Vrijdag 17 april kwam ik na een hele lange reis aan op Limnos, dat is alweer bijna 4 weken geleden. Het voelt alsof ik hier al veel langer zit, in die korte tijd heb ik zoveel gedaan. Maar aan de andere kant voelt het als gisteren dat ik mijn koffer uitpakte in mijn nieuwe onderkomen. De tijd vliegt. De dagen zijn te kort, er zitten te weinig uren in een dag. Eigenlijk moet een dag gewoon 48 uur hebben, want vaak ben ik nog helemaal niet klaar met wat ik allemaal wilde doen, maar is het toch verstandig om naar huis te gaan, even mijn rust te pakken.
De afgelopen tijd stonden vooral in het teken van het voorbereiden op de eerste aankomst. Maandag 27 april zouden de eerste gasten aankomen. Ik had dus precies 8 dagen over om klaar te zijn voor deze aankomst. Dit hield in dat ik het eiland moest kennen, al het papierwerk in orde moest hebben, lijsten klaar moest hebben, excursies voorbereid en op papier, de autohuur moest geregeld. Alles moest in kannen en kruiken zijn, zodat deze gasten konden genieten van een onbezorgde vakantie. Ik ben deze dagen dus heel veel op pad geweest, ik heb rondjes gemaakt over het eiland, bezienswaardigheden bekeken. Ik heb kennis gemaakt bij hotels, kamers geinspecteerd, handjes geschud, en nog veel meer handjes geschud. Ik moest mijn informatiebijeenkomst voorbereiden, en om dat goed voor elkaar te hebben moest ik veel studeren, alles wat ik hoorde over het eiland zoog ik op als een spons, avond na avond zat ik te typen en te studeren. Ondertussen kwam 27 april steeds dichterbij en sliep ik dus steeds minder. Ik herinnerde me dit nog van vorig jaar, dagen voor de 1e aankomst slaap ik niet, zodra het licht uit gaat bedenk ik wat ik allemaal nog moet doen, regelen, voorbereiden. Ook ben ik in de nacht wanneer het donker is, goed in het bedenken van doemscenario’s, straks klap ik dicht bij de aankomst, straks zijn alle koffers kwijt, misschien vinden de gasten het eiland wel vreselijk. Misschien stormt het wel bij de eerste aankomst. Juist je snapt wel de avond voor de 1e aankomst heb ik tot 2 uur doorgewerkt aan de voorbereiding, schaven aan m’n meeting, etc., en vervolgens heb ik van 2 uur tot 7uur 's ochtends naar het plafond liggen staren. En natuurlijk rondjes gedraaid in bed. Om 7 uur hield ik het niet meer en ben ik maar opgestaan. Een hete douche en goed ontbijt was alles dat ik op dat moment nodig had. Ik ging ervoor, meer dan m’n best kan ik immers niet doen.
We gingen deze eerste aankomst op tijd naar de luchthaven, zodat we nog een kop koffie konden drinken en ik nog het een en ander kon voorbereiden. Ook hier had ik weer veel handjes te schudden, kennis maken met de af handelaar met wie ik dit seizoen veel te maken zal krijgen, de verantwoordelijken voor het vliegveld, en voor deze speciale gelegenheid waren er allerlei belangrijke Hotemetotems gekomen. Hoezo, speciale gelegenheid zul je je afvragen. 27 april was een historische dag in de geschiedenis van Limnos, het was namelijk voor het eerst in 15 jaar dat de Nederlanders met een reisorganisatie naar het eiland kwamen. 15 jaar geleden kwam Libelle hier, maar dat was slechts 1 jaar. De eilanders waren dus vol verwachting voor deze aankomst. De president van het toerisme zus, en president hotels zo waren speciaal naar de luchthaven gekomen je kunt je voorstellen wat een welkomstcomité er bij de aankomsthal stond. Ondertussen werden er ook Goodiebags uit aan de gasten uitgedeeld, met daarin lokale producten van het eiland. Ook waren de agenten meegekomen naar de luchthaven en ook zij hadden een lekkernij mee genomen voor alle gasten. In deze chaos probeerde ik al mijn gasten aan te vinken, en naar de bus te wijzen. Dit ging wonderbaarlijk goed, en na een half uurtje met slechts 1 koffer die stuk was had ik iedereen in de bus. Ook hier moesten de gasten nog even toegesproken worden dus president zus, en hierna konden we eindelijk vertrekken naar de hotels.
De eerste aankomst ging op wat schoonheidsfoutjes na erg goed, en ik was erg tevreden. De kop was eraf het seizoen is begonnen. En…. Ik sliep weer ?
Inmiddels is de 3e aankomst alweer in geweest en kan ik zeggen dat ik het werk weer heerlijk vind, ik heb kleine groepen mensen aankomen per week, max 40 en wat is dat genieten! Ik heb tijd voor mijn gasten, weet precies wie waar zit en hoe lang ze blijven. Het contact is veel persoonlijker, en ze zijn oprecht geïnteresseerd in wat ik ze vertel over het eiland. Hier hebben we geen kwibussen rondlopen die de god van het eiland denken te zijn, die manipuleren en chanteren, valse gemene mensen zijn hier niet. Hier is alles authentiek, nog echt Grieks, en iedere Griek is blij met de komst van Sunweb op Limnos. Het is zelfs zo dat er naast mij maar 1 andere Nederlander op het eiland woont. Boven op een berg, die geniet lekker van zijn pensioen, hoe leuk is dat?!

Het leuke van dit eiland is dus dat het zo authentiek Grieks is, reisorganisaties zijn hier niet in grote getalen, er zit een Engelse reisorganisatie, maar die zitten in een clubhotel, deze mensen komen eigenlijk het hotel niet uit, alleen avonds heel even voor een wandeling, vaak net op het moment dat ik over de weg rijd ( de ringweg) dan lopen ze midden op de weg, en moet ik weer vol in de ankers. Vanaf eind mei zullen er nog wat Tsjechen en polen komen, en dan heb je het ook wel weer gehad. In juli en augustus komen de Grieken zelf maar meer is er ook niet. Dat merk je ook aan alles, restaurants zijn nog niet open, winkels, strandtenten ze nemen allemaal de tijd. Ook spreken hier maar weinig mensen Engels. Hoteleigenaren soms helemaal niet, zo gebeurt het soms dat we met handen en voeten en de google translate app. staan te communiceren. Ik gok dat ik aan het eind van het seizoen wel wat woordjes Grieks heb geleerd.
Want werkelijk niks aan aangepast aan de toeristen. Zo ging ik vanmiddag boodschappen doen in de supermarkt, en wilde ik flink wat groente inslaan om een salade te maken. Nu was ik van de week al hier geweest heb ik alle groenten in zakjes gedaan en zo in de kar gemikt, met als gevolg dat het kassa meisje naar de weegschaal moest om alles te wegen en te voorzien van een sticker. Niet handig natuurlijk maar het punt is, ik snap die Griekse apparaten met hun Grieks schrift gewoon niet. In Nederland hebben we die weeg apparaten met een plaatje, en een blauwe knop, zo handig! Hier niet, hier staat overal een omschrijving, in Grieks schrift. Of je moet nummertjes intoetsen. Nu had ik vandaag bedacht dat ik ook maar moest leren hoe het werkte, dus keek ik eerst hoe andere mensen het deden, daar werd ik niet veel wijzer van, toen keek ik naar alle vakken waar het groente en fruit lag en kwam ik tot de conclusie dat er overal codes stonden, zou dat het zijn? Even proberen, verkeerde knop, de prijs was 64 euro. Vast niet goed. Dan maar iemand aantikken, ehh signomi, signomi, how does this work? Ik zat er niet ver naast de lieve Griekse mevrouw hielp mij en ik kon druk stickertjes plakken op mijn groente en fruit. Weer wat geleerd!
Nog een leuke; de laptop! Ik had heel flink mijn eigen laptop meegenomen vanuit Nederland, mijn ervaring vorig jaar in het agentschap was namelijk niet best, daar moesten we met minstens 15 man met 1 computer samen doen, die ook nog eens vol met virussen zat omdat ze te bedonderd waren een goede virusscanner aan te schaffen. Maar het agentschap hier zorgt goed voor zn. reisleiding, ik kan zelfs zeggen dat ik verwend word, alles wat ik wil wordt geregeld, zelfs een fiets! En ik bedacht het niet eens zelf, de agent kwam er mee, Esther zullen we een fiets voor je regelen? Je ben immers Nederlands, dan kan je lekker hier door het dorp fietsen. Toen ik op Lefkas vroeg of ze wisten waar ik goedkoop een fiets op de kop kon tikken keken ze me aan of ze water zagen branden en vroegen ze of ik niet spoorde. In ieder geval die fiets is inmiddels geregeld en ik fiets iedere dag het dorp door zo fijn!
Goed ik dwaal af, hier wordt dus goed voor mij gezorgd, ik heb een laptop gekregen , hoe fijn! Holadijee! Maar ik weet niet of jullie ervaring hebben met Griekse laptops? Alles is in het Grieks. Alles. Nu weet ik nog wel hoe ik de taal moet wijzigen in windows. En de basishandelingen lukken me best. Ook het werken met Word en Excel lukt best, als je de basishandelingen doet, een document opslaan, je weet dat Ja de linker knop is, en ik snap ook wel dat nai ja betekent en oxi nee. So far so good. Maar als je je wat wilt verdiepen in het programma, iets ingewikkeldere taken gaat uitvoeren, mooie tabellen wilt maken, cellen toevoegen of verwijderen dan heb je een serieuze uitdaging. Geen probleem dacht ik, ik zoek gewoon uit hoe ik de taal kan wijzigen in office. Helaas kwam ik al snel tot de ontdekking dat dat niet kan. Wat een ellende!! Maar goed ook hier zijn natuurlijk weer oplossingen voor, ik heb mijn eigen laptop nog, dus zo nu en dan staan er 2 laptops op het bureau te draaien, op de NL doe ik de ingewikkelde dingen, en op de Griekse de andere dingen.

En zo langzaamaan begin ik mijn draai te vinden, ik leer steeds meer mensen kennen, vooral lokale Grieken, die mij allemaal even hartelijk welkom heten. Ik geniet met volle teugen van dit prachtige en vooral bijzondere eiland, als de zomer nu ook nog eens zou beginnen, en ik mijn eerste duik in zee kan nemen (die overigens 100m van mijn huis is) ben ik volmaakt gelukkig...