reisleiding (zo werd mij verteld op mijn eindgesprek). Ook wist ik dat ik absoluut niet terug wilde naar Lefkas, ik heb het daar fantastisch gehad, maar ken het inmiddels ook wel.
Wat ik nog meer wist was dat ze in februari bekend zouden maken waar ik deze zomer heen mag, maar goed februari is nogal een ruim begrip. Want februari heeft dit jaar 28 dagen, waarvan 8 dagen in een weekend vallen. Dan zou ik zowieso niet gebeld worden. Ik kan wel zeggen de spanning was intussen gestegen tot het kookpunt, het was zo erg dat ik dagelijks droomde, ik droomde dat ik ineens naar tunesie werd gestuurd, ik droomde dat ik mijn flat had opgezegd en mijn meubels had verkocht, en niemand mij vervolgens meer wilde, ik droomde dat ik al op bestemming zat en ineens gebeld werd dat ze zich toch hadden vergist, ze zouden me terug halen naar nederland ze wilden me niet meer.
Ja dat is wat spanning met je doet, het grote onzekere, want iedereen zegt altijd wel dat ik zo stoer ben, maar ik wil best verklappen dat ik mij snachts niet meer zo stoer voel, dan komen de twijfels en dus ook dromen.

Maar gelukkig kwam vandaag na al die weken, na al die onzekerheid het verlossende woord. Het goede nieuws, de blijdschap en het vreugdedansje.

Ik was aan het werk toen ik ineens vanuit mij zak hoorde: Because i'm happy, clap along if you feel like a room without a roof... Kak .. hartkloppingen, ik keek op het scherm, een beller , anoniem, nog een keer kak. Ik nam op en kreeg meteen de vraag of het wel uitkwam. Wat? Zei ik, of het wel uitkomt? HALLO !!! Ik zit al weken te wachten op dit telefoontje natuurlijk komt het uit, ik hang nu NIET op!
Waarop de stem aan de andere kant moest lachen en zei: Esther wij geven jou dit seizoen een uitdaging, je gaat naar Limnos, wederom een solo bestemming, maar een compleet nieuwe bestemming. Het eerste jaar sunweb op dat eiland. Sunweb is de eerste Nederlandse reisorganisatie die er zit (van de grote reisorganisaties in NL)
Inderdaad een enorme uitdaging.

Ik stond te jubelen aan de telefoon, wat een fantastisch telefoontje, wat een geluk! Wat een blijheid!! Enorme blijheid met een enorm vreugdedansje tot gevolg. ..

Eigenlijk weet ik nog steeds niks, alleen dat ik in maart 2 dagen training heb, waar ik ook gewoon weer ontzettend veel zin in heb, en dat ik dus naar Limnos ga.
Wanneer? Waar? Hoe? Hoe lang? Ik heb werkelijk geen idee, voor nu is het genoeg te weten dat ik naar Limnos ga de rest volgt wel.

Nog even.... nog max 1,5 maand dan mag ik mij weer in mijn uniform hijsen, en met mijn clipboard op de arm naar de luchthaven waar ik met een brede grijns zal zeggen:
Hallooooooo welkom op Limnos!!!!!